بهار نیوز - چرا مذاکرات تمدید شد؟

گروه سياسي_رسانهها: تمدید مذاکرات هسته‌ای کشورمان با 1+5 با واکنش‌هایی در داخل مواجه شده است داوود هرمیداس باوند یادداشتی در این باره در آرمان منتشر کرده است.

در یادداشت باوند در روزنامه اعتماد می‌خوانید: ضرورت و زمان ایجاب کرد که مذاکرات هسته‌ای چهار ماه دیگر یعنی تا آذرماه تمدید شود. در عین حال ضرورت و زمان ایجاب می‌کند تا مذاکرات ایران و 1+5 همچنان ادامه پیدا کند و هیچ‌گونه توقفی نداشته باشد. ضرورت ادامه مذاکرات نیاز طرفین به یک راه‌حل مشترک است. اروپا و چین مهم‌ترین شرکای تجاری ایران در سال‌های گذشته بودند. بی‌مناسبت نیست اگر بگوییم دو طرف خواهان به نتیجه رسیدن مذاکرات در ماه‌های آینده هستند. از سوی دیگر باراک اوباما تاکنون کارنامه درخوری را در عرصه سیاست خارجی ایالات متحده از خود نشان نداده است. او اکنون تلاش می‌کند تا موفقیت خود را به آینده مذاکرات و ادامه گفت‌وگوها گره بزند. از سوی دیگر ضرورت و زمان ایجاب می‌کرد وین6 به توافق نهایی ختم نشود هر چند 70 درصد متن پیش‌نویس تهیه شده بود اما این توافقنامه موانع عمده‌ای را پیش روی خود داشت. ازجمله می‌توان به حضور لابی اسرائیل در کنگره اشاره کرد. اسرائیل و حامیان منطقه‌ای‌اش تمام تلاش خود را طی 10روز گذشته برای ناکام گذاشتن مذاکرات انجام داد. حمله به غزه و ناامن‌کردن منطقه خاورمیانه در طول مذاکرات یکی از ضرورت‌هایی بود که اسرائیل پیش‌پای مذاکره‌کنندگان گذاشت. از دیگر ضرورت‌های تاثیرگذار بر مذاکرات جمهوری‌خواهان و رقبای اوباما در کنگره هستند که سایه آنها بر تصمیمات کنگره بسیار سنگین است و این نهاد را در تصمیم‌گیری برای ادامه مذاکرات با مشکل روبه‌رو می‌کند اما تمدید مذاکرات ضرورت‌های دیگری هم در میان مذاکره‌کنندگان داشت و آن بحث پرچالش غنی‌سازی اورانیوم توسط ایران بود.

هرچند مذاکره‌کنندگان در چند ماه اخیر از آن به عنوان بحث پرپرانتز یاد می‌کنند اما واضح است که اختلافات دو طرف بیش از هر چیز بر مبنای میزان غنی‌سازی اورانیوم است. از سوی دیگر وضعیت روسیه و تقابل این کشور با غرب در قضیه اوکراین ضرورت دیگری را در تمدید مذاکرات پدید آورد. همگان به‌خوبی می‌دانند کشور روسیه تاثیرگذارترین کشور بر گفت‌وگو‌های ایران و 1+5 پس از آمریکاست. پس از بیان برخی از ضرورت‌ها برای تمدید باید ادعا کرد که مذاکرات به نتیجه دلخواه طرفین می‌رسد. برخی افراد و جناح‌ها در داخل کشور و اقصی‌نقاط دنیا از به نتیجه نرسیدن وین6 خوشحال هستند اما ذکر این نکته لازم است که خوشحالی آنها چندان پایدار نمی‌ماند چراکه ضرورت و زمان ایجاب می‌کند ایران و 1+5 به توافق دست یابند.