به گزارش ساینس دیلی،«شارلوت جانسون»، سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: «نتایج ما نشان می‌دهد که GFAP، یک نشانگر زیستی فرضی برای سلول‌های ایمنی فعال در مغز، منعکس‌کننده تغییرات مغز ناشی از بیماری آلزایمر است که قبل از تجمع پروتئین تاو و آسیب‌های عصبی قابل اندازه‌گیری رخ می‌دهد.»

وی در ادامه می‌افزاید: «در آینده می‌توان از آن به‌عنوان نشانگر زیستی غیرتهاجمی برای فعال‌سازی اولیه سلول‌های ایمنی مانند آستروسیت‌ها در سیستم عصبی مرکزی استفاده کرد که می‌تواند برای توسعه داروهای جدید و برای تشخیص بیماری‌های شناختی ارزشمند باشد.»

بر اساس گزارش بنیاد مغز سوئد، بیماری آلزایمر عامل ۶۰ تا ۷۰ درصد موارد زوال عقل است. در بیماری آلزایمر، سلول‌های عصبی در مغز در نتیجه تجمع غیرطبیعی پروتئین‌های بتا آمیلوئید و تاو تحلیل می‌روند. همانطور که نورون‌های مغز بیشتر آسیب می‌بینند، اثر آن در اختلال عملکردهای شناختی مانند حافظه و گفتار ظاهر می‌شود.

این بیماری به صورت موذیانه پیشرفت می‌کند و تغییرات بیولوژیکی در مغز ۲۰ تا ۲۵ سال قبل از آشکار شدن از دست دادن حافظه و سایر علائم شناختی شروع می‌شود. هر چه بیمار زودتر به درستی تشخیص داده شود، زودتر می‌توان درمان مناسب را به او پیشنهاد داد. این مسئله یکی از دلایل زیادی است که چرا به تحقیقات بیشتری در مورد روش‌های دقیق و آسان برای تشخیص زودهنگام نیاز است.