بهار نیوز - درس‌هایی برای دفاع موشکی آمریکا

گروه بین الملل: ناظران می‌گویند دو حمله گسترده موشکی ایران علیه اسرائیل در سال جاری، نقاط قوت و ضعف احتمالی سامانه‌های دفاع موشکی ایالات متحده را در برابر حملات احتمالی موشکی چین در اقیانوس هند و اقیانوس آرام آشکار کرده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، اگرچه جنس تقابل موشکی ایران و اسرائیل و سرشاخ شدن احتمالی میان غرب و چین یکی نیست و تفاوت‌هایی دارد، با این حال نزدیک به ۴۰۰ موشک از انواع مختلف که ایران در سال جاری به سمت اسرائیل شلیک کرده است به ایالات متحده و چین ایده‌هایی می‌دهد که در وضعیت مشابه چه چیزی کار می‌کند و چه چیزی مفید نیست.
برای واشنگتن، نکته اصلی از حملات ۱ اکتبر ایران، که در واقع بزرگ‌ترین نمونه حمله با موشک‌های بالستیک علیه پدافند مدرن بود، می‌تواند این باشد که رهگیری موشک‌های پکن دشوارتر از ایران است و برای بازدارندگی به توانایی حمله به پشت جبهه‌ها نیاز است.کالین کوه، از دانشکده مطالعات بین‌المللی اس. راجاراتنام در سنگاپور، در این باره می‌گوید: «اگر ما صرفاً از دریچه بازدارندگی نگاه کنیم، دیگر نمی‌توان تنها با انکار تهدید به بازدارندگی امیدوار بود. یعنی این امید که دفاع مؤثر بتواند کارایی حملات موشکی را کمرنگ کند.»
وی اضافه کرد: «بازدارندگی از طریق واکنش متقابل و مجازات ممکن است در آینده تبدیل به هنجاری در تقابل‌های این‌چنینی شود.»
تحلیل‌گران می‌گویند در حال حاضرهیچ تهدید فوری درگیری موشکی در منطقه هند و اقیانوس آرام وجود ندارد و فاصله‌ها از خط مقدم نبرد هزاران کیلومتر دورتر از خاورمیانه است.
با این حال تسلیحات چین از جمله کلاهک‌های مانور و هدایت دقیق پیشرفته‌تر هستند و مناطق هدف در سرتاسر منطقه پراکنده شده‌اند. امری که دفاع در برابر حمله انبوه را دشوارتر می‌کند.
ایالات متحده در سال جاری تسلیحات جدیدی را در منطقه برای مقابله با چین توسعه داده و مستقر کرده است. این تسلیحات شامل موشک هوا به هوای «AIM-174B» و لانچر موشکی زمینی تایفون در فیلیپین است که می‌تواند موشک‌های «SM-6» و توماهاوک را شلیک کند.
آنکیت پاندا، از بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی مستقر در ایالات متحده، در خصوص مواجهه دو کشور می‌گوید: «اطلاع بهتر از نحوه عملکرد سیستم‌های تهاجمی و دفاعی پس از بمباران موشکی ایران، که بسیاری از آنها رهگیری شدند، می‌تواند احتمال درگیری را کاهش دهد.»وی اضافه کرد: «هر نیروی نظامی که برای حملات موشکی دوربرد برنامه‌ریزی می کند، باید درباره تاثیرات احتمالی دفاع موشکی خود نیز برنامه‌ریزی کند. ابهام در مورد اینکه یک سیستم دفاع موشکی معین تا چه اندازه می‌تواند عملکرد خوبی داشته باشد، می‌تواند به تشدید شدید تنش منجر شود.»
پدافند هوایی و موشکی لایه لایه اسرائیل (از سیستم‌های «پیکان» دوربرد آن گرفته تا سپر گنبد آهنین که برای مقابله با تهدیدات کوتاه‌بردتر و ساده‌تر به کار می‌رود) متناسب با تهدیداتی که با آن مواجه است طراحی شده است. موشک‌های بالستیک قدرت‌هایی مانند ایران نیز در نزدیکی مرزهای اسرائیل و به شکل هدایت‌نشده پرتاب می‌شوند.
این مسئله در منطقه هند و اقیانوس آرام برای ایالات متحده و متحدانش که از تجهیزات متفاوت محصول شرکت «لاکهید مارتین» شامل سامانه موشکی پاتریوت و تاد استفاده می‌کنند به کلی متفاوت است.بر اساس تخمین سازمان‌های مطالعات نظامی، دقت موشک «دونگ‌فنگ-۲۶» چین، پرشمارترین موشک بالستیک میان برد متعارف در زرادخانه موشکی پکن، تا ۱۵۰ متر برآورد می‌شود. هرچند برخی دیگر از مدل‌های این موشک برد کوتاه‌تری با دقت حدود ۵۰ متر دارند.
این موشک‌ها می‌توانند بیشتر اهداف ایالات متحده و متحدانش را در منطقه هدف قرار دهند و برای مثال به گوام، محل تأسیسات اصلی نظامی ایالات متحده، برسند. پنتاگون تخمین زده است که چین ممکن است چند صد فروند از این موشک‌ها را در اختیار داشته باشد.
در مقابل موشک‌های ایران مانند فتاح-۱ هرچند روی کاغذ دقیق‌تر هستند، اما برد بسیار کوتاه‌تری دارند. تعداد این موشک‌های جدید هرگز به صورت رسمی اعلام نشده است، اما کنت مک‌کنزی، ژنرال نیروی هوایی آمریکا، سال گذشته به کنگره گفت که ایران بیش از ۳ هزار موشک بالستیک از همه نوع در اختیار دارد.
مالکوم دیویس، تحلیلگر ارشد موسسه سیاست استراتژیک استرالیا، می‌گوید که توانایی‌های چین از جهات دیگر از ایران پیشرفته‌تر است و حملات موشکی به احتمال زیاد با حملات ضد ماهواره‌ای و جنگ سایبری هماهنگ می‌شوند که هر دو برای پیچیده ساختن دفاع طراحی شده‌اند.
دیویس گفت: «سیستم‌های دفاع موشکی در اقیانوس هند و آرام برای شکست یک حمله موشکی بزرگ چین که شامل صدها یا حتی هزاران موشک است، در مقایسه با آنچه ایرانی‌ها قادر به انجام آن هستند، با موقعیت بسیار سخت‌تری روبرو خواهند بود.»