«میگل رنتریا»، سرپرست پروژه تحقیقاتی، گفت: «این کشف نشان می‌دهد که برخی از انواع ژنتیکی که بر ساختار مغز تأثیر می‌گذارند، بر خطر ابتلاء به شرایط مرتبط با مغز نیز تأثیر می‌گذارند.»یک تیم بین المللی متشکل از ۱۸۹ دانشمند به رهبری رنتریا، داده‌های DNA و اسکن مغز ۷۶۰۰۰ شرکت کننده در ۱۹ کشور را تجزیه و تحلیل کردند.

آنها ۲۵۴ نوع ژنتیکی را مشاهده کردند که بر اندازه ساختار مغز افراد تأثیر می‌گذارد و سپس بررسی کردند که آیا این گونه‌ها در خطر ابتلاء به اختلالات رشدی، روانی و عصبی نیز نقش دارند یا خیر.
رنتریا در یک بیانیه خبری گفت: «انواع ژنتیکی مرتبط با حجم بزرگ‌تر مغز در نواحی کلیدی مغز نیز خطر ابتلاء به بیماری پارکینسون را افزایش می‌دهد، در حالی که انواع مرتبط با حجم کوچک‌تر مغز در مناطق کلیدی با افزایش خطر اختلال بیش فعالی مرتبط است.»

وی گفت: «این یافته‌ها نشان می‌دهد که تأثیرات ژنتیکی که زیربنای تفاوت‌های فردی در ساختار مغز است، ممکن است برای درک علل زمینه‌ای اختلالات مرتبط با مغز، اساسی باشد».رنتریا این تحقیق را گامی ضروری برای درک و در نهایت درمان مؤثرتر بیماری‌های عصبی توصیف کرد و گفت که این نشان‌دهنده گامی نزدیک‌تر به درمان این مشکلات در آینده است.در این مطالعه از تصویربرداری و داده‌های ژنتیکی چندین کنسرسیوم بین المللی استفاده شد.