به این ترتیب دُن‌دیگو سال ۱۹۸۶ با اینکه به خاطر قهرمانی تیم ملی آرژانتین در جام جهانی مکزیک شایسته دریافت توپ طلا بود، تنها جایزه بهترین بازیکن جام جهانی را دریافت کرد. آن سال ایگور بلانُف اوکراینی برنده توپ طلا شد. او با دیناموکیف جام برندگان جام اروپا را بالای سر برد و با تیم ملی شوروی در جام جهانی چهار گل به ثمر رساند. 

در کنار او یک توپ طلا نیز به صورت غیر رسمی به دیگو داده شد تا ستاره آرژانتینی نیز صاحب این جایزه شود. سه سال بعد آن توپ طلای غیر رسمی همراه تعداد زیادی اشیای با ارزش از جمله چندین ساعت لوکس از منزل مارادونا در ناپل به سرقت رفت. بعدها مشخص شد که دیگو با مافیای ایتالیا نیز تماس گرفته است تا توپ طلایش را پس بگیرد اما فهمید که آن دزدان توپش را آب کرده‌اند.
همان طور که گفته‌ شد، ۱۹۹۵ اولین سالی بود که فرانس‌فوتبال تصمیم گرفت به فوتبالیست‌های غیر اروپایی نیز این جایزه را بدهد و ژرژ وه‌آ از لیبریا اولین غیر اروپایی برنده توپ طلا شناخته شد و به دیگو مارادونا نیز به خاطر درخشش بی‌نظیرش در سال‌های قبل یک توپ طلای غیر رسمی نیز برای بار دوم داده شد.

دیگو مارادونا این توپ طلا را از دست هموطنش آلفردو دی‌استفانو دریافت کرد که آن هم سرنوشت شومی داشت. آتش‌سوزی در خانه پدری مارادونا در ویلا دوتو در ژوئیه ۲۰۱۴ باعث از دست رفتن چندین یادگار مارادونا از جمله آن توپ طلا شد.

سال ۲۰۲۰ بود که شانس دریافت یک ماکت دیگر از توپ طلا برای او به وجود آمد. مجله فرانس فوتبال در اکتبر برای انجام مصاحبه با او تماس گرفت و مارادونا شرط گذاشت که می‌خواهد توپ طلایش را پس بگیرد تا مصاحبه کند. با آنکه در ابتدا مدیران این مجله مخالف بودند ولی در نهایت موافقت خود را اعلام کردند تا توپ طلای مارادونا را دوباره به او بدهند. با این همه روز ۲۵ نوامبر اتفاقی که هیچکس نمی‌خواست، رخ داد. دیگو مارادونا درگذشت و توپ طلایی که می‌خواست هیچگاه به دستش نرسید.

بهار نیوز