گروه بینالملل: اداره عملیات نظامی مخالفان سوری رسما اعلام کرد وارد شهر حلب شدهاند.
ساعتی قبل تر پس از تصرف شهرک استراتژیک خان تومان، سایت حلب الیوم گزارش داده بود: ️مخالفان سوری وارد اولین محله شهر حلب در البحوث العلمیه شدند. ️در این محله پادگانهای ارتش سوریه قرار دارد. حلب که بعد از دمشق، بزرگترین شهر سوریه است و حدود ۳۵۰ کیلومتر تا پایتخت فاصله دارد در مجاورت استان ادلب واقع است که اغلب نقط آن از جمله شهر ادلب سالهاست در کنترل مخالفان قرار دارد. رسانههای مخالفان سوری ظهر امروز اعلام کردند شهرک مهم خانطومان به کنترل آنها درآمده است. در همین حال، پس از سفر ناگهانی دیروز بشار اسد اسد به مسکو و تقاضای کمک از پوتین، دفتر ریاست جمهوری روسیه در بیانیهای اعلام کرد: ️تحولات رخ داده در حلب نقض حاکمیت سوریه است و ️از دولت سوریه میخواهیم هر چه سریعتر نظم قانون را در منطقه بازگرداند.
قسمتهای سبزرنگ مناطق تحت تصرف مخالفان سوری و قرمزرنگ تحت کنترل ارتش دولتی سوریه
اداره عملیات نظامی مخالفان سوری مدعی شد: ️میدان شاهد پیشروی گسترده ما در میان سردرگمی و فروپاشی بزرگ در صفوف دشمن است، نیروهای ما در چند ساعت گذشته کنترل خود را بر خان طومان، جب کاس، الطلحیه، تل الکراتین، البوابیه، ابو قنصه، زیتان و الصالحیه در حومه حلب و ادلب مستحکم کردند. مخالفان همچنی اعلام کردهاند که از زمان آغاز عملیات نظامی، ریاست عملیات نظامی موفق به تصرف 31 تانک متعلق به ارتش اسد و همچنین 20 خودروی بی ام پی، 12 قبضه تفنگ کالیبر 122، 2 قبضه تفنگ کالیبر 130 و 3 قبضه تفنگ فوتلیکا شده است. تصاویر منتشر شده توسط خبرنگار آناتولی ترکیه نشان میدهد که مقر هنگ46 ارتش سوریه توسط نیروهای تحریرالشام تصرف شده و آنها در یکقدمی ورود به شهر هستند.
الحاضر در جنوب حلب سقوط کرد
️الحاضر پایگاه دفاعی مهم ارتش سوریه برای حفظ جاده جنوبی حلب به شمار میرفت.
دانشگاه حلب به دلیل نزدیک شدن مخالفین مسلح در حال تخلیه است و کارکنان و دانشجویان در حال فرار از آن هستند.
نوبت به سوریه رسیده است؟
احمد زیدآبادی
بعد از لبنان آیا نوبت به سوریه رسیده است؟ بحران سوریه از همان ابتدای آن در سال 2۲۰۱۱ ابعاد پیچیده و مرموزی به خود گرفت. به دست دادن تصویری کم و بیش روشن از وضعیت به شدت آشوبناک بحران آن کشور، کار سادهای نیست. بحران کلیتی واحد ندارد و هر یک از اجزاء آن به طور جداگانه، به خردهبحرانی مستقل تبدیل شدهاند. تعداد گروههای درگیر در بحران، بسیار زیاد و ماهیت و جهتگیری و وابستگی هر یک از آنها بعضاً نامشخص است. علاوه بر این، بازیگران منطقهای و بینالمللی دخیل در بحران سوریه هم بیش از اندازهاند. از آمریکا و روسیه گرفته تا ترکیه و ایران، از قطر و اسرائیل تا مصر و عربستان، هر کدام اهداف خود را در سوریه دنبال میکنند، حال آنکه اهداف هر یک از آنان نسبت به دیگری در همسویی یا تعارض کامل در همۀ ابعاد و اجزاء بحران نیست. به عبارت دیگر، نمیتوان صفبندی واضحی را صورتبندی کرد. چه بسا دو دولت متخاصم، در نقطهای اشتراک منافع و دو دولت دوست، در همان نقطه تضاد منافع داشته باشند. در جنگهای کنونی اطراف حلب نیز مشخص نیست که آیا دولت اردوغان رأساً در صدد بهرهبرداری از تضعیف نیروهای حامی اسد در لبنان برآمده و یا اینکه با برخی دیگر از دیگر کشورهای دخیل در بحران تبانی کرده است. اگر حرکت ترکیه خودانگیخته باشد، واکنش دیگر کشورها را به دنبال خواهد داشت و اثر تحرکاتش محدود خواهد بود، اما اگر نوعی تبانی رخ داده باشد، سوریه در معرض تحولاتی مهمی خواهد بود.