سن
در مقایسه با افراد جوان، افراد مسن دارای سطوح کمتری از ماده‌ای در پوست هستند که اشعه UVB خورشید، آن را به پیش‌ساز ویتامین D تبدیل می‌کند؛ بر همین اساس شواهد نشان می‌دهد افراد مسن‌تر دچار کمبود ویتامین D هستند.

سلامت روده
ویتامین D دریافتی به واسطه غذا یا مکمل‌های خوراکی در قسمتی از روده کوچک بلافاصله در پایین دست معده جذب می‌شود. شیره معده، ترشحات لوزالمعده، صفرا از کبد، یکپارچگی دیواره روده، همگی بر میزان جذب ویتامین تأثیر دارند. بنابراین، شرایطی اعم از بیماری سلیاک، پانکراتیت مزمن، بیماری کرون و فیبروز کیستیک که بر روده و هضم تأثیر می‌گذارند، می‌توانند جذب ویتامین D را کاهش دهند.

بیماری‌های کبدی و کلیوی
برخی از انواع بیماری‌های کبدی می‌توانند جذب ویتامین D را کاهش دهند؛ زیرا کبدِ بیمار مقادیر طبیعی صفرا را تولید نمی‌کند. در مورد انواع دیگر، مراحل ضروری برای متابولیسم ویتامین D نمی‌تواند رخ دهد به طور ناقص رخ می‌دهد. سطوح ویتامین D فعال زیستی با سلامت کلیه‌ها ردیابی می‌شود، بنابراین در فردی که بیماری کلیوی دارد، با تشدید شدن بیماری، سطح ویتامین D زیست‌فعال کاهش می‌یابد و در مرحله نهایی بیماری کلیوی، سطح آن غیرقابل تشخیص است.

مصرف برخی داروها
داروهای ضدتشنج، استروئیدی، کاهنده کلسترول و ... در توانایی بدن برای تبدیل یا جذب ویتامین D تداخل ایجاد می‌کنند.

چاقی
چربی بدن می‌تواند زیر پوست گیر کند یا ویتامین D را به دام بیاندازد، به همین دلیل کمبود ویتامین D در افراد چاق شایع‌تر است.