بهار نیوز - کشف گنجینه عظیم در کلیسایی درآلمان

گروه بین الملل: مرمت‌گران در یک کلیسای معروف گوتیک در آلمان به طور اتفاقی گنجینه‌ای ارزشمند از ۸۱۶ سکه طلا و نقره را کشف کردند.
این سکه‌ها تقریباً ۴۰۰ سال پیش در زیر پای مجسمه‌ای در این کلیسا در شهر آیسلبن در ایالت زاکسن-آنهالت آلمان پنهان شده بودند.
به نظر می‌رسد این گنج در زمان «جنگ سی‌ساله»، هنگامی که سربازان سوئدی منطقه را غارت می‌کردند، مخفی شده است.
این کلیسا همان‌جایی است که مارتین لوتر، اصلاح‌گر پروتستان که اعلامیه ۹۵ ماده‌ای خود را علیه فساد در کلیسای کاتولیک نوشت، چهار خطبه آخر خود را در سال ۱۵۴۶ ایراد کرد.
حدود صد سال پس از آن، یعنی در حدود سال ۱۶۴۰، شخصی از این کلیسا به عنوان مکانی امن برای مخفی کردن دارایی خود استفاده کرده است.
وی چهار کیسه پر از سکه‌ را در حفره‌ای در پای یک مجسمه سنگی از جنس ماسه‌سنگ قرار داد. سکه‌های طلای ارزشمند در کاغذ پیچیده شده و به گونه‌ای برچسب‌گذاری شده بودند که نشان می‌داد این پول متعلق به خزانه کلیسا بوده است.
تصور می‌شود این سکه‌ها حاصل از درآمد خدمات ویژه کشیش‌ها نظیر ازدواج، تعمید و مراسم خاکسپاری بوده‌اند. کشیش‌ها در آن زمان از افراد برای نشستن روی صندلی‌های برجسته کلیسا نیز پول دریافت می‌کردند.
این گنج در زمان جنگ سی‌ساله (۱۶۱۸ تا ۱۶۴۸) مخفی شده بود. این جنگ به مجموعه‌ای از منازعات گفته می‌شود که با تحمیل مذهب از سوی امپراتور مقدس روم آغاز شد و بعدها به درگیری‌های سیاسی، ارضی و تجاری در مناطق همسایه اروپا کشیده شد.
طی این جنگ سربازان سوئدی ایالت زاکسن-آنهالت، از جمله شهر آیسلبن، را بارها غارت کردند. ساکنان مجبور بودند سربازان سوئدی را در خانه‌های خود اسکان دهند و هزینه‌های زیادی به آنها پرداخت کنند.
اولف درگر، متصدی و رئیس دپارتمان خزانه‌داری سکه در زاکسن-آنهالت، در این باره گفت: «یک معجزه است که این گنجینه زودتر کشف نشد».
وی اضافه کرد: «ارزیابی ارزش گنجینه زمان‌بر است، اما در حال حاضر می‌توان گفت که این یک گنج عظیم است، با ارزشی بسیار بیشتر از درآمد سالانه یک صنعتگر در آن زمان».
برای درک ارزش این گنجینه یک معدنچی موفق قرن هفدهم در این منطقه هفته‌ای حدود یک تالر (معادل ۲۴ پنی) درآمد داشت. بنابراین این گنجینه که شامل حدود ۸۰۰ پنی است، علاوه بر سکه‌های طلا و نقره، ثروتی عظیم محسوب می‌شود.
مورخان می‌دانند که از سال ۱۵۶۱ شهر آیسلبن دارای یک «صندوق کشیشی» بود که به عنوان صندوق بازنشستگی و بیمه اجتماعی کشیش‌ها و برای ترویج آموزش الهیات استفاده می‌شد.
درگر می‌گوید: «شاید این گنج همان صندوق باشد. تحقیقات تاریخی این موضوع را روشن خواهد کرد.»
پژوهشگران می‌گویند قصد دارند هر سکه را به صورت جداگانه مطالعه کرده و یافته‌های خود را به صورت آنلاین و در موزه هنر موریسبورگ در شهر هاله واقع در ایالت زاکسن-آنهالت به نمایش بگذارند.