وی ادامه داد: متأسفانه باید بگوییم که کار شایسته با این مؤلفه‌ها و این تعریف، امروز جایگاهی ندارد. کارگران نه دستمزد شایسته و مکفی می‌گیرند و نه امنیتی شغلی دارند. مسلم است که چنین مشکلاتی جایگاه اجتماعی آن‌ها را نیز پایین آورده است. 

صادقزاده تأکید کرد: رسیدن به کار شایسته، هم مستلزمِ رشد اقتصادی و هم تغییر نگاه به کارگران است. اگر قانون کار به مرحله‌ی اجرا می‌رسید، هم دستمزدِ کافی و هم امنیتِ شغلی وجود داشت؛ اما متأسفانه قانون کار که همان ابتدا مخالفان بسیاری داشت، در مرحله‌ی اجرا با مشکل مواجه شد و با تفاسیرِ متفاوتی که از این قانون شد، عملا ضمانت اجرایی آن هم از بین رفت. 

این فعال کارگری گفت: کرامتِ انسانیِ کارگری که نمی‌تواند با حقوق خود نیازهای اساسی خانواده‌اش را به شکل حداقلی فراهم کند، کارگری که تمام درآمدش صرفِ اجاره خانه می‌شود و برای تأمین هزینه‌‎های دیگر خانواده خود باید چند شغل داشته باشد، چگونه حفظ می‌شود؟ 

صادقزاده ادامه داد: وقتی همه چیز از جمله آموزش هم طبقاتی شده است، چگونه می‌توان به تغییر جایگاه اجتماعیِ فرزندانِ این طبقه امیدوار بود؟ در شرایطی که دولت وظیفه‌ی آموزش رایگان را از روی دوش خود برداشته و در مقابل، بهترین آموزش‌ها مختصِ مدارس خصوصی است، چگونه قرار است برابری در آموزش اجرا شود و به دنبالِ آن امکانی برای تغییر وضعیتِ اجتماعیِ وجود داشته باشد؟ 
این فعال کارگری گفت: مسکن، غذا، پوشاک، آموزش و درمان نیازهای اساسی است که به جرأت می‌توان گفت با حقوق دو شیفت کار هم نمی‌توان حداقلِ این نیازها را هم فراهم کرد. 

وی ادامه داد: خرید مسکن برای کارگران، امروز یک رویاست و اجاره بها به قدری بالا رفته که در سالهای اخیر، حتی ماندن در خانه و محله‌ی زندگیِ هم به رویا تبدیل شده است. امروز بسیاری از کارگران به خصوص در شهرهای بزرگی مثل تهران، مجبور به حاشیه‌نشینی شده‌اند و هر سال به دلیلِ آنکه دستمزد مطابق با نرخ تورم رشد نمی‌کند، مجبور هستند در زندگی چند پله پایین‌تر بروند. 
صادقزاده گفت: امروز یکی از انواع فقر، فقر حقوق‌بگیران است و این موضوع متأسفانه در سالهای اخیر به امری رایج تبدیل شده است. وقتی با وجودِ چند شیفت کار، باز هم بسیاری از کارگران زیر خط فقر قرار دارند، نشان می‌دهد ما از کار شایسته فاصله‌ی بسیاری داریم. کار شایسته با حقوقِ ۱۰ میلیون تومانی یک شوخیِ بزرگ است. کارگر با چند شیفت کار حتی نمی‌تواند در موقعیتِ خود ثابت بماند. 

نائب رئیس کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان آذربایجان شرقی تأکید کرد: با این وضعیت، امسال مهم‌ترین کاری که دولت و وزارت کار می‌توانند انجام دهند، افزایش حداقل دستمزد متناسب با نیازهای اساسی زندگی است و در رابطه با این موضوع هیچ عذری پذیرفتنی نیست. 
صادقزاده گفت: برای کنترل نرخ تورم و حمایت از تولید و بنگاه‌های اقتصادی تصمیماتِ اساسی‌تری بگیرید و به این بهانه‌ها امسال نیز مانند سال‌های گذشته دستمزد را سرکوب نکنید که تداوم این کار هم به نیروی کار آسیب می‌زند و هم به تولید.