سگها از حس بویایی بسیار قوی برخوردار هستند که میتواند برای تشخیص سرطان مورد استفاده قرار بگیرد؛ از سال 2004، مطالعه درخصوص توانایی سگها در تشخیص تفاوت شیمیایی بین بافت سالم و سرطانی از جمله سرطانهای پروستات، پستان، ریه، مثانه و ملانوم آغاز شد. نتایج مطالعهای که در ماه مه 2014 (اردیبهشت ماه) در نشست سالانه انجمن اورولوژی آمریکا ارائه شد نشان میدهد، دو سگ شپرد آلمانی که در مرکز دامپزشکی نظامی وزارت دفاع ایتالیا تمرین میکنند، میتوانند سرطان پروستات در نمونه ادرار را با دقت 98 درصد تشخیص دهند. اکنون محققان قصد دارند از توانایی بویایی سگها در تشخیص سرطان برای ساخت حسگرهای پیشرفته استفاده کنند.
مرکز Penn Vet بخشی از دانشکده دامپزشکی دانشگاه پنسیلوانیا محسوب میشود که بصورت حرفهای و تخصصی، اقدام به تمرین دادن سگها برای تشخیص سرطان میکند؛ محققان این مرکز با همکاری شیمیدانان و فیزیکدانان قصد دارند مواد شیمیایی سرطان که تنها سگها قادر به استشمام آنها هستند را مشخص کنند. هدف نهایی از این پروژه، تولید نانو حسگرهایی به ضخامت یک صد هزارم ورق کاغذ با قابلیت تشخیص بافت سرطانی عنوان شده است.
چرخی حاوی 12 جعبه کوچک بر روی یک پایه نصب میشود؛ هرکدام از جعبهها حاوی نمونههای پلاسمای خون هستند که تنها یکی از آنها با یک قطره از بافت سرطانی متمایز شده است و حیوان با چرخیدن به دور چرخ، جعبه حاوی نمونه بافت سرطانی را شناسایی و در عوض از مربی خود پاداش دریافت میکند.
در این مرکز، سگها از هفته هشتم زندگی تحت آموزشهای بویایی تخصصی قرار میگیرند و حیوان میتواند از بمب تا تومور سرطانی را تشخیص دهد؛ بو کردن رایحه درست با دریافت جایزه اسباببازی یا خوراکی همراه است. جورج پرتی متخصص شیمی دانشگاه فیلادلفیا تأکید کرد: برخی از سگها از استعداد ذاتی تشخیص بهتر بافت سرطانی برخوردار هستند؛ با بررسی توانایی سگها در تشخیص رایحه منحصربفرد بافت سرطانی، امکان ساخت حسگرهای پیشرفته با قابلیت تشخیص سرطان فراهم میشود.