گروه ورزشي: محمد مايلي کهن اظهار داشت: آنقدر دم در صداوسيما مي نشينم تا ضرغامي را ببينم.
به گزارش "ورزش سه"، پس از هیاهوی فراوان در برنامه نود و برگزاری کانون مربیان، حالا دیگر مایلی کهن حوصله همیشه را ندارد و انگار دوست ندارد بیشتر از این راجع به اتفاق افتاده، حرف بزند.
از من سوال می کنند که آیا صدور بیانیه برای علیه دایی در کانون مربیان به خاطر رای منفی من انجام نگرفت یا علت دیگری دارد؟ باید در این مورد بگویم که مگر کانون مربیان یک رای دارد، کانون 11 عضو دارد که هر کدامشان یک رای دارد. اما پس از بررسی انجام شده در این جلسه به این نتیجه رسیدیم که تا نیم فصل شرایط را بررسی کنیم چون خیلی از آقایان، مربی ها هستند که دارد حقشان در لیگ تضعیف می شود و باید به همه آنها رسیدگی شود. در مورد استعفای آقای جلالی هم حرفی نمی زنم باید علت را از خودشان پرس و جو کنید.
برنامه نود به من زنگ نزده بود من خودم با آنها تماس گرفتم اما دیدید که اجازه نمی دادند من حرف را بزنم. یک موقع هر چه دلشان می خواهد می گویند بعد هم وقت نمی دادند که من صحبت کنم، حرف هایی که من زدم چیزی نیست! من خیلی چیزها می دانم؛ اگر بخواهم بگویم که هیچی ... بعد از آنکه آنها اجازه ندادند من هم صحبت کنم بهشان گفتم می آیم دم در صداوسیما آنقدر می نشنیم تا ضرغامی را ببینم. من می خواهم از حق و حقوق کشور و مردمم دفاع کنم پس باید حرف هایم شنیده شود.
من عرضم این است که من اصلا حرف نمی زنم که اگر حرف می زدم می شدم مثل این آقایانی که به میلیاردها می گویند پول خرد. من سال 54 به خاطر چند هفته بازی در پرسپولیس 10هزارتومان گرفتم و ماهیانه هم 1500 تومان حقوق داشتم که بعد از 2 بازی هم حقوقم افزایش پیدا کرد به روزی 2000 تومان و همیشه هم می گویم که ما مدیون مملکت، مردم و فوتبال هستیم و هیچ وقت هم از کسی طلبکار نبودم. شما یکجا پیدا کنید که من نالیده باشم، جایی که من الان دارم در آن زندگی می کنم با آن 10هزارتومان سال 54 می توانستم، 20هزارمتر زمین بخرم. خدا را شکر من هیچ وقت دنبال پول نبودم. دیدید که من دو، سه سال هم کار کردم اما معادل یک درصد این آقایان پول نگرفتم. با این وجود هیچ وقت در فوتبال نبال منفعت شخصی نبوده ام.
من 60 سالم است، اگر حرفی می زنم و می خواهم از حقیقت دفاع کنم به خاطر جوانانی هست که قرار است آینده این مملکت را بسازند. من اکثر برای اینکه یک جوانی کار پیدا کند جایی می روم و گردنم را هم خم می کنم تا ببینم که آن جوان خدا را شکر سروسامان گرفته اما هیچ وقت کسی ندیده که مایلی کهن برود در اتاق مسوولی را بزند برای اینکه خودش کاری را بگیرد. از صمیم قلب خدا را سپاسگزارم که فرزندان خوب و شاگردان عالی در فوتبال داشته ام.