ماجرای غم‌انگیز اسیدپاشی در اصفهان

 تجربه و تاریخ نشان داده محول‌کردن و واگذاشتن امور حاکمیتی به مردم عادی هرگز خوش‌خیم نبوده است و دولت‌هایی که چنین کرده‌اند دیر یا زود- و معمولا خیلی زود- با عواقب و آثار سوء این واگذاری دست‌به‌گریبان و مجبور شده‌اند با توسل به تدابیر و راه‌حل‌های ضربتی با آن برخورد کنند. علت این است که بیشتر مردم عادی درگیری جدی با اینگونه مسایل پیدا نمی‌کنند و گروه اقلیتی که اینگونه واگذاری اختیار را جدی می‌گیرند معمولا یا کسانی هستند که قصد بهره‌برداری مادی یا جناحی و سیاسی از آن را دارند یا دچار توهمات و تصوراتی هستند که در ذهن ایشان به صورت آنچه که در روانشناسی و روانپزشکی «ایده فیکس» نامیده می‌شود درمی‌آید و موقعیتی ایجاد می‌کند که اینگونه افراد تقریبا به‌طور غیرارادی و خودکار اعمالی را انجام می‌دهند که با هیچ منطق و عقلی انطباق ندارد و به گمان خود در آخرت رستگار هستند و البته در دنیا هم شاید توقع پاداش و تحسین داشته باشند.

اینکه افرادی احتمالا به گمان خود از طریق اسیدپاشی و آزارجسمی مثلا درصدد مبارزه با ناهنجاری‌های فرهنگی باشند معمولا منتسب به همین گروه آخرین است؛ زیرا این بحث که مثلا تعریف بدحجابی چیست، هرگز حل نشده و مسلم این است که تشخیص آن با متخصصان است؛ به عبارت دیگر حتی این مساله که آیا نیروی انتظامی و ضابطان دادگستری حق تشخیص مصادیق را دارند محل مناقشه بوده و به همین علت در مورد گشت‌ارشاد یا مواردی از این قبیل همواره بحث و اختلاف‌نظر وجود داشته است. حال چگونه ممکن است بپذیریم افرادی که باید مسلمان باشند خود مصداق را تشخیص دهند و حکم قضیه را هم بدانند و موضوع را در حکم منطبق و رای صادر کنند و رای خود را نیز به شکلی که در تاریخ سابقه نداشته است اجرا کنند؟

 به قضیه دوگونه می‌توان نگریست: یا باید آن را ناشی از ناآگاهی و عدم‌اطلاع از احکام شریعت دانست یا ممکن است این تصور به ذهن‌ آید که ریشه قضیه بسیار دورتر از آنچه که در وهله اول به نظر می‌رسد ممکن است باشد و عاملان این اقدامات در واقع تحریکات و توطئه‌های کسانی که آرامش موجود در جامعه ایرانی را نمی‌پسندند و برنمی‌تابند- ندانسته- اجرا می‌کنند. آنچه مسلم است به نظر می‌رسد همه کسانی که گفتارشان، شنوندگان و نیوشندگان فراوان دارد و سخنانشان تاثیر‌گذار است باید درمورد آنچه می‌گویند و می‌نویسند- تا حد وسواس- محتاط و دقیق باشند. والله اعلم