گروه فرهنگ و هنر: یک محقق و سنگنگاره شناس گفت: دشت زاغر در نزدیکی تفرش آثاری هنری را از دل تاریخ در بستر خود جای داده است که محصول مشترکی از طبیعت و انسان هستند.
محمد ناصری فرد از حدسهای اولیه در رابطه با یافتن سنگنگارهها در دامنه کوه سخن به میان آورد و خاطرنشان کرد: زمانی که به این منطقه پا گذاشتیم در کمال تعجب متوجه سنگنگارهها بر دامنه دشتی وسیع شدیم. وی با اشاره به شکل عجیب تخممرغی شکل سنگنگارههای این دشت بیان کرد: در دورههای سوم و چهارم زمینشناسی، استان مرکزی زیر آب بوده و با این اوصاف سنگهای تخممرغی این دشت بر اثر فرسایش جریانهای آبی به این شکل درآمدهاند.
این سنگنگارهشناس از ذوق و سلیقه نیاکان سخن به میان آورد و افزود: گذشتگان ما بر روی این سنگهای تخممرغی نقوش ارزشمندی را حک کردهاند و یادگاری از فرهنگ و تمدن عصر خود را برای ما بر جای گذاشتهاند. ناصری فرد ادامه داد: در نگاه اول این سنگها ما را به یاد تخممرغهایی میاندازند که نیکان جهت دوری از چشم زخم پر از نوشته میکردند. این محقق در خصوص اندازه این تخممرغهای سنگی اظهار کرد: قطر این سنگهای تخممرغی که تعدادشان حدود 60 عدد تخمین زده شده از 50 سانتیمتر تا حدود دو متر است.
وی با اشاره به بررسی دو عامل انسانی و طبیعی در تخریب این سنگنگارهها اظهار کرد: عوامل طبیعی در تخریب این آثار بسیار کند عمل میکنند ولی عوامل انسانی در تکرار نقش مخرب خود در طبیعت در این رابطه نیز بسیار خشن عمل میکند. ناصریفرد ادامه داد: متأسفانه بخشی از این آثار به علت استفاده در ساخت و ساز مورد تجاوز قرار گرفته است!
این سنگنگاره شناس به ناآگاهی برخی از مردم اشاره و عنوان کرد: با اینکه نقوش بر روی سنگ نگاشته شده و به هیچ عنوان نمیشود حتی تصور کرد که در داخل این سنگهای سخت گنجی پنهان شده باشد، ولی با این حال برخی از مردم با این تصور رویایی سنگ های تخم مرغی شکل باستانی را منفجر میکنند! ناصریفرد به لزوم آگاهسازی مردم تأکید و خاطرنشان کرد: باید مردم این موضوع را درک کنند که این سنگهای نقاشی شده آثاری با ارزش هستند که تنها در صورت حفظ و به نمایش گذاشتن آنهاست که میتوان به گنج و منبع درآمد مطلوبی دست پیدا کرد.