انتقاد از دانشجويان معترض به‌شريعتمداري

گروه سياسي: محمد نوری زاد روزنامه نگار منتقد در سايتش نوشت: چند روز پیش دانشجویان موافق و مخالف، سخنرانی آقای حسین شریعتمداری را در دانشکده ی حقوق دانشگاه تهران بر آشفتند. من وقتی عکس ها را دیدم به خود گفتم: ما حالا حالاها تا رسیدن به پله ی نخستِ مدارا و تحمل مخالف فاصله داریم. ایکاش دانشجویان معترض – از هر دو سوی – اجازه می دادند آقای شریعتمداری سخنش را با آرامش بر زبان بیاورد. ما باید نشان بدهیم که: با ادبیم. یقه دراندن و هوار کشیدن و اختلال در سخنرانی یک فرد – اگر چه مخالف – هرگز در شأن انسان خردمند نیست.
شاید دانشجویانی بگویند: وقتی برای ما فضا و فرصت نمی پردازند، ما نیز این فرصت را از طرف مقابل وا می‌ستانیم. که می‌‌گویم: پس چه فرقی میان ما و آنان؟ می‌گویم: ما در همه حال باید جوری رفتار کنیم که دوست داریم با ما رفتار کنند. به هم زدن مجلس حریف، کار ما نیست. اینجور کارها در تخصص دیگرانی است که نسبتی با خردمندی ندارند. ایکاش دوستان دانشجوی ما آرام و متین می‌نشستند و اجازه می دادند سخنران مجلس، هر آنچه در چنته دارد رو کند. ادبِ تحمل در همین صبوری‌های تلخ و جانکاه است. دوستان دانشجوی ما باید به طرف مقابل نشان می‌دادند که مدارا یعنی چه. نیز این بگویم که هیچ جامعه‌ای با رفتار هردمبیل به جایی نرسیده و نمی‌رسد. ما باید هماره به اصل نیک مان مراجعه کنیم. نه این که طرف مقابل به تنظیمِ رفتار ما توفیق یابد.