پنتاگون: پوتین مبتلا به مرض "اوتیسم" است

به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه گاردین، وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) پس از پایان جنگ سرد پروژه‌ای موسوم به "کرملین‌شناسی" به راه انداخت و در قرن بیست و یکم نیز پروژه‌ای تحت عنوان "پوتین‌شناسی" را در دستور کار قرار دارد اما به نظر می‌رسد که این گروه تحقیقاتی خیلی تندروی کرده است. جدیدترین گزارش اندیشکده پنتاگون نشان می‌دهد که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه مبتلا به اوتیسم است. تحقیقات سال 2008 و 2011 به درخواست پنتاگون بود که توسط یو اس ای تودی فاش شد. این گزارش مدعی است که پوتین اختلال اوتیسم دارد و همین بر تمام تصمیمات وی اثر می‌گذارد و ممکن است سندرم "آسپرگر" نیز (Asperger syndrome) داشته باشد.

سندرم آسپرگر یا اختلال آسپرگر نوعی اختلال زیستی - عصبی است که با تاخیر در انجام مهارت‌های حرکتی تظاهر می‌یابد. وجه تمایز این سندرم از مبتلایان به اوتیسم کلاسیک، حفظ مهارت‌های تکلمی و هوش طبیعی است. با این وجود این بیماری جزو بیماری‌های طیف اوتیسم شمرده می‌شود: توانایی‌ها و روابط اجتماعی ضعیف، رفتارهای وسواسی و تکراری و خویشتن‌محوری در آنها دیده می‌شود. ممکن است توانایی‌های حرکتی به طور محدودی کامل نشود و در طرز راه رفتن یا انجام فعالیت‌های حرکتی پیچیده تر مثل راندن دوچرخه یا توپ بازی مشخص شود. افرادی که دچار این اختلال هستند دارای مشکلات فراوان در تعاملات اجتماعی هستند و دارای خصوصیات رفتاری کلیشه‌ای در رفتارها و علایق هستند. افراد مبتلا به این سندرم، در روابط اجتماعی بسیار ضعیف هستند اما ﻣﻌﻤﻮﻻ اﺧﺘﻼل یادگیری ﻧﺪارﻧﺪ.

نتیجه تحقیقات اندیشکده پنتاگون بر آنالیز فیلم‌های ویدیویی مربوط به رئیس‌جمهوری روسیه مبتنی است. با این حال این گزارش مدعی نیست که عارضه پوتین را تشخیص داده است، بلکه تنها بیان تصورات ذهنی یک فرد است: برندا کونورز از دانشکده جنگ نیروی دریایی آمریکا در نیوپورت جزیره رود. کونورز به عنوان کارشناس تحلیل الگوهای حرکتی، پیشتر از مقام‌های وزارت خارجه آمریکا بود و یک رقاص حرفه‌ای نیز هست. وی از سوی یکی از روانشناسان دانشگاه شیکاگو به عنوان "رقاص و دیپلمات" توصیف شده است.

وی کارشناسانی را جذب می‌کند تا بر روی تصاویر پوتین تجزیه و تحلیل انجام دهند. یکی از آنها دکتر استیون پورگز از روانشناسان دانشگاه کارولینای شمالی است. وی می‌گوید: هرگز نمی‌توان با دیدن تعداد محدودی فیلم چیزی را تشخیص داد. چنین تشخیصی نمی‌تواند براساس فیلم ویدیویی باشد. هدف کلی این است که دیپلماسی ارتقا پیدا کند. بسیاری از دیپلمات‌ها نمی‌توانند در اجتماع راحت برخورد کنند. ایده نگاه کردن به ویدیوها برای این بود که ببینیم چطور می‌شود ساختار دیپلماتیک را تنظیم کرد.