گروه هنري: فیلم "تاکسی" آخرین اثر "جعفر پناهی" که اخيرا جایزۀ "خرس طلایی" شصت و پنجمین جشنوارۀ سینمایی "برلیناله" را دریافت کرد، از هم اکنون به بیش از ٣٠ کشور فروخته شده است.
به گزارش رادیو فرانسه، شرکت "سلولاید دریمس" که مسئولیت فروش بینالمللی فیلم "جعفر پناهی" را برعهده دارد، با اعلام این خبر افزوده است که فیلم "تاکسی" از هم اکنون در بیش از ٢٠ کشور اروپایی همچنین روسیه و ترکیه فروخته شده است. همین منبع افزوده است که خارج از اروپا، اثر سینماگر ایرانی در تایوان، هنگ کنگ، کلمبیا و برزیل به فروش رسیده و یک شرکت توزیع و نمایش فیلم در خاورمیانه نیز فیلم "تاکسی" را خریده است. شرکت "سلولاید دریمس" افزوده است که مذاکراتی نیز برای فروش فیلم "تاکسی" به انگلستان و آمریکا در جریان است.
"تاکسی"، روایتي از جامعه ایران است که توسط یک راننده تاکسی در تهران به تصویر کشیده شده است. هیئت داوران شصت و پنجمین جشنوارۀ سینمایی "برلیناله" با اهدای بهترین جایزۀ خود، جایزۀ "خرس طلایی"، به فیلم "تاکسی" باصطلاح نور را به روی سینماگر ایرانی تابنده که چند سالست از ساختن فیلم در ایران محروم و ممنوع الخروج شده است. دادگاه انقلاب، پناهی را متهم کرده بود که قصد ساختن فیلم دربارۀ رویدادهای دهمین انتخابات ریاستجمهوری در ایران را داشته است.
خود جعفر پناهی از اینکه آخرین اثر او با استقبال جهانی روبرو شده ابراز خشنودی کرده و این استقبال را موفقیتی برای خود و برای سینمای ایران دانسته است. با این حال، سینماگر ایران ابراز تأسف کرده که هموطنان وی در ایران اجازه تماشای آخرین فیلم او را ندارند. در همين حال، جف اندرو؛ منتقد و برنامهریز ارشد فیلم موسسه فیلم بریتانیا ( بی اف آی)، لندن در نقد فيلم تاكسي نوشته است: برای من به عنوان منتقد و برنامهریز با سه دهه تجربه و کار عملی در سینما تردیدی وجود ندارد که جعفر پناهی فیلمسازی با استعدادی عظیم است و به همین خاطر هنرمندی با اهمیت جهانی غیرقابل انکار. به نظر من، تازهترین ساخته او، یکی از خلاقانهترین، بلندپروازانهترین و رضایتبخشترین دستاوردهای او تا امروز است و به همین خاطر وقتی که فیلم خرس طلایی را برد به هیچ وجه تعجب نکردم.
به نوشته اين منتقد؛ فیلم از نظر فرم اثری است چالشبرانگیز، اما در عین حال قابل دسترسی و درک برای عامه بینندگان. هم به شکلی مطبوعی در شخصیتپردازی و برخورد زندهدلانهاش با روایت بازیگوشانه است و هم به شکلی تأثیرگذار در تعمق پربصیرتش در رابطه بین زندگی و هنر و واقعیت و سینما اثری جدی به شمار میرود. تاکسی به سینمای ایدهها تعلق دارد، اما در عینحال نگاهی عمیقاً انسانی و یک نگرانی توأم با دلسوزی نسبت به زندگی روزمره آدمهای عادی دارد.
در پايان نقد آمده است: همان طور که عباس کیارستمی با ده نشان داد، پناهی ثابت میکند که فیلمسازی و تأثیر گذاشتن روی تماشاگر، چه از نظر احساسی و چه روشنفکرانه، نه بودجه هنگفت میخواهد، نه ردیف ستارهها و نه جلوههای ویژه. تنها چیزی که لازم دارید یک اتومبیل است، یک دوربین و چند بازیگر، البته مادامی که هوشمندی، صداقت و شفقت برای همنوع هم داشته باشید.