گروه بين الملل: سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) اعلام کرده است که با هدف تمرکز بر عملیاتهای سایبری ساختار این سازمان را تغییر خواهد داد.
این اقدام یکی از بزرگترین برنامههای تغییر ساختار در تاریخ سازمان سیا خواهد بود. جان برنان، مدیر این سازمان گفته است که ۹ کارشناس و تحلیلگر خارج از سازمان، ماهها بر روی تحلیل ساختار مدیریتی سیا کار کردهاند و نتیجه کار آنها نشان میدهد که دیوانسالاری حاکم بر این سازمان عملکرد موثری ندارد. معاون رئیس این سازمان نقاط مورد مطالعه این تحلیلگران را "نقاط دردناک این سازمان" خوانده است.
این نگرانی وجود دارد که تمرکز سازمان سیا بر شکار تروریستها و کشتن آنها پس از حوادث یازده سپتامبر ظرفیتهای این سازمان را در زمینه جاسوسی و تحلیل اطلاعات، فرسوده کرده باشد.جان برنان گفته ضروری است این سازمان شکافهای اطلاعاتی را که پوشش نمیدهد شناسایی کند.او گفته است در برخی از نقاط جهان اغلب حتی یک نفر که بتوان روی او برای انجام یک ماموریت جاسوسی حساب کرد پیدا نمیکند.برنان گفته است: "نقاط زیادی هستند که من مایلم بهتر بشناسم، اطلاعات بهتری دربارهشان بگیرم و دسترسی بهتری به آنها داشته باشم."او گفته، "در برخی از این نقاط حتی نماینده دیپلماتیک نداریم یا بخشی از کشورهایی هستند که در کنترل گروههای تروریستی قرار دارند."ایران از جمله کشورهایی است که سالهاست با آمریکا رابطه دیپلماتیک ندارد. نظرسنجیهای داخلی نشان داد که مدیریت اشتباه و سرخوردگیهای اداری از عواملی هستند که باعث خروج استعدادها از این سازمانها شده است. قرار است به عنوان مهمترین بخش از این تغییر ساختار سازمانی، فاصله بین تحلیلگران و مجریان عملیاتی در این سازمان از بین برود. به شکل سنتی در سازمان سیا، افرادی که وظیفه تحلیل و تفسیر اطلاعات و دادهها را به عهده دارند در ادارات و حتی ساختمانهایی جدا از مجریان عملیاتی کار میکنند.
قرار است با اجرای طرح ساختاری تازه در سیا، فعالیت همه کارکنان این سازمان در ۱۰ "مرکز عملیاتی" سازماندهی شود که هر یک از این مراکز زیر نظر یک معاونت خواهد بود. در حال حاضر، مرکز مبارزه با تروریسم در سازمان سیا یکی از معدود واحدهایی است که در دهه اخیر براساس این ساختار تازه فعالیت داشته است و تحلیلگران اطلاعاتی آن همراه با مجریان عملیاتی در یک محل کار کرده اند. سازمان سیا از جمله سازمانهای اطلاعاتی و جاسوسی است که در مورد وجود سلاحهای کشتار جمعی در عراق در سال ۲۰۰۲ اشتباه کرد و همچنین نتوانست با سرعت روند فروپاشی حکومتهای خاورمیانه را در جریان حوادث موسوم به "بهار عربی" در سال ۲۰۱۱ پیشبینی کند.
مهمترین دستاورد این سازمان در ده سال گذشته کشتن اسامه بن لادن در سال ۲۰۱۱ بوده است که آن هم بسیار بیش از آن که انتظار میرفت به طول انجامید.