تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۰۲/۰۱ ساعت ۰۹:۲۵
کد مطلب : ۷۵۱۹۷
چالش یک دوشغله‌ی ورزشی
اجرای قانون یا لابی‌های سیاسی؟
گروه ورزشی: بحث دوشغله‌ها و حضور هم‌زمان آنها در دو پست بازهم این روزها داغ‌تر از گذشته شده است. بحثی که یک سوی آن قانون است و یک سوی دیگر آن توجیهات و لابی‌ها.
بحث بر روی حضور حسین رضازاده در انتخابات ریاست فدراسیون وزنه‌برداری این روزها بیشتر از هر زمان دیگری مطرح است. اینکه حضور او به عنوان یکی از اعضای شورای اسلامی شهر تهران برای تصدی پست ریاست فدراسیون وزنه برداری بلامانع است یا خیر؟
وزارت ورزش چه می‌گوید؟
وزارت ورزش از همان ابتدا بر روی اجرای کامل قانون تاکید داشته و معتقد است رضازاده برای حضور در انتخابات فدراسیون وزنه برداری باید از سمت خود در شورای شهر تهران استعفا دهد. وزارت ورزش بارها اعلام کرده بود به افرادی که دارای شغل در بخش‌های مختلف هستند اجازه تصدی پست ریاست فدراسیون‌های ورزشی را نمی‌دهد. امور مجامع معاونت قهرمانی وزارت ورزش و جوانان طی اظهار نظری صریح به حسین رضازاده تا یک روز مانده به برگزاری انتخابات فدراسیون وزنه بردای فرصت داده بود تا از سمت خود استعفا دهد.
این مجمع گفته بود: برابر مقررات استعفای رسمی حسین رضازاده از شورای شهر حداکثر تا پایان وقت اداری یکشنبه ششم اردیبهشت ماه باید بدست معاونت قهرمانی برسد، در غیر این صورت وی اجازه شرکت در انتخابات وزنه‌برداری را ندارد. سازمان باززسی کل کشور هم در نامه‌ای به ابهامات مربوط به حضور رضازاده در انتخابات فدراسیون وزنه بردای پاسخ داده بود.
در نامه سازمان بازرسی آمده بود: " سازمان بازرسی با استناد بند (4) ماده 28 قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور انتخاب شهرداران مصوب اول خرداد 75 اعضای شوراهای اسلامی موضوع این قانون در طول مدت عضویت نمی‌توانند در سمت‌های مذکور در این ماده مشغول به کار شوند. همچنین قسمتا اخیر بند (1) و بند (2) ماده یاد شده، سمت‌های مذکور را این چنین بیان می‌کند. سایر روسا، مدیران و سرپرستانی که حوزه مسئولیت آنان به کل کشور تسری دارد و روسای موسسات و البته به دولت که از بودجه عمومی به هر مقدار استفاده می‌نمایند.
شورای شهر چه می‌گوید؟
نظرات اعضای شورای اسلامی شهر تهران در این زمینه متفاوت است. حضور تقریبا 50 درصدی نمایندگان اصولگرا و اصلاح طلب در این شورا سبب شده تا نظرات مختلفی در مورد حسین رضازاده وجود داشته اشد. البته بسیاری از نمایندگان شورای شهر ترجیح می‌دهند در مورد حضور رضازاده در انتخابات فدراسیون وزنه‌برداری اظهار نظری صریح نداشته باشند. در این میان اما مهدی چمران رییس شورای اسلامی شهر تهران در مورد حضور رضازاده در انتخابات فدراسیون وزنه برداری موضع نسبتا صریحی گرفته و معتقد است عضویت در شورای اسلامی شهر شغل محسوب نمی‌شود.
رییس شورای اسلامی شهر تهران گفته بود: کمیته حل اختلاف شورا نیز حضور هم‌زمان رضازاده در شورای شهر تهران و فدراسیون وزنه‌برداری را بررسی و تایید کرد که حضور هم‌زمان وی در شورا مغایرتی با فدراسیون ندارد، چراکه نه فدراسیون شغل است و نه شورا شغل محسوب می‌شود. اینکه دقیقا چرا حضور در شورای اسلامی شهر تهران شغل محسوب نمی‌شود، سوالی است که باید از رییس کنونی این شورا پرسید.
آیا حضور در 4 جلسه علنی و 4 جلسه غیر علنی در طول ماه و دریافت حقوق نمی‌تواند مصداقی برای یک شغل باشد؟ حضور در شورای شهری با جمعیت 10 میلیونی و نمایندگی مردم پایتخت اگر تا این اندازه ساده است که شغل محسوب نمی‌شود پس چه لزومی به وجود این شوراست؟ البته حساسیت‌های سیاسی برای کم نشدن یکی از اعضای اصولگرای این شورا مهمترین دلیل تکاپوی برخی از اعضای شورای شهر تهران برای جلوگیری از استعفای رضازاده است. البته فراموش نکنیم که همین قانون مورد نظر آقای رضازاده پیش از این مانع از حضور ساعی و دنیامالی برای حضور در انتخابات فدراسیون‌های ورزشی تکواندو و قایقرانی شده است. جالب است که آن زمان برخی دوستان شورای شهر نظری درباره شغل محسوب شدن فدراسیون یا شورا نداده بودند.
شورای حل اختلاف
حسین رضا زاده اعلام کرده بود با توجه به رای شورای حل اختلاف حضورش در انتخابات فدراسیون وزنه برداری بلامانع است. او گفته بود: در تاریخ سوم دی ماه سال گذشته شورای حل اختلاف با نظر اکثریت آرا (7 نفر از 9 نفر) رأی خود را صادر کرد که بر اساس آن حضور حسین رضازاده در شورای شهر و فدراسیون وزنه‌برداری بلامانع اعلام شد.
سازمان بازررسی
ناصر سراج رییس سازمان بازرسی ایران نیز از ارسال نظر سازمان متبوع خود در مورد دوشغله بودن رضازاده به شورای مرکزی حل اختلاف خبر داده بود. البته سراج گفته بود سازمان بازرسی کل کشور نظر خود را به صورت کتبی ارائه کرده، اما این گزارش‌ها به طور کلی محرمانه محسوب می‌شوند. وی اظهار کرده بود: ما نظر قطعی خود را قبلا به صورت مکتوب ارائه کرده‌ایم و آنها باید تصمیم بگیرند. حال باید منتظر ماند و دید آیا قانون تکلیف حضور رضازاده در انتخابات فدراسیون وزنه برداری را مشخص می‌کند یا لابی‌ها و جدال قدرت؟
وزارت ورزش چه می‌گوید؟
وزارت ورزش از همان ابتدا بر روی اجرای کامل قانون تاکید داشته و معتقد است رضازاده برای حضور در انتخابات فدراسیون وزنه برداری باید از سمت خود در شورای شهر تهران استعفا دهد. وزارت ورزش بارها اعلام کرده بود به افرادی که دارای شغل در بخش‌های مختلف هستند اجازه تصدی پست ریاست فدراسیون‌های ورزشی را نمی‌دهد. امور مجامع معاونت قهرمانی وزارت ورزش و جوانان طی اظهار نظری صریح به حسین رضازاده تا یک روز مانده به برگزاری انتخابات فدراسیون وزنه بردای فرصت داده بود تا از سمت خود استعفا دهد.
این مجمع گفته بود: برابر مقررات استعفای رسمی حسین رضازاده از شورای شهر حداکثر تا پایان وقت اداری یکشنبه ششم اردیبهشت ماه باید بدست معاونت قهرمانی برسد، در غیر این صورت وی اجازه شرکت در انتخابات وزنه‌برداری را ندارد. سازمان باززسی کل کشور هم در نامه‌ای به ابهامات مربوط به حضور رضازاده در انتخابات فدراسیون وزنه بردای پاسخ داده بود.
در نامه سازمان بازرسی آمده بود: " سازمان بازرسی با استناد بند (4) ماده 28 قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور انتخاب شهرداران مصوب اول خرداد 75 اعضای شوراهای اسلامی موضوع این قانون در طول مدت عضویت نمی‌توانند در سمت‌های مذکور در این ماده مشغول به کار شوند. همچنین قسمتا اخیر بند (1) و بند (2) ماده یاد شده، سمت‌های مذکور را این چنین بیان می‌کند. سایر روسا، مدیران و سرپرستانی که حوزه مسئولیت آنان به کل کشور تسری دارد و روسای موسسات و البته به دولت که از بودجه عمومی به هر مقدار استفاده می‌نمایند.
شورای شهر چه می‌گوید؟
نظرات اعضای شورای اسلامی شهر تهران در این زمینه متفاوت است. حضور تقریبا 50 درصدی نمایندگان اصولگرا و اصلاح طلب در این شورا سبب شده تا نظرات مختلفی در مورد حسین رضازاده وجود داشته اشد. البته بسیاری از نمایندگان شورای شهر ترجیح می‌دهند در مورد حضور رضازاده در انتخابات فدراسیون وزنه‌برداری اظهار نظری صریح نداشته باشند. در این میان اما مهدی چمران رییس شورای اسلامی شهر تهران در مورد حضور رضازاده در انتخابات فدراسیون وزنه برداری موضع نسبتا صریحی گرفته و معتقد است عضویت در شورای اسلامی شهر شغل محسوب نمی‌شود.
رییس شورای اسلامی شهر تهران گفته بود: کمیته حل اختلاف شورا نیز حضور هم‌زمان رضازاده در شورای شهر تهران و فدراسیون وزنه‌برداری را بررسی و تایید کرد که حضور هم‌زمان وی در شورا مغایرتی با فدراسیون ندارد، چراکه نه فدراسیون شغل است و نه شورا شغل محسوب می‌شود. اینکه دقیقا چرا حضور در شورای اسلامی شهر تهران شغل محسوب نمی‌شود، سوالی است که باید از رییس کنونی این شورا پرسید.
آیا حضور در 4 جلسه علنی و 4 جلسه غیر علنی در طول ماه و دریافت حقوق نمی‌تواند مصداقی برای یک شغل باشد؟ حضور در شورای شهری با جمعیت 10 میلیونی و نمایندگی مردم پایتخت اگر تا این اندازه ساده است که شغل محسوب نمی‌شود پس چه لزومی به وجود این شوراست؟ البته حساسیت‌های سیاسی برای کم نشدن یکی از اعضای اصولگرای این شورا مهمترین دلیل تکاپوی برخی از اعضای شورای شهر تهران برای جلوگیری از استعفای رضازاده است. البته فراموش نکنیم که همین قانون مورد نظر آقای رضازاده پیش از این مانع از حضور ساعی و دنیامالی برای حضور در انتخابات فدراسیون‌های ورزشی تکواندو و قایقرانی شده است. جالب است که آن زمان برخی دوستان شورای شهر نظری درباره شغل محسوب شدن فدراسیون یا شورا نداده بودند.
شورای حل اختلاف
حسین رضا زاده اعلام کرده بود با توجه به رای شورای حل اختلاف حضورش در انتخابات فدراسیون وزنه برداری بلامانع است. او گفته بود: در تاریخ سوم دی ماه سال گذشته شورای حل اختلاف با نظر اکثریت آرا (7 نفر از 9 نفر) رأی خود را صادر کرد که بر اساس آن حضور حسین رضازاده در شورای شهر و فدراسیون وزنه‌برداری بلامانع اعلام شد.
سازمان بازررسی
ناصر سراج رییس سازمان بازرسی ایران نیز از ارسال نظر سازمان متبوع خود در مورد دوشغله بودن رضازاده به شورای مرکزی حل اختلاف خبر داده بود. البته سراج گفته بود سازمان بازرسی کل کشور نظر خود را به صورت کتبی ارائه کرده، اما این گزارش‌ها به طور کلی محرمانه محسوب می‌شوند. وی اظهار کرده بود: ما نظر قطعی خود را قبلا به صورت مکتوب ارائه کرده‌ایم و آنها باید تصمیم بگیرند. حال باید منتظر ماند و دید آیا قانون تکلیف حضور رضازاده در انتخابات فدراسیون وزنه برداری را مشخص می‌کند یا لابی‌ها و جدال قدرت؟
مرجع : ایسنا
