بهار نیوز - تایید استفاده از پول کثیف در برخی ستادها

گروه سیاسی: نایب رئیس مجلس ضمن اشاره به موضوع پول‌های کثیف، گفت: قانون راهکارهای لازم را برای برخورد با بهره گیری از اینگونه پول های نامشروع پیش بینی کرده است، اما باید برای جلوگیری از ورود اینگونه پول ها حتی به صورت محدود در انتخابات، حاکمیت راهکاری را در نظر بگیرد. سایت جماران گفتگوی مشروحی با محمدرضا باهنر انجام داده که بخش هایی از آن را در ادامه می خوانید:

با این جمله از حضرت امام(س) آغاز می‌کنیم که فرمودند «مجلس در رأس همه امور واقع است»‏ فکر می‌کنید مجلس فعلی چقدر به مجلس مورد نظر حضرت امام نزدیک است؟ با توجه به برخی مسایل مانند قضیه رحیمی یا این که آقای احمدی نژاد اظهاراتی درباره خریدن نمایندگان توسط دولت مطرح می‌کرد، به نظر شما مجلس بازهم می‌تواند در راس امور باشد؟

ببینید اگر مسئله اخلاق حاکم نباشد، ممکن است درباره بسیاری از حواشی و مسائل مطرح کشور، بحث و صحبت شود که البته اثبات هم نشده است. بعضی‌ها حرف‌هایی می‌زنند و سعی می‌کنند که رقیبان‌شان را از میدان به در کرده و یا آنها را عصبانی کنند، لذا باید مواظبت کرد که هم فعالان جبهه های سیاسی عصبی نشوند و تحت تاثیر این سخنان قرار نگیرند هم در جهت اصلاح امور باید تلاش کرد.

بالاخره انتخابات در هر سطحی که باشد برای اینکه پیام نامزد یا حزب مربوطه به سمع و نظر مردم برسد، باید تبلیغات بشود که این هم هزینه دارد. در انتخابات مجلس شورای اسلامی چهار هزار نفر وارد عرصه رقابت می‌شوند. بالاخره رقابت در این انتخابات نیازمند هزینه‌هایی است که باید برایش فکر کرد. در برخی کشورها راه هایی برای آن در نظر گرفته اند، اما در کشور ما راه قانونی برای هزینه تبلیغات کاندیداهای مجلس وجود ندارد در نتیجه هر نامزد نمایندگی برای جبران هزینه های تبلیغات خود از حامیانش کمک می‌گیرد که ممکن است برخی از کمک ها از پول های کثیف باشد. البته نهادهای نظارتی باید تلاش کنند که این پول ها وارد انتخابات نشود. اما به هر حال کسی انکار نمی کند که ممکن است در گوشه ای کاندیدایی ناخواسته از این منابع پولی در اختیارش قرار گرفته باشد.

عرض من این است که اگر طوری این حرف زده بشود که مردم احساس کنند که اکثریت این پول‌ها، پول کثیف است این خیلی ظلم است. ظلم به انقلاب، ظلم به نظام، ظلم به کشور و ظلم به اعتماد مردم؛ اینها از آن کارهای کثیف است و من فکر می‌کنم جلوی اینجور کارها را باید گرفت. البته ممکن است در مجموعه نمایندگان، یکی، دو نفر در طول دوران نمایندگی بخواهند یک سوء استفاده‌ای هم بکنند که با آنها برخورد می‌شود، اما به خاطر این یکی دو نفر القای این که اکثریت نمایندگان وضع خوبی ندارند، ظلم است.

آیا منشأ پول های کثیف یا سوءاستفاده هایی که گفتید را می‌توان پیدا کرد؟

در کشور ما درصد بالایی از کسانی که کار اقتصادی می‌کنند از مالیات فرار می‌کنند. این یک واقعیتی است همه دولت ها هم می‌گویند و آن را دنبال می کنند، قوانین محکمی هم برای جلوگیری از این رویه وضع می‌کنند، اما بالاخره این مشکل تاکنون برطرف نشده است. ضمن اینکه ما در کشورمان پول مالیات نداده را خیلی کثیف نمی دانیم، اما در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا پول مالیات نداده را کثیف می‌دانند.

ممکن است یک نفر برود از این پول استفاده بکند یا از یک رانت خواری، از یک کارشکنی و یا حتی از راه‌های غیرمشروع، درآمدهایی به دست بیاورد و بخواهد این سرمایه را تبدیل کند به یک سرمایه حقوقی. چنین فردی ممکن است که تصور کند اگر یک نماینده در مجلس داشته باشد که وامدار او شود، می‌تواند بعضی از مشکلات را حل کند. این تصور ممکن است پیش بیاید و یک کسی هم این کار را بکند، اما در قانون پیش بینی شده که اگر از بین سه هزار نفری که کاندیدا می‌شوند حتی یک درصد و یا یک نفر هم از چنین منابع غیرقانونی بهره بگیرند، هر جا که کشف شد باید گرفت و برخورد کرد، اما اینکه کسی بخواهد القا کند که در انتخابات پول کثیف وارد می‌شود، این خیلی ظلم است .

آقای باهنر اشاره کردید که تبلیغات انتخاباتی هزینه بالایی دارد و نمایندگان بالاخره مجبورند از کمک‌های حامیانشان این هزینه ها را جبران کنند. آیا شما که سال ها در مجلس بوده اید، تدبیری برای این هزینه ها نکرده اید که کاندیداها مجبور به کسب منابع از مسیرهای احتمالا نامشروع نشوند؟

من به صورت کامل نقد شما را قبول دارم. باید برای رفع این مشکل فکری بکنیم. تا به حال یا قصور کرده یا نتوانسته و یا نخواسته‌ایم و چنین اقدامی نکرده‌ایم. کاملا این نقد را قبول دارم و خودم هم می‌گویم باید حاکمیت برای این رفع این مشکل فکری بکند و یا یک راهی پیدا بکند برای کسانی که نیاز دارند و می‌خواهند وارد میدان بشوند و البته موقعیتش را هم دارند. این را هم بگویم؛ نه اینکه هر کسی آمد کاندیدا شد، یک پولی بگیرد با یک مکانیزمی باشد این جزو کارها و اشکالاتی است که به سیستم کاری ما وارد می‌کنند. یکی از مشکلات این است که در کشور ما احزاب قدرتمندی وجود ندارند؛ چرا که در بسیاری از کشورها رقابت میان احزاب است و دولت به احزاب برای تبلیغات یارانه می‌دهد.

برخی افراد در کشور ما به صورت غیرمستقیم از بودجه های برخی نهادها استفاده می‌کنند، هر چند که قانون مقرر کرده هر نهاد دولتی اگر درآمدی دارد باید آن را اول به خزانه واریز کند، ولی خب بعضی ممکن است دسترسی هایی داشته باشند و از یک نهاد دولتی کمک بگیرند.

نه، مثلا یک نهاد حکومتی که از دولت بودجه می‌گیرد در انتخابات از بعضی کاندیداها حمایت کند که ممنوع است ولی عملا بعضی ها از چنین اقداماتی بهره می‌گیرند. این چنین افرادی یا باید از اینگونه امکانات بهره بگیرند و یا از یک سری از مردم پول بگیرند. مثلا اگر آقای رحیمی یک میلیارد و 200 میلیون تومان پول بین 200 کاندیدا پخش کرده، نفری 6 میلیون تومان به این افراد تعلق گرفته است. من خدمت شما می‌گویم امروز به طور متوسط اگر یک نفر که بخواهد نامزد شود و برای حضور در مجلس رای بیاورد، حدود 100 تا 150 میلیون تومان باید خرج کند.

تندروها یعنی چه کسانی؟ مثلا خیلی بعید است که فتنه گران وارد مجلس شوند.

فکر می‌کنید پیروز انتخابات چقدر در مجلس آینده تندروها ورود خواهد داشت ؟

مثل برخی نمایندگان فعلی مجلس که به تندروی مشهورند.

تندروها نباید از کشور حذف شوند. گرفتاری ما با اصلاح‌طلب‌ها این هست که هر زمان میانه‌روهایشان پیروز شدند، میدان را به تندروهایشان دادند. معتدلین نباید بگذارند میدان دست تندروها بیفتد. من همیشه گفته ام تندروی چه در چپ چه در راست چه اصلاح طلبی چه اصولگرایی، اینها به ضرر کشور است. صحنه مدیریت باید به دست معتدلین باشد. من طرفدار این موضع هستم، اما اینکه کسی فکر کند اینها حذف می‌شوند، درست نیست.

آیت الله مصباح یزدی گفته است ما می‌خواهیم نماینده های اصلح را وارد مجلس کنیم، شما هم ظاهرا گفته اید می‌خواهیم اصلح نباشد، اما مقبول باشد. این نقل قول ها درست است؟

یک حرف خیلی ساده ای است اگر یک لحظه به این جمله من دقت بشود، درستی آن تائید خواهد شد. بنده می‌گویم ما صالح مقبول را به اصلح غیر مقبول ترجیح می‌دهیم، یعنی چه؟ یعنی اگر صلاحیت یک نفر در حد عالی و 20 است، اما مقبولیتش به اندازه کسی نیست که صلاحیتش کمتر از او و مثلا 18 است، ما آن که صلاحیتش کمتر ولی مقبول تر است را انتخاب می‌کنیم؛ چون احتمال رای آوری اش بیشتر است. فرض کنید 290 نفر آدم اصلح علامه دهر معرفی کردیم و رای نیاوردند، معلوم است که نتیجه انتخابات برای ما موفق نخواهد بود. ما آدمی را باید معرفی بکنیم که رای می‌آورد. برخی ایده آل فکر می‌کنند می‌گویند ما فقط از نمره بیست ها حمایت می‌کنیم، این اشکال ندارد، شما همیشه از نمره 20 ها حمایت کنید، ولی تجربه نشان می‌دهد که در انتخابات موفق نمی شویم. من معتقدم اگر این منطق را برای حضرت آیت الله مصباح یزدی بیان کنند، ایشان هم حتما این حرف منطقی را می‌پذیرند. نماینده شدن مشروط به رای مردم است. بدون رای مردم کسی نمی تواند نماینده بشود، هرقدر هم آدم خوبی باشد.

به نظر می‌رسد اساس اختلاف اصول گراها همین باشد ؟

نه، خود دوستان پایداری هم الان این مسائل را قبول دارند. چون آنها هم این را تجربه کرده اند. پیروز انتخابات اصلح ترین نیست، بلکه آن است که بیشترین رای را آورده است.