قربانی‌تجاوز پس از ۴۲سال بیهوشی‌جان‌داد

آرونا شانباوگ بیش از چهار دهه در کوما بود. در سال ۱۹۷۳ یکی از نظافتچی‌های بیمارستانی در بمبئی به او تجاوز کرد. این مرد در یکی از شب‌های نوامبر آن سال وقتی آرونا شانباوگ را تنها گیر آورد با یک زنجیر او را به تخت بست و گلوی او را چنان فشرد که مغز این زن بر اثر نرسیدن اکسیژن برای همیشه صدمه دید و پس از آن تا پایان عمر بیهوش ماند. آرونا شانباوگ بر اثر یک عفونت شدید ریوی در سن ۶۶ سالگی درگذشت. مرد متجاوز به جرم تلاش برای قتل، به هفت سال زندان محکوم شد.

خانم پینکی ویرانی، دوست این پرستار، یک نویسنده زن هندی که بیوگرافی آرونا شانباوگ را نوشته، سال‌ها پیش تلاش کرد دیگر نگذارد پزشکان به تلاش خود برای زنده نگاه داشتن آرونا شانباوگ ادامه دهند تا او با مرگی انسانی‌تر از این جهان چشم فروبندد. همین بحث درباره کمک به تسریع مرگ یا اوتانازی را در هند دامن زد اما پرستارانی که آرونا شانباوگ را تیمار می‌کردند علیه این دادخواست ایستادند.

به این ترتیب دادگاه عالی هند در سال ۲۰۱۱ رای به ادامه تلاش‌ها برای حفظ حیات آرونا شانباوگ داد، با این استدلال که خانم پینکی ویرانی از آن‌جا که عضو خانواده آرونا شانباوگ نیست، حق تصمیم‌گیری در این باره را ندارد. البته قضات دادگاه در این پرونده قید کردند که کمک غیرفعال به مرگ آرونا شانباوگ امکان‌پذیر است. به دنبال مرگ آرونا شانباوگ، دوست اوبه کانال تلویزیونی NDTV هند گفت پروردگار را شکر می‌کند که دوستش از زجری که می‌کشید خلاص شد: «او مانند پرنده‌ای در قفس بود.» به گفته خانم ویرانی مرگ واقعی آرونا شانباوگ همان ۴۲ سال پیش رخ داده بود اما او به هند یک هدیه بزرگ داد: «قانونی برای کمک به آسان‌ مرگی».