نخستین عمل سزارین با مشارکت مادر

به گزارش دويچه‌وله، بیمارستان باد اوین‌هاوزن نخستین کلینیک در آلمان است که روش جدید زایمان را به کار برده است.  اوکسانا، مادر آلمانی، پنجمین بچه خود را با این روش به دنیا آورد. او پیش از این دو بچه دیگر را با عمل سزارین و بیهوشی کامل به دنیا آورده بود. اوکسانا مانند بسیاری از مادرانی که تحت چنین شرایطی فرزندشان را به دنیا آورده‌اند، احساس بیگانگی با نوزادش کرده بود و طول کشیده بود تا این احساس از بین برود.

برای به کارگیری روش تازه "سزارین با مشارکت مادر" اوکسانا را تنها به طور موضعی بی‌حس کردند. همه چیز در اتاق عمل استریل شده بود و اوکسانا و پزشک جراح آماده انجام سزارین بودند. هر روز چند عمل سزارین در اتاق جراحی بیمارستان باد اوین‌هاوزن انجام می‌شود. اما عمل اوکسانا با جراحی‌های پیشین فرق داشت. چون اوکسانا نه تنها چگونگی عمل سزارین را مشاهده کرد، بلکه اجازه داشت خود نوزاد را، پس از گشودن شکم به وسیله جراح، بلافاصله با کمک پزشک از شکم بلند کند و بر پارچه‌‌ای روی سینه خود قرار دهد. نوزاد ماکسیمیلیان نام گرفته، ۴ کیلو و صد گرم وزن دارد و ۵۷ سانتیمتر قدش است.

ایده‌ای از استرالیا
این ایده که بگذارند مادر موقع عمل سزارین کمک کند، از استرالیا می‌آید. برای نخستین بار یک پزشک استرالیایی این عمل را در کشورش انجام داد. پس از اینکه مانفرد اشمیت، سرپزشک بیمارستان باد اوین‌هاوزن از این روش سزارین باخبر شد، درباره آن فکر کرد. او سپس درباره این موضوع با همکاران پزشک خود و قابله‌ها بحث کرد و دلیلی برای تردید درباره انجام چنین روشی نیافت.

اما به نوشته "اشپیگل آنلاین"، برخی پزشکان به این روش عمل زایمان انتقاد می‌کنند. از جمله اکهارد اشلویسنر، مدیر بخش زایمان کلینیک دانشگاه ینا می‌گوید: «این روش با هیچ یک از استدلال‌های پزشکی قابل توجیه نیست. به نظر من در این روش امکان ابتلا به عفونت بیشتر است.» به گفته دکتر اشلویسنر، به‌‌ویژه مادران در معرض خطر عفونت هستند. در جریان عمل سزارین، مانند همه عمل‌های جراحی دیگر، نباید هیچ‌گونه عامل بیماری‌زا وارد زخم شود.

از این رو خانم اوکسانا هنگام عمل جراحی دست‌کش‌های جراحی در دست داشت و بازوهای او با پارچه‌های استریل پوشانده شده بودند. وولفگانگ هنریش، مدیر کلینیک طب زایمان در برلین به "اشپیگل آنلاین" می‌گوید که نباید هیچ تماس پوستی میان مادر و نوزاد در این حالت برقرار شود. خطر عفونت برای نوزاد هم وجود دارد، برای همین مادر نمی‌تواند بچه را به طور مستقیم روی سینه‌اش قرار دهد، بلکه تنها می‌تواند روی دستمال روی سینه‌اش بگذارد. از این رو، این متخصص زایمان تردید دارد که روش "استرالیایی" واقعا برای مادر نتیجه‌ای در بر داشته باشد.

وولفگانگ هنریش خود از سال ۲۰۱۲ روشی را به کار می‌برد که به آن "تولد سزارینی" می‌گوید. این روش هم از استرالیا می‌آید. در این روش جراح اندکی پیش از آنکه بچه را از شکم مادر خارج کند، پارچه‌ای که روی شکم مادر کشیده شده را کنار می‌زند. در نتیجه پدر و مادر می‌توانند ببینند که چگونه نخست سر نوزاد پدیدار می‌شود. اگر پدر بخواهد می‌تواند با قیچی استریل بند ناف را ببرد و نوزاد را به دست قابله بدهد تا سپس قابله نوزاد را روی سینه مادر قرار ‌دهد. پس از آن بار دیگر پارچه حفاظتی بالا کشیده می‌شود و جراح به بستن زخم شکم مادر می‌پردازد. این عمل سزارین نسبت به عمل‌های سزارین معمولی با سرعت کمتری انجام می‌گیرد. پزشکان انتظار دارند که هر دو نوع عمل ارتباط میان نوزاد و مادر را تقویت کنند. اما اشلویسنر در این مورد تردید دارد و هشدار می‌دهد که نباید نسبت به خطراتی که چنین روشی در بردارد بی‌توجه بود.

"سزارین باید انتخاب دوم باشد"
اشلویسنر می‌گوید: «سزارین باید مانند هر گونه عمل جراحی‌ تنها در صورتی انجام گیرد که دلیل پزشکی داشته باشد.» او نسبت به خطراتی هشدار می‌دهد که مادر را تهدید می‌کند، مثل بیهوشی، خونریزی هنگام جراحی و عفونت هنگام ترمیم زخم. او همچنین می‌گوید که کودکان پس از سزارین بیشتر به بیماری‌های آلرژیک و بیماری قند مبتلا می‌شوند. اشلویسنر پیش‌بینی می‌کند که با وجود خطر عفونتی که مادر و کودک را تهدید می‌کند، "سزارین با مشارکت مادر" طرفدارانی پیدا کند. او می‌نویسد: «بهره‌برداری اقتصادی از نظام درمانی باعث شده که میان کلینیک‌های زنان و زایمان رقابت به وجود بیاید. بدین دلیل پزشکان به خواست زنان باردار عمل می‌کنند.» نخستین عمل جراحی سزارین با مشارکت مادر در آلمان موفقیت‌آمیز بوده و حال مادر و نوزاد خوب گزارش شده است.