سینایی:یکبار بیاییم با مهربانی حرف بزنیم

اين کارگردان پيشکسوت با اشاره به اینکه سال‌هاست در سینما فعالیت می‌کند و تاکنون تلاش کرده با سینما؛ بخشی از فرهنگ را معرفی کند؛ گفت: من از ابتدا قالب فیلم‌هایم را مستند - داستانی انتخاب کردم و سال‌ها است که این راه را تجربه می‌کنم زیرا این راه و روشی بود که به من امکان و اجازه می‌داد به طریق اصیلی زندگی را بیان کنم. وی با اشاره به اینکه یک فیلمساز زمانی خوشحال است که فیلمش کامل پخش شود؛ گفت: گاهی وقتی فیلم‌هایم را تکه پاره نمایش می‌دهند؛ افسردگی می‌گیرم و این حالت برای بسیاری از فیلمسازان وجود دارد. با این حال وقتی از من می‌پرسند که آیا بازهم دوست داشتی فیلمساز بشوی؛ جوابم مثبت است.

کارگردان جزیره رنگین با اشاره به اینکه باید اجازه بدهیم سینما در قالب‌های مختلف نشان داده شود؛ گفت: امروز فیلم‌های زیادی به دلایلی که شرح آن مفصل است در آپارتمان ساخته می‌شود اما این فیلم‌ها کمکی به فرهنگ کشور نمی‌کند. فیلم‌هایی به فرهنگ می‌توانند کمک کنند که در ابتدا کشور را معرفی کنند. وی ادامه داد: نباید سعی کنیم سینما را در یک قالب و با یک فرمول خاص ببینیم بلکه باید در همه قالب‌ها فیلم داشته باشیم.

از طرفی دیگر سینماگر باید اهل ریسک باشد و قالب‌های مختلف را تجربه کند. کارگردان عروس آتش ادامه داد: من سعی کردم در فیلم‌هایم همچون جزیره رنگین بخشی از کشور را نشان دهم که کمتر با آن آشنایی داریم البته امروز بسیاری از ما که در شهرها زندگی می‌کنیم حتی شهر و محله خود را نیز به خوبی نمی‌شناسیم. به همین دلیل نمی‌‌توانیم شهرمان را خودمان بسازیم.
سینایی با اشاره به اینکه یک فیلم سینمایی باید به جامعه توجه کند؛ گفت: ما در جامعه‌ای هستیم که زن باید شریک زندگی باشد و مرد نیز با وی تفاهم داشته باشد و همکاری کند.

امروز شرایط جامعه به گونه‌ای‌ست که روزی پدربزرگی با یک قایق پر از ماهی از دریا می‌آمد و بعد پدر با یک زنبیل ماهی از دریا می‌آمد و امروز پسر فقط با یک ماهی به خانه می‌آید. ما امروز در جامعه‌ای هستیم که گروهی خاک بخش‌هایی از این کشور همچون جزیره هرمز را می‌برند و کسی اعتراض نمی‌کند. این مسائل باید در فیلم گفته شود همانطور که من در جزیره رنگین گفتم.کارگردان جزیره رنگین ادامه داد: امروز مشکلاتی همچون مسئله ازدواج جوانان، قاچاق کالا، بسته نگاه کردن به دنیا بسیار مهم است و باید به آن توجه شود. من نیز در جزیره رنگین تلاش کردم به این مسئله توجه کنم.

وی ادامه داد: سال‌ها پیش به همراه همسرم به جزیره هرمز رفتم و از مردم آنجا و فعالیت‌های افرادی همچون دکتر نادعلیان بسیار آموختم و عهد کردم فیلمی درباره این جزیره بسازم. در جزیره رنگین من بجای آنکه فریاد بزنم؛ گفتم این همه ما فریاد زدیم و به جایی نرسید. یکبار بیاییم با مهربانی حرف بزنیم.حمید فرخ‌نژاد؛ بازیگر سینما و از دوستان خسرو سینایی نیز گفت: افتخار می‌کنم که سینما را با کسی شروع کردم که سینما برایش زندگی بود و اولویت اولش بود. سینایی مثل ما و گروهی از سینماگران نیست که هنر اولویت دوم و سوم‌شان باشد.وی ادامه داد: می‌توان تکنیک و فرم را در سینما در شش ماه آموخت اما نگاه به سینما را با تکنیک نمی‌توان آموخت.

نگاه به هنر و سینما را باید از افرادی همچون سینایی آموخت و من بسیار از ایشان آموختم.در این مراسم؛ فیلم سینمایی جزیره رنگین آخرین ساخته خسرو سینایی برای اولین بار در سینما تک خانه هنرمندان با حضور اهالی رسانه و همچنین برخی ساکنان جزیره هرمز به نمایش درآمد. یکی از نکات جالب این مراسم کل کشیدن زنان هرمزی در پاسخ به تشویق‌های تماشاگران بود.