تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۰۶/۰۶ ساعت ۰۹:۳۱
کد مطلب : ۸۹۲۱۷
زنگ خطر برای نایب قهرمان پرتاب دیسک المپیک
احسان حدادی ناکام بزرگ در آشیانه پرنده
گروه ورزشي: ناکامی بزرگ احسان حدادی در مسابقات جهانی دو و میدانی و رکورد ضعیفش زنگ خطر را برای او و مسئولان به صدا در آورد.
پانزدهمین دوره مسابقه های دو و میدانی قهرمانی جهان برای تیم ملی ایران با ناکامی بزرگ پرافتخارترین ورزشکارش یعنی احسان حدادی در ورزشگاه آشیانه پرنده پکن چین به پایان رسید تا امید همه برای کسب دومین مدال مسابقات جهانی برای ایران به یاس تبدیل شود. تیم ایران که شش سهمیه مسابقه های جهانی را کسب کرده بود با پنج ورزشکار و در غیاب محمد حسین ابارقی به این رقابت‌ها رفت. در همان اولین روز مسابقات سه نماینده ایران از دور رقابت‌ها کنار رفتند. لیلا رجبی در پرتاب وزنه در دور مقدماتی نهم شد و از صعود به فینال بازماند و در مجموع در جایگاه هجدهم قرار گرفت. محمد جعفر مرادی هم در ماراتن به خط پایان نرسید.
در دوی 100 متر رضا قاسمی در گروه خود ششم شد و به نیمه نهایی نرسید اما حسن تفتیان که بی شک بهترین ملی پوش ایران در این رقابت‌ها بود با زمان 10.10 به نیمه نهایی رسید. او در نیمه نهایی با زمان 10.20 درجایگاه ششم گروه قرار گرفت و به کار خود در این مسابقات پایان داد. بعد از حذف تفتیان تمام امیدها به احسان حدادی بود. او اولین و آخرین شانس ایران برای کسب مدال در چین بود. با وجود عملکرد پر انتقاد حدادی بعد از بازی های آسیایی اینچئون اما باز هم همه منتظر درخشش او بودند. حدادی همیشه در سخت ترین شرایط بهترین نتیجه را گرفته بود و این بار نیز همه منتظر قدرت نمایی او بودند اما این اتفاق رخ نداد. احسان حدادی که همیشه پرشور و هیجان بود و تمام کمبودها و کاستی هایش را با روحیه خوب جبران می‌کرد در این مسابقات موفق به انجام این کار نشد.
نایب قهرمان پرتاب دیسک المپیک 2012 لندن در گروه B مقدماتی و در مصاف با پرتابگرانی همچون اوربانک لهستان و میلانوف بلژیکی کاری از پیش نبرد و با دو خطا و رکورد 60.39 در گروه خود دهم شد و در مجموع نیز میان 30 پرتابگر بیست و چهارم شد. حدادی بعد از بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی که مدال طلا را کسب کرد دیگر نتوانست به رکورد خوبی برسد هرچند در همان بازی ها نیز پایین تر از 66 متر پرتاب کرد با این حال از گودای هندی پیشی گرفت و قهرمان شد.
بعد از اینچئون همه از جمله خود حدادی از برنامه های خود برای خوش رنگ تر شدن مدال در المپیک صحبت می‌کردند اما در نتایج حدادی نشان از پیشرفت برای بهتر شدن مدال المپیک نبود. رکوردهای حدادی در سال 2015 اصلا قابل قبول نبود و در دو مرحله ای که در لیگ الماس شرکت کرد به ترتیب 61.67 و 60.46 را ثبت کرد و در هر دو مرحله نیز ششم شد و شاید این باعث شود که حدادی دیگر به لیگ الماس هم دعوت نشود.
بهترین رکورد او در 2015 در مسابقات قهرمانی کشور لوکزامبورگ بود. او در این رقابت‌ها با 65.22 موفق شد سهمیه مسابقات جهانی را به دست بیاورد. حدادی همچنین در جایزه بزرگ مجارستان با 62.58 به مدال برنز رسید اما آنچه که در تمامی این مسابقات حائز اهمیت بود تعداد بالای خطاهایش است. این احتمال وجود دارد که او در برخی از پرتاب ها به دلیل رکورد پایین خود به عمد خطا کرده باشد اما قطعا نبود تمرکز باعث شده که او این تعداد خطا را داشته باشد. دیگر مشکل حدادی این بود که او ماه‌ها به دنبال آوردن مربی بود تا اینکه "کیم بوخونسف" را بار دیگر انتخاب کرد اما با بیماری کیم همه چیز به حالت قبل بازگشت و داستان پیدا کردن مربی برای حدادی ادامه یافت. در سال جدید نیز صحبت از به خدمت گرفتن مربی سابق "روبرت هارتینگ" به میان آمد اما باز هم این انتخاب به جایی نرسید و حدادی بدون مربی راهی مسابقات جهانی شد.
عدم حضور مربی در کنار حدادی را شاید بتوان یکی از عوامل شکست او در مسابقات جهانی دانست. در جریان اردوهای حدادی در آلمان و آمریکا او بدون مربی تمرین می کرد تا جایی که مجبور شد امین نیک فر(ملی‌پوش سابق پرتاب وزنه ایران) را به عنوان مربی خود در چین انتخاب کند. داستان انتخاب مربی برای حدادی مربوط به چند ماه گذشته نمی‌شود و او همیشه درگیر چنین مشکلی بوده است. در بیشتر موارد علت این سردرگمی از طرف حدادی کمبود منابع مالی عنوان می‌شود اما کمیته ملی المپیک نیز همیشه از حمایت کامل خود از این پرتابگر صحبت می‌کند.
احسان حدادی در طول این چند سال تمامی برنامه هایش را خودش انجام داده است و فدراسیون و کمیته ملی المپیک بیشتر وظیفه تامین منابع مالی را برعهده داشته‌اند. در واقع به دلیل اینکه سطح حدادی از سطح دو و میدانی ایران فراتر بوده، فدراسیون تمامی مسائل را به خود او واگذار کرده و تنها گزارش کار دریافت می‌کرد. در واقع فدراسیون و کمیته المپیک در اختیار حدادی بوده اند تا این که این ورزشکار زیر نظر فدراسیون مربوطه اش باشد.
شاید به دلیل همین بی‌خبری فدراسیون از شرایط و آمادگی حدادی بتوان انتقاداتی را به مسئولان وارد دانست. هر اندازه که یک ورزشکار از نظر سطح کیفی و تجربه‌ای از شرایط خوبی برخوردار باشد اما باید نظارت کافی بر او باشد. فدراسیون دوومیدانی این رویه را سال هاست که ادامه می دهد و حتی درصدی از علت شکست و نتایج ناامید کننده دوومیدانی در بازی های آسیایی را نیز می‌توان به نبود نظارت کافی بر ورزشکاران دانست.
با وجود اینکه احسان حدادی در این سال ها مانند یک ورزشکار حرفه ای و در سطح جهانی کار کرده است اما مسئولان فدراسیون توجه و نظارت کافی را بر روی او ندارند و این انتقاد هم از نظر حمایت و هم نظارت وجود دارد چرا که سپردن تمامی مسائل به خود حدادی تمرکز لازم را از او می گیرد. در ورزش حرفه‌ای یک ورزشکار تنها به مسائل داخل زمین مسابقه توجه می‌کند اما حدادی باید به فکر پیدا کردن مربی، اردو، مسابقه و ... نیز باشد. اگر این روال بعد از انتخاب رییس جدید فدراسیون دوومیدانی نیز ادامه داشته باشد و حدادی هم تمام کارها را خودش و بدون دخالت فدراسیون انجام بدهد نقره المپیک 2012 نه تنها خوش رنگ تر نمی‌شود بلکه ممکن است حتی کسب سهمیه المپیک هم در ابهام قرار گیرد تا به راحتی یک سرمایه خوب از بین برود. با این نتیجه زنگ خطر برای حدادی به صدا در آمده و او و مسئولان باید بدانند دیگر رقبا در حال پیشرفت هستند و هیچ کس منتظر نمی ماند که دیگری به راحتی مدال را از دستانش برباید. جایگاه 24 بین 30 پرتابگر جهان در شان نام و افتخارات حدادی نیست.
در دوی 100 متر رضا قاسمی در گروه خود ششم شد و به نیمه نهایی نرسید اما حسن تفتیان که بی شک بهترین ملی پوش ایران در این رقابت‌ها بود با زمان 10.10 به نیمه نهایی رسید. او در نیمه نهایی با زمان 10.20 درجایگاه ششم گروه قرار گرفت و به کار خود در این مسابقات پایان داد. بعد از حذف تفتیان تمام امیدها به احسان حدادی بود. او اولین و آخرین شانس ایران برای کسب مدال در چین بود. با وجود عملکرد پر انتقاد حدادی بعد از بازی های آسیایی اینچئون اما باز هم همه منتظر درخشش او بودند. حدادی همیشه در سخت ترین شرایط بهترین نتیجه را گرفته بود و این بار نیز همه منتظر قدرت نمایی او بودند اما این اتفاق رخ نداد. احسان حدادی که همیشه پرشور و هیجان بود و تمام کمبودها و کاستی هایش را با روحیه خوب جبران می‌کرد در این مسابقات موفق به انجام این کار نشد.
نایب قهرمان پرتاب دیسک المپیک 2012 لندن در گروه B مقدماتی و در مصاف با پرتابگرانی همچون اوربانک لهستان و میلانوف بلژیکی کاری از پیش نبرد و با دو خطا و رکورد 60.39 در گروه خود دهم شد و در مجموع نیز میان 30 پرتابگر بیست و چهارم شد. حدادی بعد از بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی که مدال طلا را کسب کرد دیگر نتوانست به رکورد خوبی برسد هرچند در همان بازی ها نیز پایین تر از 66 متر پرتاب کرد با این حال از گودای هندی پیشی گرفت و قهرمان شد.
بعد از اینچئون همه از جمله خود حدادی از برنامه های خود برای خوش رنگ تر شدن مدال در المپیک صحبت می‌کردند اما در نتایج حدادی نشان از پیشرفت برای بهتر شدن مدال المپیک نبود. رکوردهای حدادی در سال 2015 اصلا قابل قبول نبود و در دو مرحله ای که در لیگ الماس شرکت کرد به ترتیب 61.67 و 60.46 را ثبت کرد و در هر دو مرحله نیز ششم شد و شاید این باعث شود که حدادی دیگر به لیگ الماس هم دعوت نشود.
بهترین رکورد او در 2015 در مسابقات قهرمانی کشور لوکزامبورگ بود. او در این رقابت‌ها با 65.22 موفق شد سهمیه مسابقات جهانی را به دست بیاورد. حدادی همچنین در جایزه بزرگ مجارستان با 62.58 به مدال برنز رسید اما آنچه که در تمامی این مسابقات حائز اهمیت بود تعداد بالای خطاهایش است. این احتمال وجود دارد که او در برخی از پرتاب ها به دلیل رکورد پایین خود به عمد خطا کرده باشد اما قطعا نبود تمرکز باعث شده که او این تعداد خطا را داشته باشد. دیگر مشکل حدادی این بود که او ماه‌ها به دنبال آوردن مربی بود تا اینکه "کیم بوخونسف" را بار دیگر انتخاب کرد اما با بیماری کیم همه چیز به حالت قبل بازگشت و داستان پیدا کردن مربی برای حدادی ادامه یافت. در سال جدید نیز صحبت از به خدمت گرفتن مربی سابق "روبرت هارتینگ" به میان آمد اما باز هم این انتخاب به جایی نرسید و حدادی بدون مربی راهی مسابقات جهانی شد.
عدم حضور مربی در کنار حدادی را شاید بتوان یکی از عوامل شکست او در مسابقات جهانی دانست. در جریان اردوهای حدادی در آلمان و آمریکا او بدون مربی تمرین می کرد تا جایی که مجبور شد امین نیک فر(ملی‌پوش سابق پرتاب وزنه ایران) را به عنوان مربی خود در چین انتخاب کند. داستان انتخاب مربی برای حدادی مربوط به چند ماه گذشته نمی‌شود و او همیشه درگیر چنین مشکلی بوده است. در بیشتر موارد علت این سردرگمی از طرف حدادی کمبود منابع مالی عنوان می‌شود اما کمیته ملی المپیک نیز همیشه از حمایت کامل خود از این پرتابگر صحبت می‌کند.
احسان حدادی در طول این چند سال تمامی برنامه هایش را خودش انجام داده است و فدراسیون و کمیته ملی المپیک بیشتر وظیفه تامین منابع مالی را برعهده داشته‌اند. در واقع به دلیل اینکه سطح حدادی از سطح دو و میدانی ایران فراتر بوده، فدراسیون تمامی مسائل را به خود او واگذار کرده و تنها گزارش کار دریافت می‌کرد. در واقع فدراسیون و کمیته المپیک در اختیار حدادی بوده اند تا این که این ورزشکار زیر نظر فدراسیون مربوطه اش باشد.
شاید به دلیل همین بی‌خبری فدراسیون از شرایط و آمادگی حدادی بتوان انتقاداتی را به مسئولان وارد دانست. هر اندازه که یک ورزشکار از نظر سطح کیفی و تجربه‌ای از شرایط خوبی برخوردار باشد اما باید نظارت کافی بر او باشد. فدراسیون دوومیدانی این رویه را سال هاست که ادامه می دهد و حتی درصدی از علت شکست و نتایج ناامید کننده دوومیدانی در بازی های آسیایی را نیز می‌توان به نبود نظارت کافی بر ورزشکاران دانست.
با وجود اینکه احسان حدادی در این سال ها مانند یک ورزشکار حرفه ای و در سطح جهانی کار کرده است اما مسئولان فدراسیون توجه و نظارت کافی را بر روی او ندارند و این انتقاد هم از نظر حمایت و هم نظارت وجود دارد چرا که سپردن تمامی مسائل به خود حدادی تمرکز لازم را از او می گیرد. در ورزش حرفه‌ای یک ورزشکار تنها به مسائل داخل زمین مسابقه توجه می‌کند اما حدادی باید به فکر پیدا کردن مربی، اردو، مسابقه و ... نیز باشد. اگر این روال بعد از انتخاب رییس جدید فدراسیون دوومیدانی نیز ادامه داشته باشد و حدادی هم تمام کارها را خودش و بدون دخالت فدراسیون انجام بدهد نقره المپیک 2012 نه تنها خوش رنگ تر نمی‌شود بلکه ممکن است حتی کسب سهمیه المپیک هم در ابهام قرار گیرد تا به راحتی یک سرمایه خوب از بین برود. با این نتیجه زنگ خطر برای حدادی به صدا در آمده و او و مسئولان باید بدانند دیگر رقبا در حال پیشرفت هستند و هیچ کس منتظر نمی ماند که دیگری به راحتی مدال را از دستانش برباید. جایگاه 24 بین 30 پرتابگر جهان در شان نام و افتخارات حدادی نیست.
مرجع : ايسنا
