گروه سیاسی: روزنامه هافینگتون پست در گزارشی با پرداختن به سابقه اعطای جایزه صلح نوبل بهطور مشترک به مقامات سیاسی جهان، نوشت: چه کسی شایسته دریافت این جایزه است، کری یا ظریف یا هر دو؟
روزنامه هافینگتون پست در ادامه این گزارش نوشت: بحثهای زیادی درباره اهدای جایزه صلح نوبل به افرادی که توافق هستهای را به سرانجام رساندند، وجود دارد. نام باراک اوباما میتواند در صدر این فهرست قرار داشته باشد اما کمیته نوبل احتمالا صلاحیت وی برای دریافت جایزه نوبل را رد کند، زیرا اوباما در سال 2009 جایزه صلح نوبل را دریافت کرد، اعطای این جایزه برای بار دوم به او غیرقابل توجیه است. بنابراین توجه افکار عمومی روی دو نام دیگر متمرکز میشود؛ یعنی جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا و محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران.
به نوشته هافینگتن پست، بهترین کار این است که هر دو آنها به صورت مشترک دریافت کننده جایزه صلح نوبل باشند، بدون اینکه بخواهیم قضاوت کنیم کدام یک از این دو سهم بیشتری در حصول این توافق داشتهاند. سابقه این مدل اهدای جایزه وجود دارد، به طوری که کمیته نوبل در سال 1978 تصمیم گرفت جایزه صلح را به انورسادات و مناخیم بیگن بدهد و در سال 1994 نیز یاسر عرفات و اسحاق رابین به طور مشترک، این جایزه را دریافت کردند.
در حال حاضر نیزشاهد یک وضعیت مشابه هستیم. فرضیههای بسیار زیادی وجود دارد که زیربنای این قضاوت است مبنی بر اینکه توافق هستهای، یک اقدام بسیار مهم در مسیر صلح است. هرچند هنوز برخی افراد هستند که درباره اعتبار این توافق، تردید دارند.
این افراد مدعیاند ایران در برنامه هستهایاش به دنبال دستیابی به سلاح بوده است در حالیکه هیچگاه ثابت نشده ایران تصمیمی برای ساخت تسلیحات هستهای داشته است. این روزنامه آمریکایی در پایان نتیجه گیری کرده است که در حال حاضر گمانهزنیهای زیادی درباره این مساله وجود دارد که جایزه صلح نوبل باید به آنهایی داده شود که توافق هستهای را به دست آوردهاند. آنگونه که در وصیت آلفرد نوبل تاکید شده است، این جایزه باید به کسانی اهدا شود که بیشترین یا بهترین کار را برای برادری میان ملتها، برای از بین بردن یا کاهش نظامیگری و برای ایجاد و حفظ صلح انجام داده باشند.