هادی خانیکی در حاشیه برگزاری هشتمین جشنواره ملی حرکت با بیان اینکه برای انجمنهای علمی نقشی که به صورت عام و خاص تعریف میشود این است که آنها نهادهای واسط بین حوزه فرهنگ و اجتماع هستند، گفت: اگر بخواهیم فاصلههای بین دانشگاه و نهادهای اجتماعی، اجرایی و اقتصادی را کم کنیم نیاز به حلقههای وصل داریم. در این حلقههای وصل باید امکان گفتوگو بین عرصههای مستقل فراهم شود. وی ادامه داد: توجه به انجمنهای علمی بیشتر از آنکه به جنبههای صنعتی و ورود به بازار و تجاریسازی محصولات مربوط شود، در خصوص فرایند تولید علم و تبدیل آن به ثروت است. این شرایط به لحاظ نظری و عملی در دانشگاهها وجود دارد.
خانیکی خاطرنشان کرد: در گذaته دانشگاهها تنها به تولید دانش در یک مکان بسته میپرداختند، اما امروز دانشگاه در حال تبدیل شدن به یک محیط باز و کارآفرین است. باید دید چه نهادهایی میتوانند نقش موثری در این فرایند ایفا کنند. مطمئنا مهمترین نهادها انجمنهای علمی هستند. عضو هیات علمی گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به چابکی فعالیتهای انجمنهای علمی اظهار کرد: به دلیل اینکه انجمنهای علمی از تحرک و چابکی خوبی برخوردار هستند، میتوانند پشتوانه فعالیتهای دیگر باشند.
وی در خصوص لزوم فعالیت بیشتر انجمنهای علمی علوم انسانی تصریح کرد: به عنوان نمونه خلاء برقراری ارتباط بین مساله اجتماعی و انسانی با تفکر و دانش احساس میشود. اگر بخواهیم دانشگاه مسالهمحور باشد و مسائل ما با بنیاد آکادمیک حل شود، باید این نهادها ایجاد شود تا حلقه وصل بین مساله و دانشگاه باشد. خانیکی تاکید کرد: به این لحاظ انجمنهای علمی در خصوص نزدیک کردن جامعه به دانشگاه نقشآفرین بوده و میتوانند مدلهایی را ارایه کنند. انجمنهای علوم انسانی میتوانند حتی برتر از انجمنهای علوم تجربی و مهندسی به خلق مدلهای جدید بپردازند.
عضو هیات علمی گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی اضافه کرد: اگر بخواهیم چنین فعالیتهایی افزایش یابد باید انجمنهای علمی دانشجویی را فعال کنیم. مطمئنا در فضای دانشگاهی آموزش و تحقیق بدون وجود دغدغه و تحرک و نیز نشاط دانشجویی ناممکن است. وی عنوان کرد: این انجمنها علاوه بر اینکه میتوانند مطالعه و تحقیق کنند، آفریننده نشاط و امید نیز بوده و فضای بیتفاوتی دانشگاه را از بین میبرند؛ چراکه نمونههای موفقی از مشارکت دانشجویی هستند.