بهار نیوز - بیماری هایی که باعث فراموشکاری می شوند

گروه علمی: اگر به طور مرتب نام دوستان و آشنایان و یا آخرین کتابی را که خوانده اید و فیلمی را که دیده اید فراموش می کنید و غیره نگران نباشید. بدون شک دچار آلزایمر نشده اید. گرفتاری ها و مشغله های ذهنی باعث بروز فراموشکاری می شود.

در برخی موارد برخی بیماری های پنهان نیز می توانند عاملی برای ایجاد این قبیل فراموشی ها و اختلالات حافظه شوند. در این مطلب به چهار بیماری احتمالی پنهان در پشت این مشکل اشاره می کنیم.
افراد افسرده معمولا حافظه ی ضعیف تری از افراد سالم دارند. اختلالات حافظه و فراموشی از هر 10 فرد افسرده، 7 نفر را درگیر می کند. تایج پژوهشی که در اکتبر سال 2013 در مجله ی پزشکی به چاپ رسیده است خبر از تحلیل هیپوکامپ در افراد افسرده می دهد. این مشکل در اختلالات حافظه نقش مهمی دارد. هیپوکامپ منطقه ای در مغز است که حافظه و خلق و خوی را کنترل می کند.
افسردگی به قدری مغز را مشغول می کند که روی فعالیت های دیگر مغز و بخصوص فعالیت هیپوکامپ تاثیر منفی می گذارد. اگر علاوه بر فراموشکاری از علائم دیگری مانند خستگی، اختلالات خواب، بی اشتهایی و تحریک پذیری رنج می برید، بیشتر دقت کنید.

چه باید کرد؟
اگر احساس ناراحتی و افسردگی می کنید و علائم دیگری که ذکر شد را نیز در خودتان سراغ دارید، به روانپزشک مراجعه کنید. هیچ گاه مشکلات روحی روانی را دست کم و ساده نگیرید. اکثر مردم برای یک سرماخوردگی ساده به پزشک مراجعه می کنند، اما افسردگی را به عنوان یک نوع بیماری به رسمیت نمی شناسند.

آپنه ی خواب و فراموشکاری
خواب باکیفیت بالا برای داشتن حافظه ای خوب و قوی لازم است. خوب خوابیدن به مغز کمک می کند که اطلاعات دریافتی را به خوبی ثبت و ضبط کند و آنها را در گوشه ای از مغز بچیند. کم کاری تیروئید ناشی از کند شدن عملکرد غده ی تیروئید است که می تواند منجر به بروز اختلالاتی در حافظه و فراموشی های روزمره شود. نتایج اکثر پژوهش های انجام شده نشان می دهد که خوب خوابیدن و داشتن خوابی با کیفیت بالا، بهترین راه برای تقویت حافظه و ارتقای قدرت یادگیری محسوب می شود. آپنه ی خواب (قطع تنفس کوتاه مدت در حین خواب) باعث کاهش کیفیت خواب شده و اجازه نمی دهد که مغز به درستی به وظایف خود عمل کند.

نتایج پژوهشی که در آوریل 2015 دانشگاه نیویوک انجام شد و در مجله ی Neurology به چاپ رسید، نشان داد افرادی که از آپنه ی خواب رنج می برند، بیشتر در معرض اختلالات حافظه و زوال عقل در ده سال بعدی زندگی قرار می گیرند. به این ترتیب که مشکلی مانند زوال عقل در این افراد در سن 77 سالگی بروز می کند، در حالیکه سن طبیعی بروز چنین مشکلاتی معمولا 99 سالگی تخمین زده شده است. اگر جزو افرادی هستید که به همراه اختلالات حافظه، خر و پف می کنید، صبح با احساس خستگی، سردرد و خواب آلودگی بیدار می شوید، قضیه را جدی بگیرید.

چه باید کرد؟
به پزشک متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کنید تا مشکل آپنه ی خواب را بررسی کنید.

کم کاری تیروئید و فراموشکاری
هیپوتیروئید یا کم کاری تیروئید ناشی از کند شدن عملکرد غده ی تیروئید است که می تواند منجر به بروز اختلالاتی در حافظه و فراموشی های روزمره شود. در این بیماری، تیروئید هورمون اندکی ترشح می کند و به این ترتیب سیستم روانی نیز دچار افت عملکرد و کندی می شود. در نتیجه حافظه نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. مشکل کم کاری تیروئید همچنین باعث بروز احساس خستگی زیاد جسمی و ذهنی می شود که در اثر اختلال هورمون ها بروز می کند. اگر دچار علائم دیگری مانند ضعف قوای بدن، کاهش ضربان قلب، خشکی پوست و مشکلات گوارشی مانند یبوست و نفخ هستید، مسئله را جدی بگیرید.

چه باید کرد؟
بهتر است به پزشک مراجعه کنید و آزمایش خون بدهید تا میزان TSH یعنی همان هورمون ترشح شده توسط تیروئید مشخص شود. انجام آزمایش خون و آزمایش های تکمیلی برای بررسی کم کالری تیروئید، به رفع مشکل کمک زیادی می کنند.

بیماری سلیاک و فراموشکاری
سلیاک یک اختلال مزمن روده ای است که مانع از جذب درست گلوتن یا همان پروتئین موجود در برخی غلات مانند گندم و یا جوی دوسر می شود. این عدم تحمل گلوتن از هر 300 نفر یک نفر را درگیر می کند. تا کنون متخصصان نتوانسته اند مکانیسم بروز اختلالات حافظه در افراد مبتلا به سلیاک را به درستی تعریف کنند. اما علائم رایج مشاهده شده در افراد مبتلا به بیماری عدم تحمل گلوتن باعث شده است تا محققان بر این باور باشند که التهاب مزمن روده (مغز دوم ما) به طور مستقیم روی مغز تاثیر می گذارد. علائم دیگری مانند اختلالات مزمن دفع مانند اسهال، یبوست، نفخ، کاهش وزن، خستگی و کرامپ های عضلانی جزو علائم شایع این بیماری است.

چه باید کرد؟
به پزشک مراجعه کنید تا آزمایش های لازم برای یافتن آنتی بادی ایجاد کننده ی بیماری انجام شود. آزمایش خون برای اندازه گیری میزان آنتی بادی های ضد آندومایزیال و ضد گلیادین از جمله روش های تشخیص این بیماری محسوب می شود. خود فرد نیز می تواند با در پیش گرفتن رژیم غذایی بدون گلوتن وجود این بیماری را تشخیص دهد. در واقع اگر بعد از قطع مصرف مواد غذایی حاوی گلوتن، علائم اشاره شده تسکین پیدا کرد، به این معنی است که فرد دچار سلیاک است. در هر حال لازم است که به پزشک مراجعه کنید تا دستورات و آزمایش های لازم را برای تشخیص و مقابله با این بیماری در اختیارتان قرار دهد.