تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۰/۱۵ ساعت ۱۱:۰۰
کد مطلب : ۹۷۹۵۲
همزمان با وخامت روابط ديپلماتيك ایران و بحرین
بحرین تابعیت ایرانی‌الاصل‌ها را لغو می‌کند
گروه بين‌الملل: همزمان با تنش‌هاي اخير و قطع روابط كامل بحرين و ايران، دولت بحرین که به ویژه پس از بهار عربیِ سال ۲۰۱۱ به قوانین و تاکتیک‌های سخت‌گیرانه مشهور شده، در چند سال اخیر تابعیت دست کم ۱۷۹ تن از شهروندان خود را لغو کرده است. بسیاری از این افراد مسلمانانی شیعه از تباری پارسی [ایرانی] هستند.
آن گونه که حکومت بحرین اعلام کرده است، این افراد به فعالیت های تروریستی محکوم شده و با ایران نیز روابط خاصی داشته‌اند. با این حال، سازمان های حقوق بشری معتقدند که تمام این اتهامات مگر در چند مورد، بی اساس هستند. «محمد التاجر»، وکیلی بحرینی است که در مسایل حقوق بشری فعالیت می کند و وکالت بسیاری از افردی را که وضعیت تابعیت مشخصی ندارند، به عهده می گیرد. او می گوید: «اکثر کسانی که تابعیت آن ها لغو شده، محققان و دانشگاهیان شیعه، فعالان حقوق بشری، وکلا، روحانیون و تاجران هستند. آن ها هیچ کار خلاف قانونی هم نکرده اند.»
وقتی وضعیت تابعیت و شهروندی کسی در بحرین مشخص نباشد، نمی تواند در این کشور کار کند؛ بنابراین، باید برای تأمین خود و خانواده اش مبارزه کند و تلاشی مضاعف به خرج دهد. این افراد به خدمات درمانی کشور دسترسی نخواهند داشت، از حق تحصیل در مدارس و دانشگاه ها و نیز بسیاری حقوق دیگر محروم خواهند ماند و با توجه به این که مقامات پاسپورت این افراد را ضبط کرده‌اند، نخواهند توانست از کشور خارج شوند.
بیش از دو سوم جمعیت بحرین را شیعیان تشکیل می دهند اگرچه خاندان «آل خلیفه» که افراد و مناصب حکومتی را تعیین می کنند، خود اهل تسنن هستند. تا پیش از سال ۲۰۱۱، سنی ها و شیعان به شکل مسالمت آمیزی در بحرین در کنار هم زندگی می کردند ولی پس از آن، تنش های فرقه ای و تبعیض علیه شیعیان افزایش یافت. یکی از اشکال این تبعیض، لغو تابعیت شهروندان شیعه بحرین است که بسیاری از آن ها نیز اصل و نسب ایرانی دارند.
حکومت بحرین، شیعیان کشور و به ویژه شیعیان ایرانی تبار را شهروندانی می داند که هم به بحرین وفادار هستند و هم به ایران. بنابراین، از نظر حکومت می توانند بالقوه ستون پنجم ایران در بحرین باشند. التاجر می گوید: «رژیم سنی بحرین، شیعیان را تهدیدی برای خود می داند. سنی ها نگران این هستند که شیعیان قدرت را به دست بگیرند و آن ها را سرنگون کنند. ولی این فقط محصول تخیل آن ها است.»
«ندال السلمان» از «مرکز حقوق بشر بحرین» خاطرنشان می کند: «بسیاری از شهروندان بحرینی که تابعیت آن ها لغو شده، ایرانی الاصل هستند. حکومت بحرین از این دسته از شیعیان ترس مضاعفی دارد. ولی نباید از یاد برد که این گروه از ایرانی ها بیش از ۲۰۰ سال است که در بحرین زندگی می کنند و بنابراین، خود را تا حد بسیار زیادی بحرینی می دانند. قدمت سکونت آن ها در بحرین حتی از خاندان آل خلیفه نیز بیش تر است.»
سلسله آل خلیفه در قرن هجدهم، پس از سرنگونی حاکمان ایرانی، قدرت را به دست می گیرد. «سعید شهابی»، پزشک و فعال امور اجتماعی می گوید: «حکومت بحرین، شیعیان ایرانی تبار را در قیاس با اعراب شیعه، آزار و اذیت بیشتری می دهد و با توجه به این که روابط ایران و بحرین کاملاً خصمانه است، وضعیت شیعیان ایرانی تبار نیز بد و بدتر می شود. ایران و بحرین مدام در کشمکش با هم به سر می برند؛ نوعی جنگ سرد میان آن ها برقرار است.»
در ماه های گذشته نیز وخامت روابط ایران و بحرین افزایش یافته است. ماجرا از ژوییه ۲۰۱۵ شروع شد؛ وقتی بحرین از «راشد سعد الدوسری»، سفیر خود در تهران خواست به دلیل اختلاف با ایران، خاک این کشور را ترک کند. همزمان، مقامات بحرین مدعی شدند که طرح قاچاق اسلحه توسط دو بحرینی که با ایران روابط نزدیکی داشتند، فاش شد که در جریان آن، مظونان اذعان کردند از ایرانی ها سلاح دریافت می کردند.
بعد، در اکتبر ۲۰۱۵، بحرین، ایران را به راه اندازی «تروریسم دولتی» با هدف سرنگونی سلطنت این کشور متهم کرد. مقامات بحرین معتقدند ایران به تروریست هایی که در صدد فعالیت های تروریستی در کشور هستند، پناه می دهد و از آن ها حمایت مالی می کند و نیز این که بحرینی های زیادی در کمپ‌های تروریستیِ آموزش می بینند.
«شیخ خالد»، وزیر امور خارجه بحرین در جریان سفر خود به لندن در اکتبر ۲۰۱۵ گفت: «ما علیه تروریسم دولتی می جنگیم. در بحرین هسته هایی در حال فعالیت هستند که شرایط را مستقیماً به مقامات خود در ایران گزارش می دهند.» اعضای «شورای همکاری کشورهای خلیج فارس» نیز ایران را به دخالت در امور بحرین متهم کرده است. هر چند البته شواهد اندکی برای این ادعا وجود دارد. ایران دخالت در امور بحرین را تکذیب ولی در عین حال تأیید می کند که از گروه های مخالف حکومت بحرین حمایت می کند؛ گروه هایی که به دنبال حقوق سیاسی و اقتصادی بیش تری برای جمعیت شیعه کشور هستند.
وقتی وضعیت تابعیت و شهروندی کسی در بحرین مشخص نباشد، نمی تواند در این کشور کار کند؛ بنابراین، باید برای تأمین خود و خانواده اش مبارزه کند و تلاشی مضاعف به خرج دهد. این افراد به خدمات درمانی کشور دسترسی نخواهند داشت، از حق تحصیل در مدارس و دانشگاه ها و نیز بسیاری حقوق دیگر محروم خواهند ماند و با توجه به این که مقامات پاسپورت این افراد را ضبط کرده‌اند، نخواهند توانست از کشور خارج شوند.
بیش از دو سوم جمعیت بحرین را شیعیان تشکیل می دهند اگرچه خاندان «آل خلیفه» که افراد و مناصب حکومتی را تعیین می کنند، خود اهل تسنن هستند. تا پیش از سال ۲۰۱۱، سنی ها و شیعان به شکل مسالمت آمیزی در بحرین در کنار هم زندگی می کردند ولی پس از آن، تنش های فرقه ای و تبعیض علیه شیعیان افزایش یافت. یکی از اشکال این تبعیض، لغو تابعیت شهروندان شیعه بحرین است که بسیاری از آن ها نیز اصل و نسب ایرانی دارند.
حکومت بحرین، شیعیان کشور و به ویژه شیعیان ایرانی تبار را شهروندانی می داند که هم به بحرین وفادار هستند و هم به ایران. بنابراین، از نظر حکومت می توانند بالقوه ستون پنجم ایران در بحرین باشند. التاجر می گوید: «رژیم سنی بحرین، شیعیان را تهدیدی برای خود می داند. سنی ها نگران این هستند که شیعیان قدرت را به دست بگیرند و آن ها را سرنگون کنند. ولی این فقط محصول تخیل آن ها است.»
«ندال السلمان» از «مرکز حقوق بشر بحرین» خاطرنشان می کند: «بسیاری از شهروندان بحرینی که تابعیت آن ها لغو شده، ایرانی الاصل هستند. حکومت بحرین از این دسته از شیعیان ترس مضاعفی دارد. ولی نباید از یاد برد که این گروه از ایرانی ها بیش از ۲۰۰ سال است که در بحرین زندگی می کنند و بنابراین، خود را تا حد بسیار زیادی بحرینی می دانند. قدمت سکونت آن ها در بحرین حتی از خاندان آل خلیفه نیز بیش تر است.»
سلسله آل خلیفه در قرن هجدهم، پس از سرنگونی حاکمان ایرانی، قدرت را به دست می گیرد. «سعید شهابی»، پزشک و فعال امور اجتماعی می گوید: «حکومت بحرین، شیعیان ایرانی تبار را در قیاس با اعراب شیعه، آزار و اذیت بیشتری می دهد و با توجه به این که روابط ایران و بحرین کاملاً خصمانه است، وضعیت شیعیان ایرانی تبار نیز بد و بدتر می شود. ایران و بحرین مدام در کشمکش با هم به سر می برند؛ نوعی جنگ سرد میان آن ها برقرار است.»
در ماه های گذشته نیز وخامت روابط ایران و بحرین افزایش یافته است. ماجرا از ژوییه ۲۰۱۵ شروع شد؛ وقتی بحرین از «راشد سعد الدوسری»، سفیر خود در تهران خواست به دلیل اختلاف با ایران، خاک این کشور را ترک کند. همزمان، مقامات بحرین مدعی شدند که طرح قاچاق اسلحه توسط دو بحرینی که با ایران روابط نزدیکی داشتند، فاش شد که در جریان آن، مظونان اذعان کردند از ایرانی ها سلاح دریافت می کردند.
بعد، در اکتبر ۲۰۱۵، بحرین، ایران را به راه اندازی «تروریسم دولتی» با هدف سرنگونی سلطنت این کشور متهم کرد. مقامات بحرین معتقدند ایران به تروریست هایی که در صدد فعالیت های تروریستی در کشور هستند، پناه می دهد و از آن ها حمایت مالی می کند و نیز این که بحرینی های زیادی در کمپ‌های تروریستیِ آموزش می بینند.
«شیخ خالد»، وزیر امور خارجه بحرین در جریان سفر خود به لندن در اکتبر ۲۰۱۵ گفت: «ما علیه تروریسم دولتی می جنگیم. در بحرین هسته هایی در حال فعالیت هستند که شرایط را مستقیماً به مقامات خود در ایران گزارش می دهند.» اعضای «شورای همکاری کشورهای خلیج فارس» نیز ایران را به دخالت در امور بحرین متهم کرده است. هر چند البته شواهد اندکی برای این ادعا وجود دارد. ایران دخالت در امور بحرین را تکذیب ولی در عین حال تأیید می کند که از گروه های مخالف حکومت بحرین حمایت می کند؛ گروه هایی که به دنبال حقوق سیاسی و اقتصادی بیش تری برای جمعیت شیعه کشور هستند.
مرجع : ايران واير
