بهار نیوز - پس چه کسی مخالف است؟

صادق صدرایی
اسامی وزرای پیشنهادی روحانی برای کابینه دوازدهم اعلام شد و در آن خبری از وزیر زن نیست. ظاهر ماجرا با روایتی خوشبینانه این است که هر چه آقای رییس‌جمهور تلاش کرده‌اند و جستجو زنی را در قد و قامت وزارتخانه‌‌های دولت فخیمه‌شان نیافته‌اند. به عبارت دیگر جنابشان در بین نیمی از جمعیت ایران حتی یک نفر را هم پیدا نکرده‌اند که توانی همسان با مردان دولت اعتدال برای اداره وزارت‌خانه داشته باشد.

برخی با این روایت مخالفند و معتقدند شخص روحانی علاقه‌مند به انتخاب وزیر زن بوده است اما فشارها چنین اجازه‌ای را به او نداده است. پرسشی که می‌توان در این باره مطرح کرد این است که این فشارها دقیقا از ناحیه چه افرادی بر منتخب اکثریت وارد می‌شود؟ و مگر در ساختاری که دولت اعتدال ذیل آن تعریف می‌شود قرار بر این نبوده است که میزان رای ملت باشد؟ اگر میزان رای ملت است، اکثریت به سوی فردی تمایل نشان داده است که از وعده‌هایش حضور پررنگ زنان در کابینه بوده است؛ وعده‌ای که محقق نشد.

برخی از مخالفت رهبری می‌گویند و این در حالی است که با نگاهی به مطالب علنی مطرح شده از سوی ایشان هیچ نوع مخالفتی در این موضوع یافت نمی‌شود. گروهی دیگر معتقدند که مراجع با حضور زنان در وزارتخانه‌ها مخالفند که با نگاهی به آرا مراجع نیز می‌توان فهم کرد که همه آن بزرگان، نظری واحد در این زمینه ندارند و نمی‌توان گفت که مراجع قم یکپارچه با این خواسته اکثریت مخالفتی دارند.

تنها راه پیش روی رییس‌جمهور برای رفع ابهامی که در ذهن حامیان جربان میانه‌رو در این موضوع به وجود آمده شفافیت و صراحت است. روحانی یا باید به مردم بگوید که چه مانعی بر سر راه انتخاب وزیر زن بوده است و یا در صورت سکوت او همان روایت اول تایید خواهد شد که جناب رییس‌جمهور در بین نیمی از جامعه ایرانی حتی یک نفر را هم لایق وزارت ندیده است!