دستور قیام مردم عربستان از مشهد صادر شد!
18 فروردين 1397 ساعت 12:28
داریوش احمدیان
خطیب نماز جمعه مشهد ابراز امیدواری کرده است که مردم کشور عربستان در چهل سالگی انقلاب ایران علیه حکام سعودی قیام کنند! این خبری بود که در روز گذشته از مشهد مخابره شد، شهری که ظاهرا هر جمعه قرار است سخنی دردسرآفرین و عجیب از آن شنیده شود. وضعیت این سال های روابط ایران و عربستان بر کسی پوشیده نیست و روز به روز بر افرادی که از احتمال برخوردی سخت میان این دوهمسایه سخن می گویند افزوده می شود.
در چنین شرایطی به یکباره از تریبونی که به درست یا غلط تریبون نظام خوانده می شود چنین سخنی مطرح شده است. چند سال پیش و در روزهایی که پادشاه قبلی رژیم سعودی از دنیا رفت هم شاهد اتفاق مشابهی بودیم که تنش های میان دو کشور را افزایش داد و آن اتفاق این چنین بود که به یکباره از تریبون نماز جمعه تهران از سوی یکی از مقامات بلندپایه کشور سخن از شادمانی و خوشحالی برای مرگ پادشاه سعودی گفته شد!
به نظر می رسد که معضل مطالب مطرح شده در نمازهای جمعه از مرحله ایجاد تنش داخلی فراتر رفته است و اندک اندک سبب بروز تنش هایی در سطح بین الملل خواهد شد. ممکن است برخی چنین نگاهی را اغراق آمیز بدانند اما تجارب گذشته نشان داده است که «سرچشمه شاید گرفتن به بیل/ چو پر شد نشاید گرفتن به پیل» با نگاهی به مطالب مطرح شده از طریق این تریبون در هر هفته شاهد آن هستیم که یک هماهنگی جالب توجهی میان این مطالب دیده می شود و می توان گفت که در هر هفته یک موضوع خاص پررنگ می شود و این هفته هم ظاهرا نوبت به عربستان و اعتراض به حکام سعودی رسیده بود. این نکته از آن جهت حائز اهمیت است که اگر مطالب مطرح شده از سوی امامان جمعه با هماهنگی ستاد نماز جمعه است این انتظار وجود دارد که مسئولان این مرکز که به تازگی نیز به کرسی مدیریت تکیه زده اند کمی بیشتر از گذشته به منافع ملی توجه نشان دهند و حداقل مطالب مرتبط با حوزه سیاست خارجی را با مراکز ذیربط بررسی کنند.
به دلیل تمایلات و علایق جناحی مسئولان این ستاد و تریبون داران نماز جمعه شاید این انتظار که موضوعات مرتبط با سیاست داخلی نیز فراجناحی مطرح شود دیگر انتظار عبثی باشد و تنها می توان سخنان جناحی از طریق این تریبون را تحمل کرد اما مسائل حوزه بین الملل به جهت آن که ارتباط مستقیمی با منافع و امنیت ملی کشور دارد را نمی توان و نباید به سادگی نادیده گرفت و به نظر می آید لازم است با دقتی بیش از پیش به آن توجه نشان داده شود.
کوتاه سخن آن که تجربه سخت و ناگوار جنگ هشت ساله و آسیب های به جای مانده از آن که مهمترینش از دست رفتن جوانان این سرزمین است می باید همه تصمیم گیران و صاحبان تریبون را به این هوشیاری برساند که آغوش باز برای افزایش تنش ها با کشورهای دیگر و ماجراجویی و دشمن تراشی بزرگترین تهدیدها برای همه مردم ایران است که گفت «صد دوست کم و یک دشمن زیاد است»!
کد مطلب: 146718