تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۷/۲۴ ساعت ۱۲:۳۰
کد مطلب : ۱۶۲۲۲۵
اشکال از گیرنده است!
گروه اقتصادی: بالاخره پس از گذشت چند هفته از انتشار نامه اقتصاددانان خطاب به سران قوا، رییس‌جمهور نسبت به آن واکنشی نشان داد. نامه‌ای که جمعی از اقتصاددانان مشهور به نهادگرا نوشته بودند و در آن نسبت به سیاست‌های اقتصادی دولت انتقاد داشته و راه‌حل‌های عبور از بحرانی که این سیاست‌ها به وجود آورده است را در آن نامه و نامه دومی که پس از آن منتشر شد به تفصیل بیان کرده بودند.
روحانی در واکنش به این نامه می‌گوید: «نامه اساتید دانشگاه را خواندم. خیلی نتوانستم استفاده کنم آنچه که آنها می‌گویند و با آنچه ما داریم انجام می‌دهیم چه جور می‌شود.» آن طور که از گفته رییس دولت برمی‌آید ظاهرا آنچه در این نامه بوده است نتوانسته آن طور که باید و شاید توجه او را جلب کند و یا حداقل روحانی نتوانسته است با مطالب مندرج در آن نامه ارتباط برقرار کرده و «از آن استفاده کند» ؛ مشکل اما کجاست؟ آیا فرستنده (اقتصاددانان نویسنده نامه) سیگنال را به خوبی ارسال نکرده‌اند و یا گیرنده (دولت و رییس‌جمهور) برای دریافت سیگنال ارسالی دچار اشکالاتی شده است؟ !
با نگاهی به نامه مورد اشاره رییس‌جمهور شاهد آن هستیم که اتفاقا مطالب ذکر شده در آن، انتقادات مطرح شده و هم‌چنین راه‌حل‌هایی که این گروه از اقتصاددانان بر اجرایی شدن آن پافشاری می‌کنند منطبق بر عمل اقتصاد، بوم ایران و همینطور در راستای بهبود وضعیت زندگی مردم است. بنابراین، به نظر می‌رسد که اشکال بیشتر از آن که از نویسندگان نامه و اقتصاددانان منتقد دولت باشد از خواننده نامه است! برای به وجود آمدن این اشکال دو دلیل را می‌توان یافت.
دلیل نخست آن است که دولت حسن روحانی مانند اغلب دولت‌های پس از جنگ راه و روشی را در حوزه اقتصادی برگزیده است که چندان با مشرب فکری این گروه از اقتصاددانان همراستا نیست و در نتیجه هنگام مواجه شدن با راه‌حل‌های آنان از همان ابتدا و به شکل پیش‌فرض با گاردی بسته روبرو می‌شوند. نکته دیگر نیز به این مسئله بازمی‌گردد که حلقه اول سیاسی نزدیک به رییس‌جمهور و همینطور تیم اقتصادی دولت اکثریت قریب به اتفاق‌شان در نقطه مقابل این گروه از اقتصاددانان تعریف می‌شوند و طبیعی است که این افراد که قرابت بیشتری با رییس دولت دارند فضای لازم را برای شنیده شدن صدای دیدگاه‌های اقتصاددانان منتقد ایجاد نخواهند کرد.
اما در این میان آنچه اهمیت دارد وضعیت معیشت و زندگی روزمره مردم است. حقیقت آن است که حداقل در یک سال اخیر هر روز شاهد بدتر شدن اوضاع اقتصادی هستیم و قاعدتا رییس‌جمهوری که مدعی است به شکل روزانه قیمت‌ها را بررسی می‌کند به خوبی از این نکته آگاه است. در چنین شرایطی ادامه همان سیاست‌های گذشته که کشور را به این نقطه خطرناک رسانده است قطعا نمی‌تواند وضعیت زندگی مردم را بهبود بخشد.
از همین رو علاوه بر مباحث علمی تجربه چند سال اخیر هم به خوبی نشان می‌دهد که الگو، سیاست‌ها و برنامه‌های اقتصادی مورد پسند دولت کاملا شکست خورده است و چاره‌ای جز «طرحی نو در انداختن» وجود ندارد. خبر تشکیل نشستی میان اقتصاددانان منتقد و رییس‌جمهور برداشتن گامی دیرهنگام اما لازم و ضروری است که شاید بتواند کشتی به گل نشسته دولت را حداقل در حوزه اقتصادی نجات دهد. البته اگر این جلسه که ظاهرا امروز برگزار خواهد شد در حد یک نمایش تبلیغاتی و بی سرانجام باقی نماند.
با نگاهی به نامه مورد اشاره رییس‌جمهور شاهد آن هستیم که اتفاقا مطالب ذکر شده در آن، انتقادات مطرح شده و هم‌چنین راه‌حل‌هایی که این گروه از اقتصاددانان بر اجرایی شدن آن پافشاری می‌کنند منطبق بر عمل اقتصاد، بوم ایران و همینطور در راستای بهبود وضعیت زندگی مردم است. بنابراین، به نظر می‌رسد که اشکال بیشتر از آن که از نویسندگان نامه و اقتصاددانان منتقد دولت باشد از خواننده نامه است! برای به وجود آمدن این اشکال دو دلیل را می‌توان یافت.
دلیل نخست آن است که دولت حسن روحانی مانند اغلب دولت‌های پس از جنگ راه و روشی را در حوزه اقتصادی برگزیده است که چندان با مشرب فکری این گروه از اقتصاددانان همراستا نیست و در نتیجه هنگام مواجه شدن با راه‌حل‌های آنان از همان ابتدا و به شکل پیش‌فرض با گاردی بسته روبرو می‌شوند. نکته دیگر نیز به این مسئله بازمی‌گردد که حلقه اول سیاسی نزدیک به رییس‌جمهور و همینطور تیم اقتصادی دولت اکثریت قریب به اتفاق‌شان در نقطه مقابل این گروه از اقتصاددانان تعریف می‌شوند و طبیعی است که این افراد که قرابت بیشتری با رییس دولت دارند فضای لازم را برای شنیده شدن صدای دیدگاه‌های اقتصاددانان منتقد ایجاد نخواهند کرد.
اما در این میان آنچه اهمیت دارد وضعیت معیشت و زندگی روزمره مردم است. حقیقت آن است که حداقل در یک سال اخیر هر روز شاهد بدتر شدن اوضاع اقتصادی هستیم و قاعدتا رییس‌جمهوری که مدعی است به شکل روزانه قیمت‌ها را بررسی می‌کند به خوبی از این نکته آگاه است. در چنین شرایطی ادامه همان سیاست‌های گذشته که کشور را به این نقطه خطرناک رسانده است قطعا نمی‌تواند وضعیت زندگی مردم را بهبود بخشد.
از همین رو علاوه بر مباحث علمی تجربه چند سال اخیر هم به خوبی نشان می‌دهد که الگو، سیاست‌ها و برنامه‌های اقتصادی مورد پسند دولت کاملا شکست خورده است و چاره‌ای جز «طرحی نو در انداختن» وجود ندارد. خبر تشکیل نشستی میان اقتصاددانان منتقد و رییس‌جمهور برداشتن گامی دیرهنگام اما لازم و ضروری است که شاید بتواند کشتی به گل نشسته دولت را حداقل در حوزه اقتصادی نجات دهد. البته اگر این جلسه که ظاهرا امروز برگزار خواهد شد در حد یک نمایش تبلیغاتی و بی سرانجام باقی نماند.
