آیا سلبریتی‌ها بیشتر از حدی که در نقاط دیگر جهان متعارف است مورد توجه جامعه ایرانی قرار ندارند؟ احتمالا در پاسخ به این پرسش‌ها با رسانه‌هایی که به یکباره در این روزها و ظاهرا بنا بر ماموریتی سازمانی یاد حمله به سلبریتی‌ها افتاده‌اند هم‌داستان باشیم؛ مشکل اما از آن جایی شروع می‌شود که آنان از این حد فراتر نمی‌روند و تنها به تخریب موضوع نقش سلبریتی‌ها که ناشی از رقابتی جناحی است می‌پردازند. پرسش مهم و اساسی در این موضوع آن است که چرا سلبریتی‌ها به این درجه از اهمیت و اثرگذاری رسیده‌اند؟

برای پاسخ به این سوال لازم است نیم‌نگاهی بیندازیم به عملکرد منتقدان و رسانه‌هایی که امروز منتقد و معترض به عملکرد چهره‌هایی مثل مهناز افشار شده‌اند. هنگامی که کسر قابل توجهی از چهره‌های اثرگذار فرهنگی، اجتماعی و سیاسی این کشور این کشور با رفتاری تفتیش عقاید گونه کنار گذاشته شده و از چرخه رسانه‌های رسمی سانسور و حذف می‌شوند، در زمانه‌ای که یارانه و منابع مالی سرشار سهم افراد نزدیک به قدرت می‌شود و سانسور و فشار سهم بزرگان فرهنگ و هنر این کشور که فاصله خود و هنر و اندیشه‌شان را از قدرت حفظ می‌کنند، در روزگاری که بهانه‌های سیاسی سبب حذف چهره‌های مرجع در عرصه سیاست می‌شود و... چگونه می‌توان انتظار داشت گروه‌های مرجع مردم از فرهیختگانی که مجبور به گوشه‌نشینی شده و می‌شوند به سلبریتی‌های همه‌فن‌حریف منتقل نشود؟!

سهم آنان که امروز ژست اعتراض به سلبریتی‌ها را به خود گرفته نقش منتقد سلبریتی را بازی می‌کنند و برای انتقام‌گیری سیاسی از رقیب‌شان به آنان که سلبریتی خوانده می‌شوند می‌تازند در به وجود آمدن این شرایط چیست؟ واقعیت آن است که در بسیاری از بزنگاه‌ها همین تفکری که امروز سلبریتی‌ستیزی به راه انداخته است با عملکرد ناصواب خود در مقابله با اهل فرهنگ و فرهيختگان سياسي، هنري و انديشه كه نسبت به اهل قدرت، منتقد بودند اين وضعيت را رقم زده‌اند. امروز نيز همانها بجاي نقد عالمانه و ريشه يابي اين پديده اجتماعي در پي تهديد و تخريب هستند تا از اين راه به اهداف كودكانه سياسي خود برسند.

بهار نیوز