طبیعت زیبای بهاری کشور را دریابیم

مهدی رضائی
این روزها نیز مانند قبل و حتی بیشتر، فضای رسانه‌ها سرشار از اخبار سیاسی است از دیدارها و استعفاها و عزل و نصب‌ها و گرانی و هزاران معضل دیگر که همه ما ایرانی‌ها بدان مانوسیم و برایمان تکراری است و باز هیجان انگیز. در کنار همه حوادث تلخ و شیرین و شور و‌ترش سیاسی و اجتماعی، اتفاق بسیار خوبی که امسال برای بخش هایی عمده از کشور ما، افتاد آن هم نه با تلاش بعضی از مسئولان، بلکه از لطف و عنایت خداوند، بارندگی‌های بسیار خوب و تاثیر گذار پس از چندین سال کم بارش بود. از برکت این بارش‌های و رحمت الهی، طبیعتی سرسبز و کم نظیر و بهاری از مناطق گرم‌تر کشور در حال خودنمایی است که بد نیست قدری در کنار خبرها و گزارش‌های سیاسی- که اغلب به سوهان کاری روح و روان ما ایرانیان می‌پردازند، - به این زیبایی‌های بهاری که از جنوب و جنوب غرب ایران در این ایام اسفندماهی در حال دمیدن است پرداخته شود و به سبد خبری رسانه‌ها افزوده شود. به همین منظور ما قصد داریم از یکی از این زیبایی‌های کم نظیر الهی که البته باز می‌گوییم از لطف خدا است نه تلاش مسئولان رونمایی کنیم.

از سمت شیراز و ارتفاعات حدود دو هزار متری زاگرس به سمت بوشهر با ارتفاع صفر و همسطح دریا که روانه شویم در میانه‌های این سراشیبی به نسبت تند و در ارتفاع 800 متری از سطح دریا، شهرستان کازرون قرار گرفته است با دشت هایی که این روزها آسمان، فرشی مخملین و رنگارنگ از انواع گل‌های وحشی و سبزه‌ها و گیاهان دارویی بر زمین آن گسترده است. مطمئنا این فرش زیبا فقط برای چرای دام نیست و مرهم جراحت‌های روح و روان است که از سمبه کم کاری‌ها و سختی‌ها ایجاد شده است. امسال از برکت بارش‌های بنسبت خوب -که در سال زراعی جاری تا کنون شاهد بیش از پانصد میلیمتر بارندگی بوده است -این طبیعت دل انگیز و کم نظیر به همراه اعتدال هوا قطعه‌ای از بهشت را نصیب ما کرده است که امیدواریم بتوانیم با استفاده بهینه و تخصیص وقت از آن بهره ببریم.

زمین به شکلی رنگین و هوس انگیز شده است که اگر از مسیر شیراز قصد رفتن به بوشهر داشته باشیم و مشغله‌های خودساخته، محدودیت وقتی بر ما تحمیل نکند این طبیعت که در تمام طول مسیر در این شهرستان دیده می‌شود با کرشمه سبزه‌ها و گل‌ها ما را به سمت خود می‌کشد و به راحتی می‌تواند چند روزی، ما را از این همه دغدغه‌ها و دردها و آلام روزگار، به دور نگه دارد. از جمله بهشت‌های فعلی روی زمین دشت بنفشه‌های وحشی کازرون است که در کمتر نقطه‌ای از جهان- البته به جز هلند - می‌توان دید و در جاده کازرون به سمت روستای دوان قرار دارد و حتی برای ساکنان این شهرستان نیز بی سابقه است که دشتی با وسعت چند ده هکتار یک دست پوشیده از گل‌های بنفشه وحشی و شب بو شود؛ شب بوهایی که از بدو غروب آفتاب عطرشان را در دشت پخش می‌کنند تا طلوع آفتاب هوش از سر می‌برند و به جای آن سر و جان را سرشار از روح و طراوت می‌کنند.

همچنین شهرستان کازرون از نظر آثار و ابنیه تاریخی و مذهبی نیز در بین همه شهرهای تاریخی و کهنسال کشور بی نظیر است. بازمانده‌های شهر بیشاپور که پایتخت ایران در زمان شاپور ساسانی است و بخش‌های عمده‌ای آن، از دل خاک بیرون آمده است از جمله این آثار کم نظیر ملی ما است و در این شهر باستانی، معبد آناهیتا قرار دارد که خوشبختانه از سالم‌ترین بناهای این مجموعه تاریخی است و بین معابد آناهیتای سراسر کشور از همه باشکوه‌تر و سالم‌تر مانده است. در این شهر تاریخی می‌توان به کاخ والرین نیز سری زد؛ کاخی که شاپور، برای امپراطور روم ساخت که در نبرد غرور آفرین ادسا به اسارت در آمد و با رفتار اصیل و بزرگوارانه خود، به جای توهین و تحقیر و اعدام، برای وی در شهر بیشاپور کاخی ساخت و والرین را در آن مستقر ساخت.
در کنار شهر بیشاپور تنگ چوگان قرار دارد که کتیبه‌های غرور آفرین آن، برگ‌های زرین و افتخار آفرین این سرزمین است و یکی از آنها زانو زدن امپراطور روم در برابر شاهنشاه ایران را نمایش میدهد. همان صحنه تاریخی که مرحوم ملک الشعرای بهار در وصف آن می‌فرماید:
آن روز که شاپور به پیش سم شبرنگ/ انداخت به زانوی ادب والرین را

 همچنین می‌توان به غار شاپور از آثار تاریخی این شهرستان اشاره کرد که از عجایب طبیعی و تاریخی است. غاری عمیق با مجسمه‌ای از شاپور، امپراطور ایران، که حدود 6 متر ارتفاع دارد و مایه شگفتی و مباهات هر ایرانی است. علاوه بر این بناهای تاریخی می‌توان به بقعه شیخ ابواسحاق کازرونی اشاره کرد؛ پایه گذار مکتب عرفانی مرشدیه یکی از مکاتب عرفانی اسلام است. خانقاه امین الدین بلیانی که مراد حافظ شیرین سخن بوده است و چند دهه قبل از حافظ از دنیا رفته است نیز هنوز در این شهر سر پا است و یادگاری فرهنگی تاریخی است و از سالم‌ترین و قدیمی‌ترین خانقاهای کشور است. روستای تاریخی و گردشگری دوان با طبعتی زیبا و تاریخی زادگاه علامه جلال الدین دوانی نیز در نزدیکی این شهر است که می‌توان یک روز کامل در آن گذراند و و خاطره‌ای بی نظیر برای خود به جا گذاشت. همه هم وطنان را در این روزهای اسفندماهی و ایام نوروز به این شهرستان زیبا و بی بدیل دعوت می‌کنیم تا خاطره‌ای سبز و تاریخی سرشار از بوی شب بوهای وحشی بر خاطرات زندگی شان افزوده گردد.