فصل تازه قضا

۱. قوه قضاییه و رسانه‌ها: یکی از عیان‌ترین مشکلات دستگاه قضایی نوع رابطه مسئولان این قوه با رسانه‌ها بوده است. ترسیم خطوط قرمز گسترده به شکلی که نزدیک شدن به نقد عملکرد قوه قضاییه را تقریبا غیرممکن می‌کرد وضعیتی را ایجاد کرد که شاهد غیبت نظارت رسانه‌ای بر دستگاه قضایی بودیم. به نظر می‌آید که لازم است رییس جدید دستگاه قضایی این هاله قدسی غیرقابل نقد که در اطراف قوه قضاییه کشیده شده را از بین ببرد و از سوءتفاهمی که اقتدار قضایی را بستن دهان منتقدان می‌داند گذر کند. این مهم بیش و پیش از هر فرد یا گروه به سود قوه قضاییه خواهد بود زیرا تجربه بشری و علم نشان داده است که غیاب نظارت رسانه‌ای به گسترش فساد و بی قانونی می‌انجامد.

۲. قوه قضاییه و سایر ارکان قدرت: از جمله مشکلات دستگاه قضایی به خصوص در یک دهه اخیر چالش‌های مسئولان این قوه با سایر ارکان قدرت و به خصوص قوه مجریه بوده است. این مسئله علاوه بر آن که جلوه نامناسبی را از رابطه میان قوای کشور نمایان می‌کند سبب ایجاد و گسترش بی اعتمادی میان مردم و حکمرانان خواهد شد. بر همین اساس ضرورت دارد رئیسی اختلافات و چالش‌های احتمالی با سایر قوا و دیگر ارکان قدرت را به نوعی دیگر مورد بررسی و مواجهه قرار دهد و به جای سخنرانی‌های هفتگی تند به اصل تفکیک قوا وفادار بوده و رقابت‌های جناحی را وارد رابطه دستگاه قضایی با دیگر قوا نکند.

۳. قوه قضاییه و استقلال قضایی: یکی دیگر از موارد انتقاد از عملکرد قوه قضاییه شائبه تحت تاثیر قرار گرفتن دستگاه قضایی از نهادهای خارج از قوه قضاییه بوده است. این موضوع همواره از سوی مسئولان تکذیب شده اما منتقدان نیز نشانه‌ها و استدلال‌هایی را برای اثبات این ادعای خود داشته‌اند که نمی‌توان به سادگی از کنارش عبور کرد. بنابراین ضرورت دارد رییسی با بررسی مواردی که منتقدان به عنوان مصادیق اثبات این ادعا مطرح می‌کنند از اقتدار و استقلال قوه قضاییه صیانت کرده و موانع احتمالی قوه قضاییه مستقل را از سر راه بردارد.