تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۴/۳۰ ساعت ۰۸:۲۴
کد مطلب : ۱۸۳۰۸۸
یک خطای محاسباتی در ماجرای پارک
محمد توکلی
بنا بر آنچه سردار اشتری، فرمانده نیروی انتظامی گفته است از ماموری که چندی پیش در پارک پلیس تهرانپارس با دختری نوجوان درگیر شده بود تقدیر شد. این اتفاق که به دلیل برخورد خشونت‌آمیز پلیس و همینطور نبود مامور زن در صحنه سبب اعتراض بسیاری شده بود بهانه‌ای است تا به این پرسش بیندیشیم که ریشه چنین تقدیری از آن مامور چیست و آیا فرماندهان ارشد ناجا نسبت به واکنش منفی که چنین رخدادهایی برمی‌انگیزد بی خبر هستند؟!
شاید پیش از ریشه‌یابی این موضوع باید به خاطر بیاوریم که این حادثه آنقدر ناگوار بود که مسئله در سطوح عالی دولت مطرح شده بود و حتی در ابتدای امر بنا بر اظهارات فرمانده پلیس پایتخت شاهد عزل رییس کلانتری محل و بازداشت مامور خاطی بودیم. موضوعی که البته بیشتر از چند ساعت به طول نینجامید و احتمالا با مداخله مقامات مافوق مسیر پرونده به سمت دیگری هدایت شد. مسیری که در نهایت به تقدیر از مامور مورد نظر منجر شد!
به نظر می‌آید ریشه چنین تقدیری و به طور کلی مواجهه‌ای که فرماندهان پلیس با انتقادات از رفتار ماموران در حوزه مسائل اجتماعی و به طور مشخص گشت‌های ارشاد دارند آن است که تصور می‌کنند تمامی منتقدان، معاند بوده و ریشه هر نقد و اعتراضی به افراد شناخته شده‌ای در خارج از کشور بازمی‌گردد. این در حالی است که با مرور واکنش‌های اعتراضی به همین درگیری مامور پلیس با دختری در پارک تهرانپارس می‌توانیم شاهد باشیم که کسر قابل توجهی از معترضان همانقدر که نسبت به عملکرد نیروی انتظامی در حوزه مسائل اجتماعی و مشخصاً موضوع حجاب واکنشی منفی نشان می‌دهند با دیدگاه‌هایی فردی مثل مسیح علی‌نژاد که در این قبیل موضوعات معمولاً نقش‌آفرینی دارد همراهی نشان نداده و با او هم مخالف هستند.
این موضوع از آن جهت حائز اهمیت و قابل توجه است که ظاهراً افرادی در ساختار تصمیم‌گیری کشور دچار خطای محاسباتی شده و تصور می‌کنند بیان هر نقطه ضعف و انتقادی از عملکرد پلیس سبب تضعیف نیروی انتظامی شده و صدایی از سوی به افرادی است که به اصطلاح معاند خواندن می‌شوند.
تقدیر از مامور ماجرای پارک پلیس نیز از همین خطای محاسباتی نشات می‌گیرد. شاید نقش‌آفرینی پر رنگ‌تر و همراهی جدی‌تر افراد منصفی از اصولگرایان که حتی ممکن است با کلیت سیاست‌های گشت ارشادی در مسائل فرهنگی و اجتماعی هم موافق باشند اما نقاط ضعف و خطاهای آشکار پلیس را هم می‌پذیرند در انتقادات فراگیر به پلیس در حوادث این چنینی بتواند این خطای محاسباتی را تا بیشتر از این دیر نشده اصلاح کند.
بنا بر آنچه سردار اشتری، فرمانده نیروی انتظامی گفته است از ماموری که چندی پیش در پارک پلیس تهرانپارس با دختری نوجوان درگیر شده بود تقدیر شد. این اتفاق که به دلیل برخورد خشونت‌آمیز پلیس و همینطور نبود مامور زن در صحنه سبب اعتراض بسیاری شده بود بهانه‌ای است تا به این پرسش بیندیشیم که ریشه چنین تقدیری از آن مامور چیست و آیا فرماندهان ارشد ناجا نسبت به واکنش منفی که چنین رخدادهایی برمی‌انگیزد بی خبر هستند؟!
شاید پیش از ریشه‌یابی این موضوع باید به خاطر بیاوریم که این حادثه آنقدر ناگوار بود که مسئله در سطوح عالی دولت مطرح شده بود و حتی در ابتدای امر بنا بر اظهارات فرمانده پلیس پایتخت شاهد عزل رییس کلانتری محل و بازداشت مامور خاطی بودیم. موضوعی که البته بیشتر از چند ساعت به طول نینجامید و احتمالا با مداخله مقامات مافوق مسیر پرونده به سمت دیگری هدایت شد. مسیری که در نهایت به تقدیر از مامور مورد نظر منجر شد!
به نظر می‌آید ریشه چنین تقدیری و به طور کلی مواجهه‌ای که فرماندهان پلیس با انتقادات از رفتار ماموران در حوزه مسائل اجتماعی و به طور مشخص گشت‌های ارشاد دارند آن است که تصور می‌کنند تمامی منتقدان، معاند بوده و ریشه هر نقد و اعتراضی به افراد شناخته شده‌ای در خارج از کشور بازمی‌گردد. این در حالی است که با مرور واکنش‌های اعتراضی به همین درگیری مامور پلیس با دختری در پارک تهرانپارس می‌توانیم شاهد باشیم که کسر قابل توجهی از معترضان همانقدر که نسبت به عملکرد نیروی انتظامی در حوزه مسائل اجتماعی و مشخصاً موضوع حجاب واکنشی منفی نشان می‌دهند با دیدگاه‌هایی فردی مثل مسیح علی‌نژاد که در این قبیل موضوعات معمولاً نقش‌آفرینی دارد همراهی نشان نداده و با او هم مخالف هستند.
این موضوع از آن جهت حائز اهمیت و قابل توجه است که ظاهراً افرادی در ساختار تصمیم‌گیری کشور دچار خطای محاسباتی شده و تصور می‌کنند بیان هر نقطه ضعف و انتقادی از عملکرد پلیس سبب تضعیف نیروی انتظامی شده و صدایی از سوی به افرادی است که به اصطلاح معاند خواندن می‌شوند.
تقدیر از مامور ماجرای پارک پلیس نیز از همین خطای محاسباتی نشات می‌گیرد. شاید نقش‌آفرینی پر رنگ‌تر و همراهی جدی‌تر افراد منصفی از اصولگرایان که حتی ممکن است با کلیت سیاست‌های گشت ارشادی در مسائل فرهنگی و اجتماعی هم موافق باشند اما نقاط ضعف و خطاهای آشکار پلیس را هم می‌پذیرند در انتقادات فراگیر به پلیس در حوادث این چنینی بتواند این خطای محاسباتی را تا بیشتر از این دیر نشده اصلاح کند.
