قصه آشنای «مزدک‌»ها

گروه سیاسی: خبر مهاجرت مزدک میرزایی، گزارشگر و تحلیلگر فوتبال به خارج از کشور و‌ پیوستن او به شبکه فارسی زبان ایران اینترنشنال در دو روز گذشته مورد توجه بسیاری از رسانه‌های ایران و کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است.
 خبری که در ابتدا به شایعه‌سازی‌های تلگرامی و توییتری شباهت داشت اما اندک اندک تبدیل به خبری جدی شد و ظاهراً از امروز به بعد می‌باید گزارشگر بی حاشیه و معمولاً ساکت صداوسیما را در یک شبکه فارسی زبان خارجی ببینیم. 
کلیت ماجرای مهاجرت مزدک میرزایی قصه آشنایی است که می‌توان مانند آن را در عرصه‌های مختلف به یاد آورد. از جمع کثیری از اهالی رسانه که پس از بحران انتخابات ریاست جمهوری در سال۸۸ مجبور به ترک وطن خود شدند تا چهره‌های مطرح علم و فناوری که هر ساله به خارج از کشور مهاجرت می‌کنند و پرونده «فرار مغزها» را قطورتر می‌کنند تا مهاجرت‌هایی که در ابتدای انقلاب و دوران جنگ شاهد بودیم و...
برخی بر این باور هستند که این مسئله به خودی خود امر ناپسندی نیست، اما واقعیت آن است که مقوله مهاجرت در کنار وجوه مثبت آن برای فرد مهاجر و حتی اقتصاد دو سوی مهاجرفرست و مهاجرپذیر نشانگر ضعف‌هایی ساختاری و مدیریتی است که سبب مهاجرت نخبگان و چهره‌های موفق در حوزه‌های مختلف می‌شود. با نگاهی به مسئله مهاجرت این گزارشگر شبکه سه تلویزیون ایران و بررسی دقیق‌تر این مسئله می‌توانیم به دلایلی که مزدک میرزایی را به این تصمیم رسانده دست پیدا کنیم که به سادگی قابل تعمیم به مهاجرت‌های مشابه است.
 فقدان ساختار مدیریتی صحیح و کارآمد در صداوسیما، بی توجهی به معیشت کارکنان این رسانه با وجود گردش مالی حیرت‌آور رسانه ملی، جایگزین شدن روابط به جای ضوابط در ارتقا و پیشرفت اداری، غلبه نگاه ایدئولوژیک و اصطلاحاً تعهد محور به جای تخصص‌گرایی و شایسته‌سالاری و... همه و همه سبب وضعیتی می‌شود که نخبگان حوزه‌های مختلف گذر از چنین ساختار فشل و ناکارآمدی را به باقی ماندن در آن ترجیح دهند.
«مزدک»ها با خود می‌گویند اگر تمام تلاش خود را به کار بگیرند هم در نهایت به جایگاه عادل فردوسی‌پور خواهند رسید که با وجود آنکه بهترین برنامه تلویزیونی ایران را می‌ساخت و محبوب‌ترین چهره این رسانه بود با تصمیم کودکانه مدیری تازه به دوران رسیده کنار گذاشته شد.بدیهی است چنین تجربه‌ای که صدها نمونه مانند آن را به سادگی می‌توان در عرصه‌های مختلف پیدا کرد «مزدک»ها را به این نتیجه قطعی برساند که «رفتن» با وجود تمامی سختی‌های آن، تصمیمی عقلانی‌تر از «ماندن» خواهد بود!