تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۵/۲۳ ساعت ۱۵:۵۱
کد مطلب : ۱۸۵۲۶۴
برای خانواده میترا استاد؛ آنها که می‌بخشند!
آنها که می‌بخشند!
احمد زیدآبادی
در زمانه ای که گویی نفرت و کین و خشم و انتقام به فضیلت تبدیل شده است و همگان رقیب و مخالف خود را "پلنگ تیزدندان" وصف می‌کنند تا ریشۀ رحم و مروت را در جهان بخشکانند، بخشش دکتر محمدعلی نجفی از سوی خانوادۀ روانشاد میترا استاد از هر جهت شایستۀ احترام و تقدیر است. خداوند به آنها اجر دهد که جان شخصیتی مشهور و باسابقه را نجات دادند و بخصوص به جامعه نشان دادند که در این روزگار تلخ و تباه، اگر اهل سیاست و قدرت همچنان سوار بر خنگِ کین‌خواهی و نفرت‌پراکنی می‌تازند کسانی از مردم هم هستند که هنوز رفتار خود را بر آیتی شریف چون: "الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِين" استوار می‌کنند.
خون به خون شستن محال است و محال!
✍ دکترمهین برخورداری
صبح که بیدار شدم و خبر بخشش دکتر نجفی توسط خانواده‌ی مرحوم استاد را خواندم بسیار خوشحال شدم. جامعه‌ی خشونت‌زده و عصبانی ما نیاز به مهربانی و عطوفت دارد. بخشش از بالاترین مکارم اخلاقی است. اما حالا اینستاگرام و شبکه‌های مجازی پر از نقد بر عفو نجفی هستند. کاربرانی که در وضعیت‌های مشابه با مجازات اعدام مخالف بودند اکنون از اینکه نجفی را بر بالای دار نمی‌بینند اندوهگینند!
به جای تحسین گذشت و بزرگواری اولیای دم آنها را به باد انتقاد گرفته‌اند که عزیزشان را فروختند. ملت ایران در تناقض همیشگی گرفتارند. اگر کسی حکم اعدام بگیرد برایش دنبال رضایت و جمع‌آوری دیه می‌گردند اگر کسی حکم اعدامش با رضایت اولیای دم کنسل شود غصه میخورند که خون مقتول هدر رفته است. فراتر از داستان نجفی-استاد یک اصولی برای زندگیمان داشته باشیم. ما یا با مجازات اعدام مخالفیم یا موافق؟!
یا با خشونت مخالفیم یا موافق؟!
یا بخشش را می‌پسندیم یا انتقام؟!
اصولمان را با توجه به افراد و تعلق خاطرمان به آنها تغییر می‌دهیم؟
کاربرانی که با پررنگ کردن جنسیت مقتول به‌عنوان یک زنِ مظلوم تلاش می‌کنند این بخشش را جلوه‌ی ضد زن بدهند یا نادانند یا مغرض. مقتول چه زن یا چه مرد و قاتل چه فرد عادی چه سیاستمداری مشهور؛ از اینکه جان یک انسان از مرگ نجات یافته باید خرسند بود. به عنوان یک شهروند ایرانی از بخشش جوانمردانه و تحسین‌برانگیز خانواده‌ی مرحومه استاد سپاسگزارم.باشد که روزی مهربانی چون خون در رگان این جامعه جاری شود. پس عفو کنید و گذشت کنید مگر دوست ندارید خداوند بر شما ببخشاید؟ نور/ ۲۲
احمد زیدآبادی
در زمانه ای که گویی نفرت و کین و خشم و انتقام به فضیلت تبدیل شده است و همگان رقیب و مخالف خود را "پلنگ تیزدندان" وصف می‌کنند تا ریشۀ رحم و مروت را در جهان بخشکانند، بخشش دکتر محمدعلی نجفی از سوی خانوادۀ روانشاد میترا استاد از هر جهت شایستۀ احترام و تقدیر است. خداوند به آنها اجر دهد که جان شخصیتی مشهور و باسابقه را نجات دادند و بخصوص به جامعه نشان دادند که در این روزگار تلخ و تباه، اگر اهل سیاست و قدرت همچنان سوار بر خنگِ کین‌خواهی و نفرت‌پراکنی می‌تازند کسانی از مردم هم هستند که هنوز رفتار خود را بر آیتی شریف چون: "الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِين" استوار می‌کنند.
خون به خون شستن محال است و محال!
✍ دکترمهین برخورداری
صبح که بیدار شدم و خبر بخشش دکتر نجفی توسط خانواده‌ی مرحوم استاد را خواندم بسیار خوشحال شدم. جامعه‌ی خشونت‌زده و عصبانی ما نیاز به مهربانی و عطوفت دارد. بخشش از بالاترین مکارم اخلاقی است. اما حالا اینستاگرام و شبکه‌های مجازی پر از نقد بر عفو نجفی هستند. کاربرانی که در وضعیت‌های مشابه با مجازات اعدام مخالف بودند اکنون از اینکه نجفی را بر بالای دار نمی‌بینند اندوهگینند!
به جای تحسین گذشت و بزرگواری اولیای دم آنها را به باد انتقاد گرفته‌اند که عزیزشان را فروختند. ملت ایران در تناقض همیشگی گرفتارند. اگر کسی حکم اعدام بگیرد برایش دنبال رضایت و جمع‌آوری دیه می‌گردند اگر کسی حکم اعدامش با رضایت اولیای دم کنسل شود غصه میخورند که خون مقتول هدر رفته است. فراتر از داستان نجفی-استاد یک اصولی برای زندگیمان داشته باشیم. ما یا با مجازات اعدام مخالفیم یا موافق؟!
یا با خشونت مخالفیم یا موافق؟!
یا بخشش را می‌پسندیم یا انتقام؟!
اصولمان را با توجه به افراد و تعلق خاطرمان به آنها تغییر می‌دهیم؟
کاربرانی که با پررنگ کردن جنسیت مقتول به‌عنوان یک زنِ مظلوم تلاش می‌کنند این بخشش را جلوه‌ی ضد زن بدهند یا نادانند یا مغرض. مقتول چه زن یا چه مرد و قاتل چه فرد عادی چه سیاستمداری مشهور؛ از اینکه جان یک انسان از مرگ نجات یافته باید خرسند بود. به عنوان یک شهروند ایرانی از بخشش جوانمردانه و تحسین‌برانگیز خانواده‌ی مرحومه استاد سپاسگزارم.باشد که روزی مهربانی چون خون در رگان این جامعه جاری شود. پس عفو کنید و گذشت کنید مگر دوست ندارید خداوند بر شما ببخشاید؟ نور/ ۲۲
