تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۱۰/۰۴ ساعت ۱۵:۴۳
کد مطلب : ۱۹۴۴۷۸
خوزستان در حسرت استعفاي مديران بی‌كفایت
نويد قائدي
ای‌کاش مانند جوامع توسعه‌یافته در کشور ما سنت حسنه استعفا معنا و مفهوم داشت. مانند همان کشورهايي که سياسيون عملکرد آن‌ها را به هيچ می‌انگارند و رسانه ملي ما کوچک‌ترین اعتراض آن‌ها را در صدر اخبار می‌کند تا بتواند ضعف‌های دروني را براي مردم بی‌اهمیت جلوه دهد. طي سال‌های گذشته انواع مصائب و مشکلات که در طول تاريخ شهر اهواز سابقه نداشته بر مردم تحمیل‌شده است، مشکلاتي که نمی‌توان همه آن‌ها را به گردن طبيعت انداخت، و سهم بالاي بی‌تدبیری و عدم توانمندي مديران در آن کاملاً مشهود است.
جالب است در بخش عمده‌ای از وقايع رخ‌داده، تقريباً اکثر مديران حاضر نيستند حتي بخش کوچکي از مسئوليت را به عهده گيرند و حداقل از مردم عذرخواهی کنند. طي مصاحبه‌ها و حتي برنامه‌های زنده سيماي استان هيچ اثري از پذيرش بار مسئوليت که براي آن مزد و مواجب می‌گیرند مشهود نيست، و تنها مشي غالب فرافکني و توجيه است. معمولاً علل وقوع حوادث قهر طبيعت و يا بی‌تدبیری مديران قبل و نبود بودجه و امکانات ذکر می‌شود، حوادثي همچون گردوغبار، باران خارج از عرف، خشک‌سالی، سیلاب‌های غیرقابل‌کنترل، آلاینده‌ها و... سال‌هاست در صدر اين اخبار قرار دارند.
چرا اين مديران بی‌تدبیر نمی‌دانند وقوع چنين حوادثي همه‌روزه در اکثر نقاط دنيا رخ می‌دهد، در دنياي امروز صرف ندانستن و نتوانستن محلي از اعراب ندارد، علوم و فنون آن‌چنان پيشرفت کرده که بررسي و پیش‌بینی آينده جزع رضوی يک سيستم مدیریت است. اگر اولين دليل مديران اين شهر نبود پول و اعتبار لازم و دوم نبود ابزار و امکانات است؟ با فرض صحيح بودن اين مدعا اگر شما به وجود چنين ضعف‌هایی اشراف داريد و می‌دانید با چنين شرايطي نمی‌توانید براي مردم اين شهر محروم کاري کنيد، چرا بی‌مهابا قبول مسئوليت می‌کنید و به حقوق مردم تجاوز می‌کنید؟ حال که قبول مسئوليت کرديد چرا در قبال اشغال صندلي مديريت خود و صدماتي که به مردم می‌زنید پاسخگو نيستيد؟ جالب است بدانيد اکثر مديران خود را افرادي فداکار می‌دانند که از خود و خانواده گذشته و فقط خود را وقف مردم کرده‌اند.
اگر کشور و استان واقعاً براي اجراي پروژه‌های ضروري شهر اهواز مانند فضاحت فعلي آب و فاضلاب که منشأ چندين ساله دارد، پول و اعتباري ندارد و تاکنون کمک شاياني نکرده است چرا شفاف به مردم اعلام نمی‌کنید تا بدانند با يک دولت ورشکسته طرف هستند و نبايد انتظاري داشته باشند,اگر تزریق‌شده چرا گزارش شفاف عملکرد ارائه نمی‌شود،چرا مشخص نمی‌شود نحوه مطالعات پروژه‌ها و عملکرد پيمانکاران و نحوه نظارت در حوزه آب و فاضلاب شهر چگونه است که تاکنون خروجي نداشته است. اگر پول و اعتبار بوده ولي شما توان مديريت علمي را نداشته‌اید چرا به حقوق مردم تجاوز می‌کنید که نتيجه بروز خسارت مادي و معنوي به تمام شهروندان بی‌گناه اين شهر باشد.
حال که قبول مسئوليت نمی‌کنید و در اين شهر حوادثي مانند فوت تعدادي از عزيزان در بيمارستان امام خميني اهواز اتفاق افتاده، تعداد زيادي از زن و بچه مردم در گنداب فاضلاب در منازل گرفتارشده‌اند که نتيجه وقوع انواع امراض است، چرا دستگاه‌های نظارتي و قضايي به اين موضوع ورود نمی‌کنند، تا به داد مردم برسند. اگر اين اتفاق ناگوار غرق شدن دوروزه شهر اهواز که کلیپ‌های تراژيک آن در تمام رسانه‌های جهان منتشر در حال نمايش است، در يک کشور توسعه‌یافته بود جمع کثيري از مسئولان شهر و استان و کشور استعفا می‌دادند و شايد اگر در کشور ژاپن بود بعضي از مديران متعصب سامورايي خودکشی می‌کردند که این‌گونه باعث زجر مردم خود شده‌اند.
اما در شهر بی‌پناه اهواز که ضعف مديريت بيداد می‌کند، دريغ از يک استعفاي خشک‌وخالی که حداقل دل مردم را به آينده اميدوار کند، اين موضوع نشان می‌دهد مديران همچون کوهي استوار به صندلي مديريت تکيه خواهند زد و با چنگ و دندان و لابی‌گری و البته فداکاري و احساسي دين و تکليف نخواهند گذاشت ياس و ناامیدی القاشده از سوي دشمن و البته تحریم‌ها بر مردم اثري داشته باشد.
ای‌کاش مانند جوامع توسعه‌یافته در کشور ما سنت حسنه استعفا معنا و مفهوم داشت. مانند همان کشورهايي که سياسيون عملکرد آن‌ها را به هيچ می‌انگارند و رسانه ملي ما کوچک‌ترین اعتراض آن‌ها را در صدر اخبار می‌کند تا بتواند ضعف‌های دروني را براي مردم بی‌اهمیت جلوه دهد. طي سال‌های گذشته انواع مصائب و مشکلات که در طول تاريخ شهر اهواز سابقه نداشته بر مردم تحمیل‌شده است، مشکلاتي که نمی‌توان همه آن‌ها را به گردن طبيعت انداخت، و سهم بالاي بی‌تدبیری و عدم توانمندي مديران در آن کاملاً مشهود است.
جالب است در بخش عمده‌ای از وقايع رخ‌داده، تقريباً اکثر مديران حاضر نيستند حتي بخش کوچکي از مسئوليت را به عهده گيرند و حداقل از مردم عذرخواهی کنند. طي مصاحبه‌ها و حتي برنامه‌های زنده سيماي استان هيچ اثري از پذيرش بار مسئوليت که براي آن مزد و مواجب می‌گیرند مشهود نيست، و تنها مشي غالب فرافکني و توجيه است. معمولاً علل وقوع حوادث قهر طبيعت و يا بی‌تدبیری مديران قبل و نبود بودجه و امکانات ذکر می‌شود، حوادثي همچون گردوغبار، باران خارج از عرف، خشک‌سالی، سیلاب‌های غیرقابل‌کنترل، آلاینده‌ها و... سال‌هاست در صدر اين اخبار قرار دارند.
چرا اين مديران بی‌تدبیر نمی‌دانند وقوع چنين حوادثي همه‌روزه در اکثر نقاط دنيا رخ می‌دهد، در دنياي امروز صرف ندانستن و نتوانستن محلي از اعراب ندارد، علوم و فنون آن‌چنان پيشرفت کرده که بررسي و پیش‌بینی آينده جزع رضوی يک سيستم مدیریت است. اگر اولين دليل مديران اين شهر نبود پول و اعتبار لازم و دوم نبود ابزار و امکانات است؟ با فرض صحيح بودن اين مدعا اگر شما به وجود چنين ضعف‌هایی اشراف داريد و می‌دانید با چنين شرايطي نمی‌توانید براي مردم اين شهر محروم کاري کنيد، چرا بی‌مهابا قبول مسئوليت می‌کنید و به حقوق مردم تجاوز می‌کنید؟ حال که قبول مسئوليت کرديد چرا در قبال اشغال صندلي مديريت خود و صدماتي که به مردم می‌زنید پاسخگو نيستيد؟ جالب است بدانيد اکثر مديران خود را افرادي فداکار می‌دانند که از خود و خانواده گذشته و فقط خود را وقف مردم کرده‌اند.
اگر کشور و استان واقعاً براي اجراي پروژه‌های ضروري شهر اهواز مانند فضاحت فعلي آب و فاضلاب که منشأ چندين ساله دارد، پول و اعتباري ندارد و تاکنون کمک شاياني نکرده است چرا شفاف به مردم اعلام نمی‌کنید تا بدانند با يک دولت ورشکسته طرف هستند و نبايد انتظاري داشته باشند,اگر تزریق‌شده چرا گزارش شفاف عملکرد ارائه نمی‌شود،چرا مشخص نمی‌شود نحوه مطالعات پروژه‌ها و عملکرد پيمانکاران و نحوه نظارت در حوزه آب و فاضلاب شهر چگونه است که تاکنون خروجي نداشته است. اگر پول و اعتبار بوده ولي شما توان مديريت علمي را نداشته‌اید چرا به حقوق مردم تجاوز می‌کنید که نتيجه بروز خسارت مادي و معنوي به تمام شهروندان بی‌گناه اين شهر باشد.
حال که قبول مسئوليت نمی‌کنید و در اين شهر حوادثي مانند فوت تعدادي از عزيزان در بيمارستان امام خميني اهواز اتفاق افتاده، تعداد زيادي از زن و بچه مردم در گنداب فاضلاب در منازل گرفتارشده‌اند که نتيجه وقوع انواع امراض است، چرا دستگاه‌های نظارتي و قضايي به اين موضوع ورود نمی‌کنند، تا به داد مردم برسند. اگر اين اتفاق ناگوار غرق شدن دوروزه شهر اهواز که کلیپ‌های تراژيک آن در تمام رسانه‌های جهان منتشر در حال نمايش است، در يک کشور توسعه‌یافته بود جمع کثيري از مسئولان شهر و استان و کشور استعفا می‌دادند و شايد اگر در کشور ژاپن بود بعضي از مديران متعصب سامورايي خودکشی می‌کردند که این‌گونه باعث زجر مردم خود شده‌اند.
اما در شهر بی‌پناه اهواز که ضعف مديريت بيداد می‌کند، دريغ از يک استعفاي خشک‌وخالی که حداقل دل مردم را به آينده اميدوار کند، اين موضوع نشان می‌دهد مديران همچون کوهي استوار به صندلي مديريت تکيه خواهند زد و با چنگ و دندان و لابی‌گری و البته فداکاري و احساسي دين و تکليف نخواهند گذاشت ياس و ناامیدی القاشده از سوي دشمن و البته تحریم‌ها بر مردم اثري داشته باشد.
