گروه سیاسی: احمد زیدآبادی در کانال تلگرامی خود نوشت: دکتر نورعلی تابنده (مجذوبعلی شاه) قطب دراویش شاه نعمتالهی به رحمت حق پیوست. در طول زعامت او بر جامعۀ دراویش شاه نعمتالهی، مشکلات زیادی برای بسیاری از پیروان او از سوی حکومت پدید آمد که در تاریخ این حلقۀ عرفانی بیسابقه بود. در حقیقت، درویشانی که در کمال مسالمتجویی و آرامش به حیات معنوی خود مشغول بودند با به قدرت رسیدن محمود احمدینژاد، مورد تهاجم بیدلیل قرار گرفتند و حسینیهشان در قم تخریب و ویران شد.
این اقدام ظاهراً با تحریک فقیهانی صورت گرفت که درک و دریافت فقهی خود را تنها صورت واقعی دین تصور میکنند و هرگونه برداشت صوفیانه و حتی فلسفی از دیانت را بعضاً به سرحد تکفیر میرسانند! بدین ترتیب درویشان بیدختی با چالشی از سوی حکومت روبرو شدند که آنان را ناخواسته درگیر سیاست کرد. گرچه مجذوبعلی شاه به دلیل سابقۀ فعالیتهای سیاسیاش بخصوص در "جمعیت دفاع از آزادی و حاکمیت ملت ایران" بر کنار از سیاست نبود، اما او پس از دستیابی به موقعیت قطب در جامعۀ درویشان، عمده تلاش خود را معطوف تبیین مفاهیم عرفانی کرد و بنابراین، درگیر شدن جامعۀ درویشان در سیاست ریشه در تحریکات و آزار و اذیتهای نهادی حکومتی و دخالت در امور آنان داشت.
درویشان سابقهای به قدمت تاریخ اسلام در ایران دارند و نوع سلوک و اخلاق فردی و اجتماعی آنان همواره یکی از مؤلفههای زندگی مداراجویانه در جامعۀ ما بوده است. این سلوک را من، هم در دوران همبندی با درویشان زندانی در زندان رجاییشهر کرج و هم در دورۀ حضورم در گناباد در بین اهالی بیدخت از نزدیک تجربه کردم. آنها مردمی با صفا و مهربان و اهل گذشت و ایثارند و ستمی که بر آنان رفت، جای کمترین توجیهی ندارد.
باری، به نظرم زندگی جامعۀ درویشان بیدختی رو به عادی شدن بود که حوادث بهمن ماه سال 96 در خیابان پاسداران پیش آمد. کاش این حوادث هرگز اتفاق نیافتاده بود. بر اثر این حوادث شمار بسیاری از درویشان حتی برخی به صورت خانوادگی به حبسهای طولانی مدت محکوم و به زندانهای مختلف کشور تبعید شدند. رنج ناشی از این وضعیت بارها آنها را به اعتصاب غذا واداشته اما عملاً از آلام و مصائبشان نکاسته است.
امید است که در پی وفات مجذوبعلی شاه، دستگاه قضا تجدیدنظری اساسی در احکام سنگین دراویش اعم از زن و مرد به عمل آورد و به این تراژدی غمبار یک بار و برای همیشه پایان دهد. در آخر از تضییع حق و حقوق دراویش گنابادی نمیتوان بدون یادی از شیخ مهدی کروبی سخن به میان آورد. کروبی یگانه روحانی و دولتمردی بود که یک تنه به دفاع و حمایت از دراویش همت گمارد و از هر کوششی در جهت کاهش فشارها علیه جامعۀ آنان دریغ نکرد. باشد که در کنار آزادی درویشان، شیخ محصور هم به اتفاق میرمحصور و همسر گرامیاش از بند حصر رهایی یابند.