اگر مقصر گرانی، حباب، احتکار و تحریم است؛ پس مسئولان چه وظایفی دارند؟

گروه اقتصادی: از اوایل سال ۱۳۹۷ که زمزمه‌های خروج ترامپ از برجام تاثیر روانی عمیقی بر سیاست و اقتصاد کشور گذاشته بود و کم کم نرخ ارز از حدود ۳۰۰۰ تومان به سرعت رشد کرده و رفته رفته سایر بازارها و کالاها هم به سرعت ملتهب شده و تا امروز که در اواخر بهار ۱۳۹۹ هستیم این التهابات و گرانی‌ها همچنان ادامه دارد.در این دوران حدودا دو ساله، پاسخ مسئولان به علت تورم و گرانی؛ عموماً فشار تحریم‌ها، حباب، دلال‌بازی و احتکار و در نهایت دستگیری سلطان‌هایی با تاج‌و‌تخت گوناگون از سکه و دلار تا همین اخری سلطان آرد بوده است!
سوالی که در این میان شکل می‌گیرد این است که مگر مثلا یک ایتالیایی و یک آرژانتینی و یک ژاپنی نمی‌تواند احتکار کند یا دوست داشته باشد که اجناس و کالاهایی که در اختیار دارد را گران‌تر به فروش برساند؟ آیا این ذات طمع‌کاری و کسب سود بیشتر فقط مختص همین دلال‌های ایرانی است؟ البته که نه! این خصلت‌ها در بسیاری از انسان‌ها وجود دارد و در بهترین جوامع انسانی و با سطح فرهنگ اجتماعی بسیار بالا هم افرادی با این ویژگی‌ها یافت می‌شوند، مساله اما به قوانین و ساختار صحیح و نظارت‌های درست و به‌جا از طرف مسئولان و البته رفتار مردم برمی‌گردد.(مثل ثبت‌نام ۶ میلیون نفر برای دریافت ۲۵ هزار خودروی بی‌کیفیت و بشدت گران)
چرا در کشور ما حتی زمین و مسکن هم احتکار می‌شود؟ولی در کشورهای دیگر برای پیش‌گیریا ز وقوع احتکار هم کالاها برنامه ریزی دقیق شده است؟ اصلا چرا باید کالاها و بازارها دائم دچار التهاب شوند؟ پس مسئولان چکاره هستند؟ برای چه حقوق و مزایا دریافت می‌کنند؟ برای اینکه پس از التهاب و گرانی چند برابری، ورود کنند و اندکی از گرانی چند برابری را کاهش دهند؟در عرض چند ماه چند مواد غذایی که مورد نیاز و از اصلی‌ترین موارد در سبد غذایی مردم است، گران می‌شود، یک برهه پیاز، یک برهه رب گوجه‌فرنگی یک برهه لبنیات و همینطور بحران ادامه دارد، گرفتار مشکلاتی هستیم که نمی‌دانیم از آن رهایی می‌یابیم یا نه.
مردم وقتی می‌بینند ارزش سرمایه‌ای که دارند با سو مدیریت آقایان روزبه‌روز کمتر می‌شود، به‌دنبال افزایش آن هستند و البته ناچارند، آیا چاره دیگری دارند؟ کسی شاید ۳۰ سال زحمت کشیده است و مثلا بازنشسته شده و ۱۰۰ میلیون گرفته وقتی با ۱۰۰ میلیون در سال قبل می‌توانست سه خودرو بخرد اما الان فقط می‌تواند یک خورود بخرد، معلوم است که به‌دنبال افزایش سرمایه خود می‌رود، شب می‌خوابد صبح روز بعد از ارزش پولش کم شده، پس برای بالا بردن ارزش پول خود به خرید و فروش خودرو و یا هرچیز دیگری روی می‌آورد،  چون چاره دیگری ندارد.
متاسفانه مسئولان به‌جای ترسیم برنامه‌های علمی و اقتصادی و پشتيبانى از توليدکنندگان و هدایت نقدینگی به‌سمت تولید که باعث افزایش اشتغال و همچنین صادرات و در کنار این كنترل تورم می‌شود، تلاش می‌کنند با دستور دادن و امر و نهی مشكلات بازار را حل كنند؛ کاش مسئولان نسبت به مسئولیتی که برای این مردم دارند اندکی مسئولیت‌شناس بودند.