سوءتفاهمی برای آقای رئیس

گروه سیاسی
با نگاهی به اظهارنظرهای محمدباقر قالیباف از زمانی که به کرسی ریاست مجلس تکیه زده است شاهد هستیم که ظاهرا سوءتفاهمی برای او در مورد جایگاه رئیس مجلس ایجاد شده است. سوءتفاهمی که باعث شده تا او تصور کند رای و نظرش بیشتر از سایر نمایندگان باید اثرگذار باشد.
یکی از انتقاداتی که نمایندگان مجلس دهم به رئیس آن وارد می‌دانستند همین بود که علی لاریجانی در مقاطع حساس برای خود نقشی فراتر از سخنگویی مجلس و مدیریت جلسات آن قائل بود. از ارتباط مستقیم گرفتن با دفتر رهبری تا حضور در تصمیم‌گیری‌های کلان بدون در نظر گرفتن نظر اکثریت مجلس و... این منتقدان رئیس سابق مجلس بر این عقیده بودند که لاریجانی با چنین اقداماتی پارلمان را دور می‌زند و جایگاه دیگر نمایندگان را مخدوش ساخته است. بسیاری یکی از ریشه‌های تنزل جایگاه مجلس در ساختار تصمیم‌گیری کشور را همین رفتارها می‌دانستند.
در مجلس یازدهم نیز ظاهرا شاهد تکرار همان شیوه علی لاریجانی از سوی محمدباقر قالیباف هستیم.
به عنوان مثال می‌توان به نشست‌های اخیر او با اعضای کمیسیون‌های مجلس اشاره داشت. او در این جلسات تاکید دارد که میان اعضای کمیسیون‌های تخصصی مجلس و او می‌باید برنامه‌ای رهبردی تعریف شود و کمیسیون‌ها نیز بر اساس همین برنامه حرکت کنند و یا نخستین حضور قالیباف در برنامه‌ای تلویزیونی که به بهانه رونمایی از طرح اقتصادی مجلس بود و سخنانی در آن مطرح شد که گویی رئیس مجلس خود را در جایگاهی فراتر از سایر نمایندگان می‌پندارد.
پرسشی که می‌توان از آقای قالیباف پرسید آن است که بر مبنای کدام قانون و آئین‌نامه اعضای کمیسیون‌های مجلس باید بر مبنای «برنامه راهبردی» رئیس مجلس اقدام کنند و یا بر اساس کدام شرح وظیفه از ریاست مجلس است که او طرح اقتصادی خود را به نام تصمیمم مجلس و از طریق رسانه عمومی به مردم عرضه کند؟
تمایل شهردار اسبق تهران به حضور میدانی در تصمیم‌گیری‌ها کاملا قابل درک است و شاید در برخی موارد نیز مثمر ثمر بوده باشد اما او اکنون رئیس پارلمان کشور است و نه شهردار پایتخت و یا فرمانده نیروی انتظامی، در نتیجه ضروری است تا کنشگری متفاوتی را در دستور کار خود قرار دهد.
ممن است برخی تصور کنند که چنین موضوعی چندان جای طرح ندارد و می‌توان از کنار آن گذر کرد اما همانطور که گفته شد این مسئله همان نقطه‌ای است که سبب انحراف مجلس از مسیر صحیح و قانونی خود و همینطور تنزّل جایگاه آن خواهد شد؛ مسئله‌ای که در سال‌های اخیر آسیب‌های فراوانی را ایجاد کرده است.
حال باید منتظر ماند و دید که آیا قالیباف که بیشتر یک مدیر اجرایی به نظر می‌آید تا مسئولی اهل قانونگذاری می‌تواند تغییری در الگوی رفتاری خود ایجاد کند؟ و یا سوال مهم‌تر آنکه دیگر نمایندگان مجلس شورای اسلامی تا چه زمانی این سوءتفاهم برای آقای رئیس را تحمل خواهند کرد. نمایندگانی که پیش از انتخاب شدن و در دوران تبلیغات انتخاباتی یکی از شعارهای خود را بازگرداندن جایگاه مجلس به آنچه در قانون اساسی مورد تاکید قرار گرفته است می‌دانستند و حالا در آزمونی دشوار قرار گرفته‌اند، میان همراهی با رئیس اصولگرای مجلس و یا حراست از جایگاه قوه مقننه.