آقای قالیباف، شنیدید؟

گروه سیاسی
سفر چند روزه محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی به استان خوزستان با بازتاب‌های متفاوتی همراه بود. صداوسیما و رسانه‌های جریان حامی رئیس مجلس به گونه‌ای از این سفر گفتند که گویا حضور آقای قالیباف در شهرهای خوزستان با معجزه‌هایی همراه بوده و روزگار مردم این دیار با سفر رئیس مجلس از شرایط بدی که سال‌هاست در آن گرفتار آمده‌اند به بهترین وضعیت ممکن تغییر یافته است. رسانه‌های جریان منتقد مجلس اصولگرا اما از آن سوی بام بر زمین افتادند و تمامی اظهارنظرهای خود درباره این سفر را به انتخابات1400 محدود کردند و تنها صدایی که از آنان در این باره شنیده شد دیدگاه‌های سیاست‌زده‌ای بود که سفر قالیباف به خوزستان را مساوی با سفری تبلیغاتی برای انتخابات می‌دانست. واقعیت اما این است که این سفر نه معجزه‌ای را رقم زده است و نه فقط می‌توان آن را تبلیغات زودهنگام انتخاباتی دانست. در ادامه به وجوه مثبت و منفی چنین سفرهایی از سوی مسئولان ارشد کشور می‌پردازیم.
وجوه منفی این قبیل سفرها غلبه رویکرد پوپولیستی و عوام‌فریبانه آن و همینطور تاکید بر جنبه تبلیغاتی چنین سفرهایی است. آنچه در سفر محمدباقر قالیباف به شهرهای خوزستان شاهد بودیم نیز این وجه منفی را با خود به همراه داشت. با نگاهی به گزارش‌های خبری صداوسیما از سفر رئیس مجلس به خوزستان شاهد نوعی تصویرگری قهرمانانه از او هستیم، در حالی که شخصِ قالیباف هم به خوبی از این نکته آگاه است که سفری چهار روزه به خوزستان نمی‌تواند مشکلات ریشه‌داراین استان را برطرف سازد و آنچه مطالبه مردم است نه بازی تبلیغاتی و سیاسی با مشکلات آنان، بلکه حل‌وفصل واقعی آن‌ها است.
اما این گونه سفرهای مسئولان به استان‌های مختلف وجه مثبتی هم دارد که در انتقادات به سفر قالیباف به استان خوزستان کمتر به آن توجه نشان داده شده است. وجه مثبت این سفرها شنیدن صدای مردم است. این یک واقعیت تلخ است که کسر قابل توجهی از مسئولان کشور در سطوح مختلف به دلایل مختلف از جامعه فاصله گرفته‌اند و صدای واقعی مردم به گوش آن‌ها نمی‌رسد، محدود شدن کانال‌های اطلاع‌رسانی به مقامات و عدم مواجهه مستقیم و بدون واسطه مسئولان با جامعه سبب آن شده است که میان آنچه به‌عنوان صدای مردم به مسئولان می‌رسد با صدای واقعی اکثریت قریب به اتفاق اقشار مختلف جامعه فاصله‌ای عمیق و جدی به وجود بیاید. چنین سفرهایی به ویژه اگر از جنس ارتباط مستقیم و بی واسطه با مردم نیز باشد، مانند آنچه در سفر رئیس مجلس به خوزستان تا حدودی شاهد بودیم، ممکن است بتواند اندکی از واقعیت‌های مشکلاتی که در زندگی روزمره مردم وجود دارد را به گوش آنان برساند.
درددل‌های کارگران معترضی که ماه‌هاست از دریافت حقوق حداقلی خود محروم هستند و یا از نزدیک مشاهده کردن فقر و مشکلات جدی اقشار ضعیف جامعه و شنیدن صدای آنان علاوه بر آنکه شاید بتواند اندکی از آلام و گلایه‌های مردم را بکاهد، می‌تواند واقعیت‌های بسیار تلخ موجود در جامعه را به گوش مسئولانی که ظاهرا بی خبر از جامعه خود هستند برساند.
حال باید منتظر ماند و دید که نتیجه سفر رئیس مجلس به استان خوزستان چه خواهد بود و در آینده کدام یک از وجوه مثبت و یا منفی سفرهای این چنینی پررنگ‌تر خواهد شد؛ تبلیغات سیاسی و یا شنیده شدن صدای مردم؟!