بهار نیوز - اين «اعتدال» است يا «انفعال» آقاي روحاني؟!

تداوم اين مسير (خصوصا در صورت عدم به نتیجه رسیدن مذاكرات هسته‌ای) يقينا به ضرر دولت و شخص آقاي روحاني است. تيم مديريتي دولت بسيار ناهمگون، سردرگم و منفعل است. استراتژي مشخصي در حوزه‌هاي مختلف ندارد و در همين راستاست كه اين روزها مدام از زبان مردم در كوچه و خيابان‌ مي‌شنويم: اين هم از روحاني!

گروه سياسي: همه فعالان ضددولت، فعال‌تر شده‌اند. با انبوهه رسانه‌ای و تبلیغاتی؛ از صدا و سیما گرفته تا لشكری از رسانه‌های اسم و رسم دار و البته مایه‌دار مكتوب و مجازی!! در تمام حوزه‌ها؛ از سياسي گرفته تا دیپلماسی؛ از فرهنگ، هنر و سینما تا هدایت جامعه و مبارزه با منكرات با 4000 موتورسوار! اما ظاهرا و بیش از همه اینها، روحانی و دولتش، از خودش و اطرافیانش چوب می‌خورد! می‌پرسید چرا؛ خلاصه می‌گوییم، بی مقدمه و بسیار موجز و تیتروار!

در امور اجرايي؛ یكی از بهترین وزیران دولت به دلیل دفاع بد و ناهماهنگ مدافعانش در مجلس به صورت ناپلئونی از وزارت افتاد و تیم پارلمانی دولت و رییس‌جمهور ناتوان و سردرگم بود به نحویكه در انتخاب نمایندگانی كه حاضر بودند از دكتر فرجی‌دانا دفاع منطقی و قوی كنند (مطهری و پزشكیان) را نادیده گرفته و شخص رییس‌جمهور هم حتی حاضر نشد برای دفاع از وزیر محجوبش به مجلس برود. در بسياري از استان‌ها مديران دولت قبل همچنان تركتازي مي‌كنند و وزيران دولت روحاني علنا مي‌گويند توان تغييرات آنها را نداريم زيرا در مجلس اصولگرايان با خطر استيضاح مواجه خواهيم بود و سرنوشت فرجی‌دانا را خواهیم داشت!

در عرصه فرهنگ حتي اجازه اكران فيلم‌هاي سينمايي را از دولت گرفته‌اند و از طرف دیگر كار به جایی رسیده كه اغلب كنسرت‌هاي موسيقي كه تا همين يكی دو سال پيش و در دولت كريمه اجازه برگزاري داشتتد به فعل‌هاي حرام تبديل شده و يكي پس از ديگري خصوصا در شهرستان‌ها لغو مي‌شوند!

در عرصه اجتماعی، همين موضوع روز (حوادث اصفهان) و انفعال دولتمردان روحاني و خود او در اعلام موضع رسمي و پاسخگويي به افكار پريشان جامعه به خوبي نشان مي‌دهد كه دولت «اعتدال» عملا به سوي «انفعال» سوق داده شده است. هيچ مقاومتي در عرصه مديريتي در بين مديران كلان دولت ديده نمي‌شود. بسیاری از آنها از قبل دست‌ها را بالا برده و بازی را به حریف واگذار كرده‌اند.

در عرصه رسانه‌اي، دولت با كلافي سردرگم مواجه است و با تيمي ناهمگون حتي در بديهيات امور رسانه‌اي نيز ناكارآمد نشان مي‌دهد. مدیران همین دولت كه زورشان به رسانه های طیف مقابل نمی‌رسد، مسبب و عامل توقیف سایت خبری حامی خود می‌شوند و در اتفاق جالب دیگری روزنامه دولت تيتر و خبر مي‌زند كه حقوق بازنشستگان 50درصد افزايش مي‌يابد، تا دولت را مضحكه كند!
وقتي ريشه اين خبط را پيگيري مي‌كنيد متوجه درگيري و نزاع‌هاي داخلي بازمانده از تيم‌هاي قبلي مي‌شويد و جالب‌تر اينكه در اين پيگيري در مي‌يابيد حقوق برخي از افراد در برخي رسانه‌هاي دولتي همچنان بالاي 10ميليون تومان است! رسانه هایی كه ميزان تاثيرگذاري‌شان در جامعه، از يك رسانه گمنام محلي و يا يك سايت خبري هم كمتر است در حالي كه بالاترين عضو چنين رسانه‌اي محال است بالاتر از 1/5 ميليون حقوق بگيرند!

وزارت‌خانه مربوطه، هراس‌آلود و شتابانه به خاطر يك جوسازي يك سايت كم‌مخاطب افراطيون، مدير باشگاه را زير فشار مي‌گذارد تا برنامه‌ريزي‌هايي كه اتفاقا ريشه در مديران قبلي داشته را كن‌ لم‌ يكن كند! استانداران ضعيف در بسياري از استان‌ها حتي جرات تغيير مديران كل استان‌هاي خود را ندارند، و...!

اما طيف مقابل كه اين همه انفعال و وادادگي و عقب‌نشيني را ملاحظه و مشاهده مي‌كند اعتماد به نفس بيشتري گرفته و طرح پشت طرح وارد مجلس مي‌كند! در عرصه جامعه و پس از 35 سال، حضرات به فكر اجراي طرح امر به معروف افتاده‌اند كه البته پيش درآمدش را اين روزها شاهد هستيم! مخالفت دولت هم يقينا تاثيري بر اراده پولادين طيف مقابل نخواهد داشت.

رئيس‌جمهور مدام در مصاحبه‌هايش و در هنگام سئوالات خاص سیاسی (مثلا موضوع حصر و زندانیان سیاسی و ....) می‌گوید كه این مسائل در حیطه وظایف او نیست و از مسووليت ديگر قواي كشور است از خود سلب مسووليت مي‌كند (در حالي كه طبق قانون اساسي، رییس جمهور بايد حافظ اجراي درست همین قانون باشد) اما درباره بديهي‌ترين امور اجرايي كشور كه به راحتي توسط برخي ديگر از قوا دخالت مي‌شود كمترين دفاعي از خود نمي‌كند. نمونه عيني‌اش سفارش و به عبارت درست‌‌تر تحكم و امريه كميسيون فرهنگي مجلس است كه از وزارت ارشاد رسما درخواست شده جلوي اكران فيلم‌هايي كه باب طبع حضرات پايداري و... نيست گرفته شود و ظاهرا همين گونه هم شده است!!

اين «اعتدال» است يا «انفعال» آقاي روحاني؟! تداوم اين مسير (خصوصا در صورت عدم به نتیجه رسیدن مذاكرات هسته‌ای) يقينا به ضرر دولت و شخص آقاي روحاني است. تيم مديريتي دولت بسيار ناهمگون، سردرگم و منفعل است. استراتژي مشخصي در حوزه‌هاي مختلف ندارد و در همين راستاست كه اين روزها مدام از زبان مردم در كوچه و خيابان‌ مي‌شنويم: اين هم از روحاني!