بهار نیوز - چرايي شكست و عقب‌نشيني فدراسيون فوتبال

ضربه‌اي كه امثال تاج و عابديني به فوتبال زدند

گروه ورزشي: عقب‌نشيني فدراسيون فوتبال در مقابل صدا و سيما در موضوع حق پخش تلويزيوني مسابقات فوتبال ليگ برتر، به دليل فشارهاي وارده غير ورزشي به اين نهاد ورزشي بوده است.

خبرنگار ورزشي بهارنيوز از برخي منابع موثق كسب اطلاع كرد، تعويق يك هفته‌اي بازي حساس پرسپوليس-استقلال نيز در راستاي فشارهاي همين نهادهاي غير ورزشي به فدراسيون بوده تا فوتبالي‌ها دست از مطالبات خود برداشته و به حداقل‌ها رضايت دهند زيرا به زعم آنها تداوم اين وضع و خصوصا برگزاري دربي پايتخت بدون پخش زنده تلويزيوني مي تواند تبعات غيرقابل پيش بيني براي كشور و خصوصا تهران در پي داشته باشد ضمن آنكه برخي مديران فوتبال نيز بدون ملاحظه، به راحتي تن به اين تحليل داده و بدون اينكه به كمترين و حداقلهاي حقوق درخواستي خود دست يابند به يكباره مثل يك بهمن برفي از روي كوه فرود آمده و ذوب شدند و حتي ادعاها و مطالبات همين دوشنبه گذشته خود در برنامه 90 را فراموش كردند. به هرحال سبك ماندن و به هرصورت ماندن در پشت ميزها هم در عرصه مديريتي، مديراني چون تاج را طلب مي‌كند!

همين فشارها و تحليل‌ها باعث شد كه برخي از مديران اصلي و البته هميشگي! فدراسيون (و نه الزاما شخص كفاشيان) به همين راحتي تن به اين عقب نشيني داده تا همچنان حق پخش تلويزيوني، لاينحل باقي بماند و البته خودشان پشت ميزهايشان تشريف داشته باشند! همين منابع گفته‌اند علي كفاشيان به دليل مخالفت با اين عقب‌نشيني‌ آشكار و اختلاف نظر با افرادي چون تاج، از روز گذشته سكوت كامل اختيار كرده است. دو روز قبل، امير عابديني به صراحت گفته بود اگر فشارها ادامه يابند، هيات رييسه فدراسيون تصويب كرده كه ليگ را تعطيل كند اما از حقوق مسلم باشگاهها نگذرد!

گفتني اينكه رقم درخواستي فدراسيون براي حق پخش تلويزيوني بالغ بر 180 ميليارد تومان براي يك فصل بود كه حالا به رقم حدودا 30 ميليارد توماني رضايت داده است! كه البته 6 ميليارد آن هم بايد توسط دولت! و نه صداوسيما تامين شود كه آن هم در حد يك وعده است! به همين علت، عقب نشيني آشكار فدراسيون كه حاصل سياستهاي اشخاص چسبيده‌اي چون تاج به فوتبال ايران است كاملا مشخص بوده و توضيحات تاج هم براي توجيه اين عقب نشيني‌ها هيچ كس را قانع نخواهد كرد. زيرا همگان مي دانند كه همين ميزان افزايش به 24 ميليارد تومان قبلا توسط صداوسيما داده شده بود و به جز وعده پرداخت يك رقم احتمالي 6 ميلياردتوماني آن هم توسط دولت و نه صدا و سيما، هيچ چيز عايد فوتبال نخواهد شد و در واقع فدراسيون حتي ذره‌اي نتوانست به مطالبات خود دست يابد و پيروز اين نبرد، صدا و سيما بود كه به دليل انحصاري بودنش در ايران، بازهم زورش چربيد و...!

البته برخي رسانه ها، اين عقب نشيني فدراسيون را به گونه‌اي ديگر تعريف كرده‌اند. سايت خبرآنلاين در همين زمينه نوشت: توافق بر سر حق پخش بازی‌های تلویزیونی جایی بیرون از تلویزیون و فوتبال، میان مجلس و نمایندگان دولت حل شد. توافق قیمت پایین تلویزیون و فوتبال حاصل توافقی بود که نظر کارشناسی اش را وزیر ورزش داده است. علی کفاشیان خود را در یک قدمی فتحی بزرگ می دید که ناکام ماند. اگرچه او و فدراسیونش گامی به پیش برداشتند اما این گام آنی نشد که رویایش را داشتند. آنها به دنبال حقی بودند که باشگاه ها باید از پی اش می جنگیدند. آنها دلخوش به حمایت وزارت ورزش بودند چون اولین بار این وزیر ورزش بود که یادآور شد حق فوتبال باید از تلویزیون گرفته شود اما در نهایت این فدراسیون بود که دور خورد و کفاشیان بود که عقبگرد را تجربه کرد.

همه چیز به زعم کفاشیان داشت خوب پیش می رفت. او درهای استادیوم ها را به روی دوربین ها بست و حتی توانست 90 را از سکه بیاندازد. باورش این بود که تا حداقل 2 برابر کردن حق پخش فاصله ای ندارد و فقط باید لیگ را تا نیم فصل به همین شیوه پیش می برد اما به یکباره دید چاره غیر از مصالحه ندارد. ...کفاشیان و دوستانش البته در مسیر این کشمکش امید به حمایت تیم ها داشتند اما تیم های نیمه دولتی بزرگ چون سپاهان حتی مدعی فدراسیون شدند. آنها که برای بودجه شان اصلا نیازی به این ارقام کوچک حق پخش ندارند و تصویب چنین قوانینی را باعث ایجاد موانع در کارشان می دانند به فدراسیون انتقاد هم کردند تا مشروعیت خواسته تیم کفاشیان در حمایت از حق باشگاه ها هم زیر سئوال برود اما ضربه آخر زمانی بود که برای جلسه مهم شورای نظارت بر صدا و سیما، نمایندگان دولت نظر وزارت ورزش را خواسته بودند.

جایی که همین حق ناچیز نظر کارشناسی عالی ترین نهاد تصمیم ساز ورزشی کشور بود. تصمیمی که شاید با منطق منتقدان سازگار باشد و مانع از تزریق بودجه بیشتر به چرخه معیوب فوتبال باشد. فوتبالی که بیشتر باشگاه هایش از دولت دستور مستقیم نمی گیرند اما بودجه شان را از بیت المال بر می دارند . تیمهایی که ترجیح شان ارتزاق از بودجه های مستقیم دولتی، آنهم بالاتر از سقف های مورد نظر وزارت ورزش است پس زیر بار هیچ حدی نمی روند.

پس در این کش و قوس کفاشیان دور می خورد اما بازنده نیست و شکست اصلی را تیم هایی چون استقلال و پرسپولیس و بخش خصوصی واقعی می خورند. تیم هایی که وابسته به بودجه های خارج از ردیف نیستند. حقی ضایع می شود که وزارت ورزش مدعی بازپسگیری اش بود اما اختلافات دامنه دار در بدنه فوتبال، این حق را ناگرفته باقی گذاشت.