چرنوبیل تا20هزارسال قابل سكونت نیست

 30 سال پیش انفجار راكتور شماره چهار نیروگاه هسته ای چرنوبیل شمار زیادی كشته و مصدوم برجای گذاشت، صدها هزار نفر را از خانه و كاشانه خود كوچاند و یك منطقه بزرگ با پیشرفته ترین تاسیسات و یك شهر با امكانات رفاهی عالی ویژه كاركنان این نیروگاه نیز غیرقابل استفاده شد. خبرگزاری اسپوتنیك در این باره گزارش داده است: اكنون میانگین خطر آلودگی رادیواكتیوی برای سلامتی انسان در منطقه چرنوبیل چهار بار كمتر از زمان وقوع سانحه در سال 1986 است ولی هنوز هم خطرناك می باشد.

«ایگور گراموتكین» مدیر و رییس پروژه كنترل نیروگاه اتمی چرنوبیل در پاسخ به این پرسش كه چه زمانی منطقه نیروگاه برای سكونت مناسب می شود؟ گفت: «نه زودتر از 20 هزار سال و اطراف چرنوبیل هم لا اقل سه هزار سال دیگر غیر مسكون باقی خواهد ماند». بنا به این گزارش، 2500 نفر در این نیروگاه در حال فعالیت هستند كه وظیفه دارند ساختمان جدید حفاظتی طاقی شكل را بالای تابوت بتنی كه بلوك شماره چهار را پوشانده قرار دهند، زیرا سرپوش قبلی زیر تأثیر عوامل طبیعی رو به ویرانی گذاشته كه بسیار خطرناك است و در این محل حدود 200 تن مواد رادیواكتیو وجود دارد.

به گزارش ایرنا، وقوع این حادثه در ساعت 1،24 دقیقه صبح 26 آوریل 1986 رخ داد، دولت شوروی را كه پرده آهنین دور مرزهای خود كشیده بود، به شدت غافلگیر كرد و بر اساس اطلاعات در دسترس پس از 36 ساعت تاخیر برای اطلاع رسانی، افكار عمومی جهان از آن آگاه و تخلیه ساكنان شهر كاركنان نیروگاه واقع در 30 كیلومتری آن آغاز شد. این واقعه با هزینه‌ای بالغ بر 200 میلیارد دلار پرخرج ترین حادثه تاریخ بشمار می‌رود و در زمان حاضر نیز اقدام ها برای تامین ایمنی راكتور منفجر شده نیروگاه هزینه های سنگینی در بردارد و مهمترین آن احداث طاق پوششی فولادی به ارزش 1.5 میلیارد یورو می باشد كه مراحل نهایی آن در حال تكمیل است.

بر اساس طرح موجود، طاق پوششی فولادی كه بنای برجای مانده از راكتور چهارم را به صورت كامل خواهد پوشاند، از نشت بیشتر مواد رادیواكتیو برای 100 سال آینده جلوگیری خواهد كرد و بودجه آن نیز از كمك بیش از 40 دولت تامین شده است. حتی با وجود استقرار این طاق فولادی پوشش جدید، مناطق پیرامونی منطقه ممنوعه 2600 كیلومتر مربعی از جنگل و زمین‌های باتلاقی در مرز اوكراین و بلاروس غیر قابل سكونت است و برای بازدید كنندگان بدون مجوز بسته می ماند و تقریبا این منطقه را باید از یاد رفته دانست.