اسکندر مختاری اظهار کرد: معماری به سبک رومی، نشانهی خودنمایی و از خودبیگانگی است. اگر به مبلمان، ماشین، لباس و سبک زندگی افرادی که از این نوع معماری برای خانه خود استفاده میکنند، دقت کنیم متوجه میشویم که با یکدیگر جور درمیآیند.او ادامه داد: این معماری، خودنماست و میخواهد خودش را بهگونهای دیگر معرفی کند، انتقاد و ضوابط بهتنهایی نمیتواند جلوی این سبک را بگیرد، به جای این موضوع، بهتر است به عواملی توجه کنیم که آن را بهوجود آوردهاند.وی معماری رومی را «معماری سرگشتگان» نامید و گفت: این معماری نشاندهنده هویت سرگشته جامعه ماست. انسان بهشکل ذاتی دنبال کیفیت و ارتقاءطلبی است، به همین علت افرادی که پول دارند، اما نمیدانند چگونه باید با کیفیت باشند، از این سبک استفاده میکنند.
او همچنین اظهار کرد: در برخی از این نوع معماریهای رومی که با هزینه بالا هم ساخته شدهاند، میتوان خلاقیت هنری را دید؛ اما از آنجایی که بهدنبال طبقه مرفه، طبقه متوسط نیز تمایل دارد خودنمایی کند، شاهد ساخت بناهای کپیشده درجه 2 و 3 رومی و کلاسیک هستیم. به همین ترتیب پیش برویم، کمکم در حاشیه شهر نیز این بناها ساخته میشوند.این پژوهشگر راه حل این موضوع را داشتن «سبقه شهرینشینی» دانست و گفت: اگر بتوانیم به یک جامعه شهری با ثبات دست پیدا کنیم، به این معنا که افراد سابقه شهرنشینی طولانیمدت داشته باشند و چند نسل از آنها در شهر ساکن شود، این نوع پدیدهها بهتدریج رنگ خواهد باخت.