روزنامه «وال استريت ژورنال» چاپ آمريكا براساس گفت و گو با شماري از افسران عاليرتبه ارتش آمريکا و کارشناسان امور نظامي به بررسي شرايط و تاکتيک هاي دو طرف در صورت وقوع جنگ بين ايران و آمريکا پرداخته و مي نويسد که به احتمال قوي، موثرترين روش اين کشور در مقابله با قدرت نظامي آمريکا استفاده از روش هاي چريکي و جنگ نامنظم خواهد بود.
در مقدمه اين تحليل از گزارش اخير دريادار «جاناتان گرينرت» فرمانده عملياتي نيروي دريايي آمريکا به مجلس سناي آمريکا نقل مي شود که در برابر ايران علاوه بر استفاده از برتري قدرت آتش و تجهيزات متعارف بايد روش هايي را در نظر گرفت که بتواند شيوه هاي جنگ نامنظم را خنثي نمود.
اشاره مشخص وي به احتمال استفاده ايران از قايق هاي تندرو و سبک براي حمله به ناوگان نيروي دريايي آمريکا در آب هاي خليج فارس بود. به گفته کارشناسان امور دفاعي، توان نيروهاي منظم ارتش ايران را بايد در حد يک ارتش مجهز به برخي از سلاح هاي آمريکايي محصول دهه ۱۹۷۰ ميلادي ارزيابي کرد. آمريکا به سادگي مي تواند نيروي هوايي و دفاع ضد هوايي ايران را منهدم کرده و با انجام حملات متمرکز از طريق هوا مراکز مهم هسته اي و نظامي ايران را هدف قرار دهد.
براي افزايش ميزان کارايي اين حملات به مراکز هسته اي ايران که در عمق زمين ساخته شده اند پنتاگون با سرعت در حال روزآمد کردن بزرگترين بمب هاي متعارف خود است تا بتواند به عمق بيشتري در درون اين استحکامات نفوذ کند.
وال استريت ژورنال از قول افسران عاليرتبه نيروي دريايي آمريکا نقل مي کند که ايران مسلما با استفاده از روش هاي جنگ نامنظم سعي خواهد کرد که در آب هاي خليج فارس به ناوگان دريايي آمريکا ضربه بزند. چنين روش هايي مي تواند به اندازه روش بمبگذاري کنار جاده ها که طي سال هاي اخير در افغانستان و عراق رواج يافته است براي نظاميان آمريکايي خطر ايجاد کند. ايران در تمام مقاطعي که تنش در سطح منطقه افزايش يافته تهديد کرده است که تنگه هرمز و مسير کشتيراني مهم براي انتقال نفت را مسدود خواهد کرد.
کارشناسان امور دفاعي ارزيابي مي کنند که احتمالا ايران تاکنون پنج هزار مين ضد کشتي انبار کرده است. اين مين ها از ابزارهاي انفجاري بسيار ساده که بر اثر برخورد منفجر خواهند شد تا مين هاي بسيار پيشرفته که مي توان در بستر دريا کار گذاشت، را شامل مي شوند.
کشف و خنثي کردن اين مين ها مي تواند براي نيروي دريايي آمريکا يک دردسر بزرگ ايجاد کند. در سال ۱۹۸۸ يکي از ناوهاي ترابري نيروي دريايي آمريکا با يکي از همين مين ها برخورد کرد و در معرض غرق شدن قرار گرفت. آمريکا به تلافي اين اقدام دو پايانه نفتي ايران را عملا نابود و چند کشتي را نيز غرق کرد. يک مورد ديگر از تسليحات ايران که مي تواند خطرناک باشد اژدرهايي است که ايران از روسيه خريداري کرده و آنها را مي توان از عرشه هر نوع کشتي شليک کرد. بنابر اين کشف موقعيت و رديابي آنها براي آمريکا دشوار خواهد بود. علاوه بر اين، چنين اژدرهايي را مي توان از زيردريايي ها نيز شليک کرد. ايران سه زيردريايي روسي مدل «کيلو» و احتمال چهار زيردريايي ساخت کره شمالي از مدل « يونو» دارد که قادر به حمل اين اژدرها هستند. وسيله ديگري که ايران با استفاده از آن مي تواند روش هاي جنگ نامنظم در آبهاي خليج فارس را پيش ببرد قايق هاي سبک و تندرو هستند. استفاده از تعداد بسيار زيادي از اين قايق هاي سبک و توپدار مي تواند امنيت يک ناو جنگي را به خطر بياندازد.
در اوايل سال ۲۰۰۸ تعداد بسيار زيادي از اين قايق هاي نيروي دريايي ايران، خود را به ناوگان دريايي آمريکا نزديک کردند. هيچ حادثه اي روي نداد ولي اين اقدام تحريک آميز براي نشان دادن خطر اين قايق ها صورت گرفت. روزنامه «وال استريت ژورنال» سپس مي افزايد که ايران علاوه بر نيروي دريايي آمريکا مسلما کشتي هاي غيرنظامي و باربري را نيز هدف خواهد گرفت. کشف و خنثي کردن تمام تهديدهاي ايران براي اين کشتي ها در آبراه دريايي پر رفت و امدي نظير تنگه هرمز تقريبا غيرممکن است. ده سال پيش در دوران رياست دونالد رامسفلد بر وزارت دفاع آمريکا يک تمرين جنگي بر اساس شرايط احتمالي وقوع جنگ در آب هاي خليج فارس انجام شد. نتايج اين تمرين زنگ خطر جدي براي ارتش آمريکا بود چون در پايان آن مشخص شد که اگر نيروهاي مسلح ايران بتوانند به طور موثر از تمام روش هاي جنگ نامنظم استفاده کنند ضربات بسيار سنگيني به نيروي دريايي آمريکا خواهند زد.
نيروي دريايي آمريکا در سال هاي اخير روش هاي پيچيده و دقيق تري براي مين روبي بستر درياها ابداع کرده است و همزمان تجهيزات جديدي براي مقابله با موشک هاي زمين به دريا و اژدرهايي که ايران در اختيار دارد توليد شده است. نيروي دريايي آمريکا از ماهها پيش واحدهاي مين روبي بيشتري به ناوگان مستقر در آب هاي خليج فارس افزوده است. نگراني نيروي دريايي آمريکا بيش از آنکه موشک هاي دوربرد ايران باشد موشک هاي با برد کوتاه و سبک از نوع « اسکادز» است که آنها را مي توان روي هر سکوي در حال حرکتي نصب کرد و از کنترل رادارها گريخت.