تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۴/۱۱ ساعت ۱۲:۵۳
کد مطلب : ۱۳۲۷۲۸
اصلاح طلبان و دولت روحانی در برابر بازی انحرافی تندروها
چرا افراطيون بر تنور دو قطبی می‌دمند؟
گروه سياسي: سايت خرداد نوشت: این روزها رسانه های جریان منتقد دولت و اظهارنظرهای چهره های این جریان سیاسی را مرور کنید به وضوح یک خط و هدف گذاری در آن قابل مشاهده است، دمیدن بر تنور دو قطبی سازی که هدف آن به حاشیه کشانی دولت و اصلاح طلبان و غلبه حاشیه بر متن در شرایط و برهه حساس فعلی است.
در ابتدای امر آنان این حاشیه پردازی را با برش از سخنان رئیس جمهوری و تاویل و تفسیرهای عجیب و غریب از آن کلید زدند و فضا را به سمت بگو و مگوهای پینگ پنگی بردند، سپس در تکمیل این پروژه و به هنگامه ای که دیدند تنها این یک مسیر پاسخگو نیست، دست به کار شده و در قالب حمله و توهین به رئیس جمهوری در راهپیمیایی روز قدس و سپس از تریبون مراسم روز فطر بر تنوره این آتش دمیدند و اکنون در موج سوم در رسانه های خود اختلاف میان دولت و ارکان نظامی را پررنگ و مدعی هستند که دولت به سپاه حمله کرده و آنان در مقام پاسخگویی مدام این تعارضات را پررنگ می کنند.
هدف اما چیست؟
مهم ترین کارویژه دولت در شرایط فعلی چیست؟ شاکله بخشی به سازه دولت دوازدهم و برآمدن کابینه ای منسجم و توانمند برای پیش برد اهداف دولت در چهار سال پیش رو، اگر دلواپسان در مجلس دهم قدرت قابل توجهی داشته و این امکان و فرصت را برای اثر گذاری و در واقع مهار رئیس جمهوری در گزینش اعضای دولت داشتند، اکنون ترکیب مجلس دهم به نحوی نیست که آنان بتوانند بر این فضا آنگونه که مایل هستند، تاثیر گذار باشند.
به طور طبیعی برای جبران این خلاء آنان نیازمند حاشیه پردازی و ایجاد فضای دو قطبی هستند تا از یکطرف دوالت را درگیر در حواشی کرده و مانع تمرکز دو چندان آن برای تشکیل کابینه ای قوی شوند و از طرف دیگر در پررنگ شدن فضای دو قطبی آنان تمایل دارند که نمایندگان معتدل و میانه رو را بیمناک از همراهی با دولت کرده و چنین القا کنند که این همراهی با دولت به معنای موضع در برابر دیگر ارکان حاکمیت است.
با توجه به آنکه انتخابات با یک رای قاطع و مطلوب به نفع روحانی به پایان رسیده و او چهار سال دیگر در مقام ریاست جمهوری حضور دارد، این حجم از حملات نسبت به رئیس جمهوری منتخب بی سابقه است و علت نیز تنهاو تنها به همان نکته پیش گفته باز می گردد، رئیس جمهوری در ایام انتخابات گفت که اگر رای او قاطع باشد می تواند دست به کارهای بزرگ بزند و منتقدان پر و پا قرص دولت می خواهند پیش از آنکه روحانی به فکر ایجاد تغییرات بوده و با دست باز به سراغ ترمیم کابینه و پیش برد برنامه هایش حرکت کند، در همین اول کار دولت را در اقدامی پیش دستانه زمین گیر کنند.
از طرف دیگر انرژی و پتانسیل بدنه حامی دولت و جریان اصلاحات نیز معطوف به پاسخگویی و ورود به این مباحث حاشیه ای شده و از اساس آنان فرصت و زمینه برای پرداختن به موضوعات مهم و کلیدی و پیش برد برنامه های خود را نخواهند داشت، آنچنان که این روزها شاهدیم در رسانه های اصلاح طلب نیز بیش ترین حجم اخبار، واکنش به اقدامات اخیر علیه دولت بوده است.
حال با همه این اوصاف باید گفت که دولت و اصلاح طلبان می بایست به جای صرف وقت و انرژی خود برای ورود به این مباحث دو قطبی و تعارضاتی که هیچ ارزش افزوده ای برای دولت نداشته و در مسیر اهداف و اغراض جریان تندروها بوده و از اساس به دوام و بقای آنان در فضای سیاسی منجر خواهد شد، بی توجه به این حواشی به گلوگاه مهمی که در آن قرار داریم توجه و ذهن و انرژی و پتانسیل خود را برای برآمدن دولتی قوی و کارآمد که بتواند مطالبات عمومی و وعده های روحانی را محقق کند، معطوف دارند.
در ابتدای امر آنان این حاشیه پردازی را با برش از سخنان رئیس جمهوری و تاویل و تفسیرهای عجیب و غریب از آن کلید زدند و فضا را به سمت بگو و مگوهای پینگ پنگی بردند، سپس در تکمیل این پروژه و به هنگامه ای که دیدند تنها این یک مسیر پاسخگو نیست، دست به کار شده و در قالب حمله و توهین به رئیس جمهوری در راهپیمیایی روز قدس و سپس از تریبون مراسم روز فطر بر تنوره این آتش دمیدند و اکنون در موج سوم در رسانه های خود اختلاف میان دولت و ارکان نظامی را پررنگ و مدعی هستند که دولت به سپاه حمله کرده و آنان در مقام پاسخگویی مدام این تعارضات را پررنگ می کنند.
هدف اما چیست؟
مهم ترین کارویژه دولت در شرایط فعلی چیست؟ شاکله بخشی به سازه دولت دوازدهم و برآمدن کابینه ای منسجم و توانمند برای پیش برد اهداف دولت در چهار سال پیش رو، اگر دلواپسان در مجلس دهم قدرت قابل توجهی داشته و این امکان و فرصت را برای اثر گذاری و در واقع مهار رئیس جمهوری در گزینش اعضای دولت داشتند، اکنون ترکیب مجلس دهم به نحوی نیست که آنان بتوانند بر این فضا آنگونه که مایل هستند، تاثیر گذار باشند.
به طور طبیعی برای جبران این خلاء آنان نیازمند حاشیه پردازی و ایجاد فضای دو قطبی هستند تا از یکطرف دوالت را درگیر در حواشی کرده و مانع تمرکز دو چندان آن برای تشکیل کابینه ای قوی شوند و از طرف دیگر در پررنگ شدن فضای دو قطبی آنان تمایل دارند که نمایندگان معتدل و میانه رو را بیمناک از همراهی با دولت کرده و چنین القا کنند که این همراهی با دولت به معنای موضع در برابر دیگر ارکان حاکمیت است.
با توجه به آنکه انتخابات با یک رای قاطع و مطلوب به نفع روحانی به پایان رسیده و او چهار سال دیگر در مقام ریاست جمهوری حضور دارد، این حجم از حملات نسبت به رئیس جمهوری منتخب بی سابقه است و علت نیز تنهاو تنها به همان نکته پیش گفته باز می گردد، رئیس جمهوری در ایام انتخابات گفت که اگر رای او قاطع باشد می تواند دست به کارهای بزرگ بزند و منتقدان پر و پا قرص دولت می خواهند پیش از آنکه روحانی به فکر ایجاد تغییرات بوده و با دست باز به سراغ ترمیم کابینه و پیش برد برنامه هایش حرکت کند، در همین اول کار دولت را در اقدامی پیش دستانه زمین گیر کنند.
از طرف دیگر انرژی و پتانسیل بدنه حامی دولت و جریان اصلاحات نیز معطوف به پاسخگویی و ورود به این مباحث حاشیه ای شده و از اساس آنان فرصت و زمینه برای پرداختن به موضوعات مهم و کلیدی و پیش برد برنامه های خود را نخواهند داشت، آنچنان که این روزها شاهدیم در رسانه های اصلاح طلب نیز بیش ترین حجم اخبار، واکنش به اقدامات اخیر علیه دولت بوده است.
حال با همه این اوصاف باید گفت که دولت و اصلاح طلبان می بایست به جای صرف وقت و انرژی خود برای ورود به این مباحث دو قطبی و تعارضاتی که هیچ ارزش افزوده ای برای دولت نداشته و در مسیر اهداف و اغراض جریان تندروها بوده و از اساس به دوام و بقای آنان در فضای سیاسی منجر خواهد شد، بی توجه به این حواشی به گلوگاه مهمی که در آن قرار داریم توجه و ذهن و انرژی و پتانسیل خود را برای برآمدن دولتی قوی و کارآمد که بتواند مطالبات عمومی و وعده های روحانی را محقق کند، معطوف دارند.
