تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۳/۱۵ ساعت ۱۷:۲۷
کد مطلب : ۱۷۹۱۹۷
قیام زنان ژاپنی علیه کفش پاشنه بلند!
گروه بین‌الملل: در ژاپن زنان شاغل اغلب مجبور به پوشیدن کفش پاشنهبلند در محل کار هستند. این اجبار، قانونی نانوشته است که کاسه صبر بسیاری از زنان ژاپنی را سرریز کرده و یک هنرپیشه معروف کارزاری عیله کفش پاشنهبلند به راه انداخته است.
به گزارش دویچه‌وله، بیشتر کنسرن‌ها و شرکت‌های ژاپن در زمینه پوشش کارمندان خود در محل کار بسیار سخت‌گیر هستند. مثلأ کارمندان زن باید در محل کار کفش پاشنهبلند بپوشند. بسیاری از زنان شاغل سال‌هاست که از این وضعیت گله دارند. حال ایشیکاوا، هنرپیشه و نویسنده نامدار ژاپنی کارزاری با هشتک "کوتو" علیه اجبار به پوشیدن کفش پاشنهبلند به راه انداخته است. هشتک KuToo ترکیبی از دو لغت ژاپنی kutsu کفش، kutsuu و هشتک MeToo است که سال گذشته علیه آزار و اذیت جنسی زنان به راه افتاد.
این هنرپیشه ژاپنی اوایل سال جاری میلادی با انتشار پیامی در شبکه توییتر نوشته بود خواستار آن است که زنان روزی از اجبار به پوشیدن کفش پاشنهبلند در محل کار رها شوند. حال بیش از ۲۰ هزار زن ژاپنی در حمایت از کارزار او طوماری خطاب به دولت ژاپن امضاء کردند. در این طومار از دولت خواسته شده وضع "مقررات پوشیدن کفش پاشنهبلند برای زنان توسط کارفرما" را ممنوع کند، چون چنین مقرراتی مصداق تبعیض جنسیتی و آزار زنان است. طومار آنها با اشاره به پیامدهای پوشیدن مداوم کفش پاشنهبلند برای سلامت زنان به وزارت بهداشت ژاپن فرستاده شده است. مقامات مسئول این وزارتخانه هم اعلام کرده‌اند که درخواست مطرحشده توسط زنان و امکان اجرای آن را بررسی می‌کنند.
زنان ژاپنی امیدوارند اجبار پوشیدن کفش پاشنه بلند در محل برای آنها مانند اجبار پوشیدن کراوات برای مردان لغو شد. مردان ژاپنی سال ۲۰۰۵ میلادی کارزار موفقی علیه اجبار پوشیدن کراوات در محل کار به راه انداختند و آن را لغو کردند. البته شانس زنان ژاپنی برای تغییر کمتر از مردان است. جامعه سنتی ژاپن با زنان شاغل چندان مهربان نیست. مثلأ سال گذشته یکی از سیاستمداران برجسته دولت ژاپن در مصاحبه‌ای گفت زنانی که بچه‌دار نمی‌شوند و مجرد می‌مانند سربار دولت هستند.
اما مقاومت زنان علیه کفش پاشنه بلند تنها مختص زنان ژاپنی نیست. دو سال پیش کارزار مشابهی در بریتانیا به راه افتاد. آن هم پس از آنکه یک کارمند زن به دلیل اینکه حاضر نبود در محل کار کفش‌هایی با پاشنه دستکم ۵ سانتیمتری بپوشد، از کار اخراج شد. زنان بریتانیا طوماری با ۱۵۰ امضا به پارلمان فرستادند و نمایندگان پارلمان هم هفته‌ها بر سر مقررات پوشش بحث و جدل کردند. نتیجه چه شد؟ هیچ.
به گزارش دویچه‌وله، بیشتر کنسرن‌ها و شرکت‌های ژاپن در زمینه پوشش کارمندان خود در محل کار بسیار سخت‌گیر هستند. مثلأ کارمندان زن باید در محل کار کفش پاشنهبلند بپوشند. بسیاری از زنان شاغل سال‌هاست که از این وضعیت گله دارند. حال ایشیکاوا، هنرپیشه و نویسنده نامدار ژاپنی کارزاری با هشتک "کوتو" علیه اجبار به پوشیدن کفش پاشنهبلند به راه انداخته است. هشتک KuToo ترکیبی از دو لغت ژاپنی kutsu کفش، kutsuu و هشتک MeToo است که سال گذشته علیه آزار و اذیت جنسی زنان به راه افتاد.
این هنرپیشه ژاپنی اوایل سال جاری میلادی با انتشار پیامی در شبکه توییتر نوشته بود خواستار آن است که زنان روزی از اجبار به پوشیدن کفش پاشنهبلند در محل کار رها شوند. حال بیش از ۲۰ هزار زن ژاپنی در حمایت از کارزار او طوماری خطاب به دولت ژاپن امضاء کردند. در این طومار از دولت خواسته شده وضع "مقررات پوشیدن کفش پاشنهبلند برای زنان توسط کارفرما" را ممنوع کند، چون چنین مقرراتی مصداق تبعیض جنسیتی و آزار زنان است. طومار آنها با اشاره به پیامدهای پوشیدن مداوم کفش پاشنهبلند برای سلامت زنان به وزارت بهداشت ژاپن فرستاده شده است. مقامات مسئول این وزارتخانه هم اعلام کرده‌اند که درخواست مطرحشده توسط زنان و امکان اجرای آن را بررسی می‌کنند.
زنان ژاپنی امیدوارند اجبار پوشیدن کفش پاشنه بلند در محل برای آنها مانند اجبار پوشیدن کراوات برای مردان لغو شد. مردان ژاپنی سال ۲۰۰۵ میلادی کارزار موفقی علیه اجبار پوشیدن کراوات در محل کار به راه انداختند و آن را لغو کردند. البته شانس زنان ژاپنی برای تغییر کمتر از مردان است. جامعه سنتی ژاپن با زنان شاغل چندان مهربان نیست. مثلأ سال گذشته یکی از سیاستمداران برجسته دولت ژاپن در مصاحبه‌ای گفت زنانی که بچه‌دار نمی‌شوند و مجرد می‌مانند سربار دولت هستند.
اما مقاومت زنان علیه کفش پاشنه بلند تنها مختص زنان ژاپنی نیست. دو سال پیش کارزار مشابهی در بریتانیا به راه افتاد. آن هم پس از آنکه یک کارمند زن به دلیل اینکه حاضر نبود در محل کار کفش‌هایی با پاشنه دستکم ۵ سانتیمتری بپوشد، از کار اخراج شد. زنان بریتانیا طوماری با ۱۵۰ امضا به پارلمان فرستادند و نمایندگان پارلمان هم هفته‌ها بر سر مقررات پوشش بحث و جدل کردند. نتیجه چه شد؟ هیچ.
