درگیری در مجلس بر سر آخرین نطق پروانه سلحشوری

پروانه سلحشوری نماینده تهران که دو روز پیش در آخرین روز نام نویسی برای انتخابات با ضدور بیانیه ای از عدم کاندیداتوری اش در انتخابات مجلس خبر داد و از این دور از رقابت ها کنار کشید، در جریان نشست علنی امروز مجلس آخرین نطقش را ایراد کرد. نطقی که باز هم در آن از شرایط امروز جامعه انتقاد کرد. او به اعتراضات آبان ۹۸ اشاره کرد و از مادران داغدار در این حوادث گفت. صحبت های سلحشوری به پایان نرسیده بود که کم کم تحرکات برخی چهره های تندرو در اعتراض به او شروع شد ابتدا حاجی دلیگانی و علیرضا سلیمی شروع به انتقاد کردند، دقایقی بعد نیز سامری از مجمع نماینگان خوزستان که در جریان رای اعتماد به ظریف به وزیرخارجه ناسزا گفته بود، شروع به فریاد زدن کرد و خواستار آن شد که میکروفون سلحشوری خاموش شود. داد و بیدادهای نمایندگان طیف تندرو مجلس به همین جا ختم نشد و وقتی سلحشوری نطقش به پایان رسید سامری خود را به او رساند و فریادش را ادامه داد و گفت: «کسی که خودش در انتخابات ثبت نام کرده است تمام مقدسات  نظام را زیر سوال می برد.» در همین لحظه نمایندگان دیگری از جمله کوهکن خودشان را به این جمع رساندند تا غائله را آرام کند. کوهکن خطاب به سامری گفت: «ما در مجلس ششم نطق های تندتر از این داشتیم، آرام باشید» در نهایت و با اینکه زنگ پایان جلسه به صدا درآمده بود اما جدال همچنان ادامه داشت حتی وقتی که سلحشوری صحن مجلس را ترک کرده بود، نصرالله پژمانفر با فریاد می گفت: «نمی شود هر کسی هر غلطی دلش خواست انجام بدهد» در همین لحظه یکی دیگر از نمایندگان اصولگرا خطاب به پروانه سلحشوری داد زد: «به جهنم که ثبت نام نکرده است نمی شود که به بقیه توهین کند.»

این فساد است که جمهوری اسلامی را تهدید می‌کند
پروانه سلحشوری سومین نطق سالیانه خود را که دیروز در صفحه توئیترش از ان به عنوان آخرین نطقش در مجلس یاد کرد با اشاره به وضعیت مردم روستای چنار محمودی شروع کرد و از مسوولان خواست تا به گونه‌ای عمل کنند تا التیامی بر درد آنها باشند و نه نمک بر زخم آنها.
او صحبت‌هایش را با این حدیث از امام علی (ع) که می‌فرمایند «به خدا قسم اگر تمام اسمان‌ها و زمین را به من بدهند تا به ستم پوسته گندمی را از دهان مورچه‌ای بگیرم چنین نخواهم کرد» آغاز کرد و در ادامه گفت: هرچند بیش از ۱۰۰ سال است مسوولانی با شعار مقابله با فساد بر سر کار می‌آیند و دست اخر حاصلی نداشته است اما به نظر می‌رسد اکنون حرکت خجسته‌ای از سوی نظام و قوه قضائیه شروع شده است و وظیفه ماست که به دور از بدبینی از آن استقبال کنیم اما هئوشیار باشیم که تکرار روند گدشته نباشد. لازمه هشیاری این است که بدانیم فساد فقط اقتصادی نیست بلکه فساد اقتصادی خودش معلول شرایط است و نادیده گرفتن سرچشمه‌های فساد اقتصادی خودش بزرگترین فساد است. 
آزادی بیان یعنی اینکه کسی کتاب بنویسد و بگوید سیستم جمهوری اسلامی را قبول ندارم
او با بیان اینکه فساد سیاسی یعنی فقدان فرصت‌های برابر سیاسی، حقوقی، فرهنگی و اقتصادی برای آحاد شهروندان گفت: اینکه عرصه‌های فرهنگی بر مردم  تنگ شود و  انها را مخاطب رسانه‌های برون مرزی کند آیا فساد نیست؟ اینکه زنان از برخی حقوق خود محروم باشد آیا جلوه‌ دیگری از فساد نیست؟ اینکه مردم نتوانند طبق اصل ۲۷ قانون اساسی تجمع اعتراضی داشته باشند و بعضا با تهدید و بازداشت مواجه شوند آیا فساد نیست؟ اینکه بعضی از مطبوعات و رسانه‌ها و نمایندگان مجلس آزادی بیان نقد مسوولان و نهادها را خط قرمزهای فراتر از قانون تعیین کند فساد نیست؟ 
او در ادامه گفت: دست‌کم ایا این پرسش‌ها نباید ازادانه مورد بحث قرار بگیرند و به آنها پاسخ داده شود؟ عدم برگزاری دادگاه برای بعضی از متهمان و محصوران را چگونه می‌توان تعبیر کرد؟ چرا باید هر نقدی را مشروط به این کنیم که باید حتما از نگاه ما درست و سازنده باشد. 
سلحشوری همچنین گفت: شهید بهشتی در جریان تصویب اصل۲۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی، نظریه کمیسیون مربوطه را که توسط شهید باهنر بیان شد به رأی گذاشت که "آزادی بیان یعنی اینکه کسی کتاب بنویسد و بگوید سیستم جمهوری اسلامی را قبول ندارم" (منبع: مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون اساسی. ج۱ صفحات۶۵۰ تا ۶۵۹) و این نظریه شهید باهنر و شهید بهشتی رأی آورد. این رویکرد واضعان و بنیانگذاران قانون اساسی و نظام جمهوری اسلامی، رویکرد واقعی ضد فساد بود. 
این عضو فراکسیون امید در ادامه گفت: قوه قضاییه نمود عدالت در هر کشور است و باید پرچمدار مبارزه با فساد باشد. طبق اصل۱۵۶ قانون اساسی وظیفه این قوه نیز پشتیبانی ازحقوق فردی و اجتماعی، تحقق عدالت و پیشگیری از جرم است. در این زمینه چه شده است؟ آیا می‌دانید لازمه تحقق وظیفه پیشگیری، التزام به همان قرائت شهید باهنر و شهید بهشتی درباره آزادی‌های مدنی است؟ 
او افزود: اینکه علیرغم پیوستن ایران به منشور حقوق بشر (اعلامیه و میثاقین) و نیز کنوانسیون حقوق کودک و همچنین تجویز ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی برای اینکه بتوان جلوی اعدام‌های زیر ۱۸ سال را گرفت و بر مبنای دیدگاه علامه طباطبایی در کتاب عظیم المیزان درباره اینکه سن رشد ۱۸سال است اما متاسفانه با صدور و اجرای این احکام، هزینه‌های عظیمی به نظام جمهوری اسلامی تحمیل می‌شود آیا نمی‌تواند نوع دیگری ازفساد باشد؟ ‌
سلحشوری در بخشی از نطق میان دستوی خود با بیان اینکه احکام سنگین زندان درباره فعالان مدنی و سیاسی بگونه‌ای صادر شود که رئیس محترم قوه هم دستور بازنگری در آنها را بدهد اما نتوان این ارا و شعبات صادر کننده را به چالش کشید آیا خودش نوعی فساد نیست؟ گفت: مبارزه واقعی با فساد نیازمند فهم عمیقی از ان و از همه ابعاد پیدا و پنهان آن است و هیچ دشمنی برای نظام برآمده از خون هزاران شهید بالاتر از فساد نیست. دشمنی نه امریکا و نه هر دشمن بیرونی دیگری نمی‌تواند تهدید به نظام‌مان باشد بلکه این فساد است که جمهوری اسلامی را تهدید می‌کند و دشمنان بیرونی با بهره گیری از همین زمینه‌های درونی می‌توانند نظام را به مخاطره‌اندازند. 
او ادامه داد: رویکرد مغفول مانده بنیانگذاران نظام و شهید بهشتی و باهنر که می‌توانست ضامن سلامت و امنیت نظام باشد در دین ریشه دارد و برگرفته از آیین حکمرانی امام علی (ع) در نامه بی‌نظیر ایشان به مالک اشتر است که می‌فرمایند: «من از رسول خدا (ص) بارها شنیدم که می‌‌فرمود: ملتی که حق ناتوانان را از زورمندان، بی‌اضطراب بازنستاند، رستگار نخواهد شد. پس درشتی و سخنان تند و‌ترشرویی ارباب رجوع را بر خود هموار و تحمل کن، و تنگخویی و خودبزرگ‌بینی را از خود دور ساز تا خدا درهای رحمت خود را بر روی تو بگشاید.» در نامه امام علی به مالک اشتر به صراحت آمده است که مردم باید چنان امنیتی داشته باشند که بدون لکنت زبان حرف بزنند. 
این نماینده مردم تهران افزود: اگر من نماینده و آن روزنامه نگار و استاد دانشگاه و کارگر و معلم و دانشجو و دیگران نتوانیم با صراحت، آنچه وظیفه خود می‌دانیم بیان کنیم، شعار مبارزه بافساد فریبی بیش نخواهد بود. باور مردم و اعتماد به مسئولان، در گرو مبارزه با ابعاد و اشکال گوناگون فسادی است که در حال از بین بردن اعتماد مردم است. 
پاسخ سلحشوری به منتقدان
سلحشوری در پاسخ به انتقاداتی که نسبت به او مطرح می‌شود به این چند بیت اشاره کرد: 
کفر چو منی گزاف و آسان نبود
محکمتر از ایمان من ایمان نبود
در دهر یکی و انهم چون من کافر
پس در همه دهر یک مسلمان نبود