یک تصویر فتوشاپی و دو پرسش از مهاجرانی!

گروه سیاسی:  احمد زیدآبادی در یادداشتی نوشت: فتوشاپ تصویر دیدار امانول مکرون با خانم فیروز، خوانندۀ مشهور لبنانی و اظهارنظر سید عطاءالهه مهاجرانی در بارۀ آن جنجالی به پا کرده که بعید است در دنیای مجازی کسی از آن بی‌اطلاع مانده باشد.
آنچه اما در این مورد برای من بسیار جالب است، دلایل نهفته در پشت چنین فتوشاپی است! در واقع فتوشاپ کنندگان با اقدام خود، از یک طرف آرزوی قلبی خود را نسبت به حمایت خانم فیروز از "محور مقاومت" به نمایش گذاشته‌اند و از طرف دیگر چنین حمایتی را نوعی "مشروعیت‌سازی" برای محور مذکور نشان داده‌اند!
این موضوع بخصوص درادبیات مورد استفادۀ آقای مهاجرانی به وضوح عیان و آشکار است. او از یک سو، خانم فیروز را خواننده‌ای افسانه‌ای معرفی می‌کند که بعد از ام‌کلثوم نمونه‌ای در دنیای موسیقی و آواز عربی برایش یافت نمی‌شود و از سوی دیگر، "حضور پررنگ" عکس سید حسن نصرالله در تصویر فتوشاپ شده را به آیۀ "ولله عزه و لرسوله و للمؤمنین" مربوط می‌کند!
تمام اینها البته در یک نگاه عرفی‌گرایانه محل ایراد و اشکال نیست، اما از نگاه آن دسته از مذهبی‌هایی که اصولاً آوازخوانی زنان را نه فقط هنر نمی‌دانند بلکه حتی گوش دادن به آن را لهو و لعب و موجب گناه و مستوجب عقاب می‌شمارند و به همین دلیل، مانع برگزاری کنسرت زنان و یا بازگشت خوانندگان زنِ مهاجر به کشور می‌شوند، این داستان چگونه قابل توجیه است؟
اگر آواز خواندن زنان مشکل شرعی دارد پس این همه نشان دادن اشتیاق به عکس فتوشاپ شدۀ خانم فیروز چرا؟ و اگر ندارد؛ چرا خوانندگان زن هموطن از موهبت آوازخوانی محروم‌اند؟
البته به نظرم، در این مورد هم طبق معمول پای "سیاست" در میان است! یعنی مجاز یا ممنوع بودن تعریف و تمجید از زنان آوازخوان از نگاه عده‌ای به اصل آوازخوانی آنها ربط ندارد بلکه به عکس‌هایی مربوط است که بالای سر خود نصب کنند!